Κάποια πράγματα τα λαμβάνουμε ως δεδομένα, αν και δεν
θα έπρεπε. Τα τελευταία χρόνια, με εξαίρεση πάντα την Τουρκική εισβολή
στη Κύπρο του 1974, έχουμε ειρήνη. Όποιος έχει διαβάσει και λίγη
ιστορία, καταλαβαίνει πως αυτό είναι κάτι μάλλον ασυνήθιστο, και ότι θα
έπρεπε να αισθανόμαστε ευλογημένοι.
Υπάρχουν και κάποιοι ανόητοι που μάλλον δεν το
εκτιμούν αυτό, και μάλιστα προσπαθούν ώστε και ασυνείδητα, να
αναζωπυρώσουν την εμφύλιο πόλεμο του 1944 - 49, τη δραματικότερη περίοδο
της νεότερης ιστορίας. Είναι πραγματικά γελοίο και εξοργιστικό,
καλοζωισμένοι νεοέλληνες να προκαλούν φωνάζοντας "ΕΑΜ - ΕΛΑΣ -
ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ", εξυμνώντας την πιο μαύρη σελίδας Αριστεράς. Εννοείται ότι
υπάρχουν και αρκετοί καλοζωισμένοι νεοέλληνες της "άλλης" πλευράς,
έτοιμοι να "απαντήσουν" με τον ίδιο τρόπο...
Κακά τα ψέμματα έχουμε τον αλληλοσπαραγμό στο αίμα
μας. Κατά την Εθνεγερσία, και ενώ η επανάσταση ήταν σε κρίσιμο σημείο,
κοντέψαμε να χάσουμε ότι πετύχαμε, πολεμώντας αναμεταξύ μας. Ενώ ο
Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε κριθεί ακόμα, εμείς ξεκινήσαμε μια
εμφύλια διαμάχη, η οποία κρυφοκαίει μέχρι σήμερα, αν και οι ένοπλες
συγκρούσεις τελείωσαν το 1949...
Ας διαβάσουμε κανένα βιβλίο Ιστορίας, ή ακόμα
καλύτερα κανέναν από τους γηραιότερους που τα έζησαν. Δεν είναι κρίμα,
να χάσουμε το μεγαλύτερο αγαθό, επειδή είμαστε τόσο ανόητοι ώστε να το
θεωρούμε δεδομένο;