Το βραδάκι με βρήκε σε ένα σουβλατζίδικο, στη Λεωφόρο Δημοκρατίας, να πίνω βαρελίσια μπύρα και να χαζεύω τα αυτοκίνητα που περνούσαν. Απλά, αραγμένος σε μια καρέκλα, άφησα όσα με βασανίζουν στην άκρη και επιβράδυνα την σκέψη μου. Σε τελική ανάλυση, σε τι βοηθούν οι βασανιστικοί στοχασμοί; Ότι χάθηκε δεν γυρνά πίσω, και δεν μπορούν να αποφευχθούν όσα έρχονται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου