Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

Παράξενες αναζητήσεις

Βράδυ Κυριακής και αναζητώ ένα ποίημα που διάβασα πριν καιρό. Δεν γνωρίζω τον τίτλο του, δεν είμαι καν σίγουρος για το ποιος το έγραψε. Αυτό που θυμάμαι με βεβαιότητα, είναι οι καλοκαιρινές εικόνες που κατέκλυσαν την φαντασία μου, όταν το διάβαζα καθώς και μια διάχυτη μελαγχολία που ένοιωσα.

Τι ψάχνω βραδιάτικα...

Πέμπτη 27 Ιουλίου 2017

Δεδομένα...

Δίπλα στον υπολογιστή μου έχω δυο εξωτερικούς σκληρούς δίσκους. Εκεί έχω δεδομένα που τα θεωρώ πολύτιμα για μένα. Οι φωτογραφίες μου, το βιογραφικό μου, παλιές εργασίες, πάρα πολύ μουσική και βιβλία. Και για άλλη μια φορά, ο ένας από τους δίσκους μου, σταμάτησε να ανταποκρίνεται...

Στεναχωρήθηκα... Έχασα χρήσιμα αρχεία... Έκανα το δίσκο βίδες, τον συναρμολόγησα ξανά, δοκίμασα να τον συνδέσω στον υπολογιστή απ' ευθείας μήπως ανακτήσω αυτά που έχασα... Μάταια..

Τα δεδομένα που έχω στους δίσκους μου μόνο δεδομένα δεν πρέπει να τα θεωρώ. Μπορώ να κάνω κάτι για αυτό; Να τα αποθηκεύσω και αλλού, αλλά κακά τα ψέμματα μπορεί ένας ιδιαίτερα άτυχος συνδυασμός συμβάντων να μου τα στερήσει...

Σε τελική ανάλυση, μπορούμε να θεωρούμε οτιδήποτε δεδομένο σε αυτή τη ζωή. Οι δίσκοι στους server της πραγματικότητας χτυπούν συχνά - πυκνά και πολλά από αυτά που θεωρούμε δεδομένα χάνονται σε μια στιγμή. Το παρήγορο είναι ότι αυτά που χάνονται ή καταστρέφονται σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να μας κάνουν πιο ευτυχισμένους...

Τίποτα λοιπόν δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένο και πολλές φορές δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να αποτρέψουμε την απώλειά του..

Ακόμα και η απώλεια δεδομένων, μόνο δεδομένη δεν πρέπει να θεωρείται. Ο νεκρός δίσκος, τον οποίο συναρμολόγησα και αποσυναρμολόγησα αρκετές φορές, χωρίς ιδιαίτερη προσοχή, επέστρεψε στη ζωή. Άδραξα την ευκαιρία για να ανακτήσω τις απώλειες και υποσχόμενος ότι θα λάβω μέτρα για να ασφαλίσω τα πολύτιμα data μου... Γνωρίζω πολύ καλά βέβαια, ότι σε κάποιο διάστημα στο μέλλον θα ξανά ζήσω ανάλογες καταστάσεις...

Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

45 χρόνια...

Τα έκλεισα τα 45.  Τι σημαίνει αυτό το ορόσημο για μένα;

Αισθάνομαι πιο σίγουρος από ποτέ για τον εαυτό μου, χωρίς να έχω ξεπεράσει τις ανασφάλειες μου. Νοιώθω ακόμα νέος αλλά θεωρώ τον χρόνο εχθρό μου. Είμαι καλό παιδί, χωρίς να μου λείπουν οι σκοτεινές πλευρές μου. Συγχωρώ αλλά δεν ξεχνώ ποτέ. Ρομαντικός αλλά με δόσεις δηλητηριώδους κυνισμού. Ευαίσθητος αλλά υπάρχουν στιγμές που γίνομαι σκληρός. Ρεαλιστής αλλά ελπίζω πάντα σε ένα θαύμα.

Έκλεισα τα 45 λοιπόν, δεν άλλαξε φαινομενικά κάτι. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα σταθερό...