Θέλεις έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ; Εξήγησέ μου πως...

Ακούω και διαβάζω, πως αν φύγουμε από την ΕΕ και την ευρωζώνη, θα ξεφύγουμε από την φτώχεια και τη δυστυχία. Παρακαλώ τους φίλους που ενστερνίζονται την άποψη αυτή, να απαντήσουν στις παρακάτω απορίες μου:

•     Δεν διαθέτουμε πλέον συναλλαγματικά αποθέματα.Πως θα αγοράζουμε πετρέλαιο, φάρμακα, ανταλλακτικά και πρώτες ύλες;
•     Εισάγουμε μεγάλες ποσότητες τροφίμων, καθώς δεν έχουμε αυτάρκεια. Πως θα τα πληρώνουμε;
•     Η πλειονότητα των επιχειρήσεων είτε πουλούν προϊόντα που εισάγουν, είτε χρησιμοποιούν πρώτες ύλες και εξαρτήματα από το εξωτερικό. Πως θα επιβιώσουν;
•     Στην θέση των επιχειρήσεων που θα κλείσουν, πρέπει να ανοίξουν καινούργιες. Θα έχουν τα κεφάλαια, για την εισαγωγή του απαραίτητου εξοπλισμού ή πρώτων υλών;
•     Ποια θα είναι η θέση της Ελλάδας, όταν συνορεύουμε με χώρες που παραδοσιακά έχουν διεκδικήσεις εις βάρος μας. Έξω από την ΕΕ, δεν αποδυναμώνεται δραματικά η θέση της χώρας;
•     Πόσο αξιόμαχος θα είναι ο Στρατός μας, χωρίς καύσιμα και ανταλλακτικά;
•     Κανείς δεν επιθυμεί την μείωση των μισθών και συντάξεων. Όταν όμως θα γυρίσουμε σε πληθωριστικό χρήμα, τότε η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων δεν θα μειώνεται διαρκώς. Έχουμε δυστυχώς ξεχάσει τι σημαίνει πληθωρισμός.

Με βάση τα παραπάνω, πιστεύω πως η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ θα καταστρέψει ολοκληρωτικά την βαριά άρρωστη Ελληνική Οικονομία. Η Ελλάδα δεν θα πεθάνει, αλλά θα χρειαστούν δεκαετίες μέχρι να ξανασταθεί στα πόδια της, και όχι μερικές εβδομάδες, όπως ισχυρίζονται κάποιοι αφελείς ή πονηρούληδες. Γιατί να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε τα πάρα πολλά προβλήματα της χώρας μας, με την συνδρομή της ΕΕ, αποφεύγοντας τις περιπέτειες;

Υπάρχουν και αυτοί που επιθυμούν την μετατροπή της χώρας μας, σε Λαϊκή Δημοκρατία. Η καθολική καταστροφική αποτυχία του πειράματος του Κομμουνισμού δεν τους δίδαξε τίποτα. Φαίνεται ότι αυτοί θα τα καταφέρουν καλύτερα από τα πολιτικά ινδάλματά τους.

Τι το θέλουμε το ευρώ;

Έλα μωρέ, τι το θέλουμε το ευρώ; Χρειαζόμαστε πετρέλαιο, φάρμακα ή ανταλακτικά; Τι και αν το 80% των τροφίμων γίνεται εισαγωγή; Θα κάνουμε και διαίτα. Και αυτή η νέα τεχνολογία; Οι νεοί Η/Υ και οι τεχνολογίες προκαλούν άγχος!

Εγώ πιστεύω τον κύριο Στρατούλη: θα ζοριστούμε ένα - δυο μήνες και μετά θα είμαστε άρχοντες: θα γίνουμε η Βόρειος Κορέα των Βαλκανίων, και έχουμε ΓΚΟΥΜΟΥΝΙΣΜΟ! Τι και αν δεν υπάρχει ΕΣΣΔ ή η Κίνα του μουρλό Μάο να μας στηρίζει.

Μη δω όμως κανένα μαλάκα/μαλακισμένη, να δηλώνει απατημένος και να γκρινιάζει ότι τον κοροϊδεψαν: θα μαζεψει κλώτσιες με αρβύλα του Ελληνικού Στρατού. Αν δεν τις έχουμε αντικαταστήσει με σανδάλια, όπως οι κάποτε σύμμαχοι, Βιετ Κονγκ!

Αντίο Ζαφείρη

"Κοίτα σε κάτι φάτσες που πηγαίνουν οι 386!". Με αυτή τη φράση μου συστήθηκε ο Ζαφείρης, στο πρώτο έτος στη Σχολή.Αρχικά, όλοι οι πρωτοετής μαθηματικοί τον αντιμετωπίζαμε με δέος. Βλέπετε, είχε περάσει πρώτος στη σχολή.

Ειδικά τα πρώτα χρόνια κάναμε πολύ παρέα. Η εξυπνάδα του, πάντα με εντυπωσίαζε όπως και το καυστικότατο χιούμορ του, Από αυτόν γνώρισα το "Νόμο του Μέρφυ" και τον Douglas Adams, ενώ εγώ του μετέδωσα την αγάπη μου για τους Iron Maiden. Περάσαμε ώρες συζητώντας για τη "Ζωή, το Σύμπαν και τα Πάντα".  

Δυστυχώς, η Σχολή τον απογοήτευσε: ποτέ δεν μπόρεσε να συμβιβαστεί με την κομματοσκυλοκρατία, την λογική της ελάχιστης προσπάθειας και τον ωχαδελφισμό. Να φανταστείτε, έκοβε τη καλημέρα, σε αυτούς που αντέγραφαν! Και δυστυχώς την παράτησε.

Σε αυτό το φίλο χρωστάω και μέρος της καριέρας μου. Ήρθε ένα απόγευμα στο σπίτι της οδού Ανθέων, και χωρίς να με ρωτήσει, εγκατέστησε στο PC μου, to 386 που λέγαμε, την Turbo Pascal. "Θα μάθεις να προγραμματίζεις". Μπορεί να μην έγινα ο εξπέρ στην Pascal, αλλά κόλλησα το σαράκι του προγραμματισμού, το οποίο με βοήθα ακόμα και σήμερα, στην όποια επαγγελματική μου σταδιοδρομία.

Πήρα το πτυχίο μου και γύρισα στην Αθήνα. Οι δρόμοι μας χώρισαν, και η επικοινωνία μας περιορίστηκε σε κάποια τηλεφωνήματα. Χάρη στα social media, ξαναβρεθήκαμε και αρχίσαμε να μιλάμε στο Facebook και Google talk. Βρήκα και το blog του, το ζήλεψα, και άρχισα και εγώ το δικό μου.

Από κάποιες αναρτήσεις κατάλαβα ότι κάτι του συνέβαινε. Όταν μιλήσαμε μετά από καιρό στο τηλέφωνο, φίλος μου αποκάλυψε ότι είχε μια μορφή καρκίνου στον εγκέφαλο! Μου είπε ότι πήγαινε καλύτερα. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα μιλάμε συχνότερα. Του τηλεφώνησα στα γενέθλειά του αλλά δεν το σήκωσε...

Σήμερα, έμαθα μέσα από το facebook, ότι ο φίλος μου πέθανε. Δεν είχα την ευκαιρία να τον ξαναδώ από κοντά, να θυμηθούμε τα παλιά, και να του εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου, για το σαράκι που μου κόλλησε, αλλά πάνω από όλα για τη φιλία του.

Αντίο φίλε, είμαι πολύ τυχερός που σε γνώρισα.

*386 ο επεξεργαστής του τότε Η/Υ μου.

Μεταξύ μας, δεν μας ταιριάζει η Ευρώπη.

Τι δουλειά έχουμε εμείς με τους ξενέρωτους; Εμείς είμαστε γλεντζέδες, τσαμπουκάδες, μάγκες και πάνω από όλα πανέξυπνοι!

Ποια κρίση; Τις βρήκαμε τις λύσεις! Με συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα, Επιτροπές Αλήθειας για το Χρέος και διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων, θα μαζέψουμε τόσα λεφτά, που οι Αμερικάνοι θα αρχίσουν να ζητούν δανεικά από εμάς. Και δεν έχω υπολογίσει του Υδατάνθρακες του Αιγαίου, τα 600 δις του Σώρρα. και τα πρόσφατα ανακαλυφθέντα κοιτάσματα Κλανίου.

Πως τα καταφέραμε όλα αυτά; Μα, αυτή τη φορά εκλέξαμε τους καλύτερους. Με  Μιχελογιαννάκη, Ραχήλ Μακρή, Κωνσταντοπούλου, Κατρούγκαλο, Λαπαβίτσα, Καμμένο, Χαϊκάλη,  και πάνω από όλα τον μέγιστο των οικονομολόγων Γιάνη Βαρουφάκη, η Οικουμένη στέκει για άλλη μια φορά με δέος μπροστά μας. Δεν ξεχνώ βέβαια, τον μέγιστο Ηγέτη, που κάτι τέτοιοι εμφανίζονται κάθε 100 χρόνια, τον Μέγα Αλέξη Τσίπρα!

Οι κουτόφραγκοι έχουν σκάσει από τη ζήλεια τους και μας σπρώχνουν προς την πόρτα. Δεν μασάμε ρε φλώροι,εμείς θα αναστήσουμε τον Κομμουνισμό, και θα πετύχουμε επίπεδο ζωής, ανάλογο της ΕΣΣΔ του Στάλιν, της Κίνας του Μάο και βεβαίως της Αλβανίας του Χότζα.

Είμαστε άξιοι της μοίρας μας!

Συμφωνία: το λιγότερο επώδυνο σενάριο

Η Κυβέρνηση συνάπτει μια συμφωνία με ΕΕ και ΔΝΤ, η οποία θα είναι μεταξύ του e-mail Χαρδούβελη και τις πρόσφατης που έστειλαν μετά την πενταμερή διάσκεψη. Αυτή παρουσιάζεται στο εσωτερικό ως διαπραγματευτικός θρίαμβος.Η Κυβέρνηση κερδίζει χρόνο στο εσωτερικό, μέχρι να αρχίσει να εμφανίζεται η δυσαρέσκεια των εξαπατημένων ψηφοφόρων για τα μέτρα του νέου Μνημονίου. Γιατί, κακά τα ψέμματα, οι επιλογές είναι δυο:

• Επίπονα νέα μέτρα (νέο αριστερό μνημόνιο)
• Πτώχευση, με την Ελλάδα να βρίσκεται στην κατάσταση που ήταν οι χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, μετά την κατάρρευση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού

Υπομονή λοιπόν. Σε λίγες μέρες ελπίζω να τελειώσει η αβεβαιότητα.

"να κολλήσει καμιά αφίσα πρώτα"

Μέγας χαμός για τον διορισμό της κυρίας Παναρίτη στο ΔΝΤ. Την κατηγορούν για το ΠΑΣΟΚικό της παρελθόν, άσχετα αν μεγάλο ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ έχει πράσινες καταβολές.

Αναρωτιέμαι εγώ ο κακόπιστος: διαθέτει άλλο στέλεχος, τα τυπικά προσόντα και την προϋπηρεσία της κυρίας Παναρίτη, ώστε να αναλάβει την διαπραγμάτευση με το ΔΝΤ; Η απάντηση, φοβάμαι πως είναι όχι.

Βέβαια άν ισχύει η δήλωση του κυρίου Πριμικήρη, ότι "πρέπει πρώτα να ζυμωθεί με τα στελέχη, και να κολλήσει καμία αφίσα", τότε πρέπει να αναζητήσουμε κάποιο αφισοκολλητή. Αυτοί λύνουν και δένουν τα τελευταία τριάντα χρόνια...