Οι μεγάλες συμφορές, φέρνουν επιτυχίες στον ΠΑΟ...

Αναμενόμενο, κοντεύουμε να πούμε ξανά το επτωχεύσαμε, είμαστε λίγο πριν την άβυσσο... Και οι καταστροφές φέρνουν επιτυχίες, (Ναυάγιο Σάμινα, 11 Σεπτεμβρίου κα )στο βάζελο! Νταμπλ!

Χωρίς πλάκα, ο αιώνιος αντίπαλός μας, μπορεί να μην κατέπληξε με το ποδόσφαιρό του, αλλά ήταν πληρέστερος και σοβαρότερος του Θρύλου, οπότε, πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη, δικαίως κατέκτησε τους δύο τίτλους. Συγχαρητήρια στους φίλους παναθηναϊκούς.

Όσο για εμάς, τους Ολυμπιακούς, ελπίζω η ανομβρία των τίτλων να μην κρατήσει πολύ...

Καλώς μας ήλθε το Δ.Ν.Τ.!

Αγαπητοί συμπατριώτες είμαστε και με την βούλα, στο κλαμπ των ξοφλημένων, το ΔΝΤ! Και από τώρα αρχίζουν τα ωραία, καθώς όλοι αυτοί δεν μας δανείζουν τον παρά τους, επειδή είμαστε ωραίοι, αλλά για να εξασφαλίσουν, ότι αυτοί που τους χρωστάμε δεν θα χάσουν τα λεφτά τους.

Το τραγικό της ιστορίας, είναι ότι από 'δω δεν φεύγουμε εύκολα. Γιατί το μεγάλο μας πρόβλημα, δεν είναι το χρέος αλλά η έλλειψη ανάπτυξης, αφού δεν παράγουμε ούτε σπίρτα. Και με το ΔΝΤ αντάμα με την γραφειοκρατεία και τα κάθε τα λογής συμφέροντα, προκοπή δεν θα υπάρξει.

Πως ρε μάγκες φτάσαμε ως εδώ; Που πήγαν τα πακέτα Ντελόρ, τα ΜΟΠ, και τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης; Τα φάγαμε, κλέβοντας τα από το μέλλον μας. Πλερώνουμε το λογαριασμό των δεκαετιών του 80 και του 90, που δήθεν κοροϊδεύαμε τους κουτόφραγκους, και κάποιοι από μας κάνανε τη μεγάλη ζωή.

Όπως έχω ξαναγράψει φταίμε όλοι, σε διαφορετικούς βαθμούς. Εγώ είμαι από 'κείνους που το δικό μου μερτικό από την ευθύνη, το αναγνωρίζω.Μπορεί να μην είμαι πολιτικάντης, που να έκανε όλων των ειδών τις λαμογιές για λίγους ψήφους. Ούτε συνδικαλιστής, από κείνους, που με τους "αγώνες" τους, κέρδισαν μερσεντέδες και οδηγούς. Δεν μπήκα σε γραφείο βολευτή, δεν κούνησα σημαιούλα, ούτε ρουφιάνεψα τον κομματικό αντίπαλο. Αλλά ούτε σε καμιά επίκαιρη θέση του γλυκού & τραγανού Δημοσίου "υπηρέτησα", και να καταδυναστεύω τους συμπολίτες, πάντα με το αζημίωτο. Ούτε καν σε αγροτικό συνεταιρισμό, να πάρω το κατιτίς μου...

Ποια είναι η ευθύνη μου; Ανέχομαι όλους τους προηγούμενους. Αντί να αρχίσω να κερνάω κλωτσιές και μπουνιές, τους άφησα το γήπεδο να κάνουν παιχνίδι.... Μπορεί να είμαι τίμιος και να προσπαθώ να πάω μπροστά με την αξία μου, για να μη χρωστάω χάρη σε κανένα μούτρο, αλλά ως πολίτης έχω και ένα σημαντικό χρέος: να μην ανέχομαι τις λαμογιές γύρω μου.

Και θα τιμωρηθώ... Όσο και να δουλέψω, όσο και να προσπαθήσω, δεν θα βελτιώσω το επίπεδο ζωής μου. Δεν θα είμαι ο μόνος, καθώς όλα τα μη-λαμόγια θα πληρώσουν το ίδιο τίμημα. Κάποιοι θα την κάνουν για εξωτερικό, 20.000 άτομα έχουν στείλει βιογραφικά στο εξωτερικό. Ένα ακόμα κεφάλαιο της χώρας μας που χάνεται....

Εγώ δεν θα ευχηθώ όπως ο Φιλανδός, "καλό κουράγιο", θα ευχηθώ ως γνήσιος νεοέλληνας, "καλά μυαλά" και θα κραυγάσω "Άντε Γεια!"

Θαυμάστε λογική!

Μια σοφιστεία που φοριέται πολύ εσχάτως, είναι η ακόλουθη: "Πιάσανε του (φερόμενους) ως τρομοκράτες, αλλά αυτοί που κατέστρεψαν τη χώρα είναι έξω." Δηλαδή ρε μάγκες, για να καταλάβω, αφού δεν βρίσκονται οι υπεύθυνοι για το μπάχαλο της χώρας, ο καθένας μπορεί να κάνει ότι γουστάρει.

Δεν υποστηρίζω ότι η δικαιοσύνη στη χώρα μας λειτουργεί άψογα, θα ήμουν ανόητος, όταν μάλιστα η υπόθεση του κου Χριστοφοράκου είναι τόσο πρόσφατη.Αλλά ο παραπάνω ισχυρισμός μπάζει: λες και όλα θα ήταν καλά στη χώρα, αν δεν υπήρχαν πέντε, δέκα, εκατό μεγαλολαμόγια να κλέβουν & να διαφθείρουν. Ναι ρε παλικάρια, υπάρχουν και είναι ανάμεσά μας. Και είναι βολικό και παρήγορο, να τα ρίξουμε όλα πάνω τους. Να διώξουμε την ευθύνη από πάνω μας, που ψηφίζουμε αυτούς που ψηφίζουμε. Που δεν είναι απαραίτητο να 'ναι κλέφτες αλλά απλά άχρηστοι, στη τελική το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Σε μας που κάνουμε, που κατά καιρούς κάνουμε τη μικρολαμογιά μας. Αλλά και σε όλους εμάς, που βλέπουμε τους κουτοπόνηρους απατεωνίσκους να κλέβουν την κοινωνία και εμάς μέσα, και κάνουμε την κοροϊδα.

Αυτοί οι συλλογισμοί είναι ύποπτοι: μας θέλουν θεατές, να θεωρούμε ότι είμαστε ανίσχυροι, τηλεθεατές και θύματα. Χωρίς όμως την ανοχή, τη συνενοχή και τη ψήφο μας, απλά όλοι αυτοί δεν υπάρχουν!

Ναι ρε, έχουμε δύναμη και ευθύνη, και αν πραγματικά θέλουμε όλα θα δουλέψουν ρολόι. Ο ρόλος του θύματος, προσφέρει πολλά κομφόρ, αλλά αν δε θέμε να τρώμε φάπες, πρέπει να τον αποβάλουμε.

Όσο για τους επαναστάτες της TV, τους εκ των Βορείων Προαστίων ορμώμενους, και με την υψηλή κοινωνία συχνωτιζόμενους, το ξαναλέω: η επανάσταση δεν θα μεταδοθεί τηλεοπτικά!*

Βέβαια, η λογική αυτή έχει και τα υπέρ της. αφού οι μεγαλοαπατεώνες δεν μπαίνουν στην ψειρού, μπορώ και 'γω αν απαλλοτριώσω ένα iPad. Τι να κάνω έχω και ΄γω τις επιθυμίες μου.

* Επανάσταση δεν γίνεται μέσω τελεόρασης....

Λόγια του Σεφέρη

«..είμαστε ένας λαός με παλικαρίσια ψυχή, που κράτησε τα βαθιά κοιτάσματα της μνήμης του σε καιρούς ακμής και σε αιώνες διωγμών και άδειων λόγων. Τώρα που ο τριγυρινός μας κόσμος μοιάζει να θέλει να μας κάνει τρόφιμους ενός οικουμενικού πανδοχείου, θα την απαρνηθούμε άραγε αυτή τη μνήμη; Θα το παραδεχτούμε τάχα να γίνουμε απόκληροι;.»

Αναζητώντας το βαθύ λαρύγγι

Είχαμε δεν είχαμε, βάλαμε και τα spread στη ζωή μας... Γνωρίζαμε ότι έχουμε πολλά χρέη, όπως και ότι δεν παράγουμε τίποτα. Δανειζόμασταν για να τα βγάλουμε πέρα, αλλά και να εξυπηρετήσουμε το ήδη υφιστάμενα χρέη, μια στρατηγική που όποιος νοικοκύρης την ακολουθήσει, κάποια στιγμή δεν θα έχει ούτε ψάθα για να πεθάνει πάνω της... Και ήλθε λοιπών η ώρα της λυπητερής...

Το φθινόπωρο που μας πέρασε, έγιναν εκλογές, καθώς οι ταγοί μας είδαν το κακό να ζυγώνει με μεγάλες δρασκελιές και προκήρυξαν εκλογές. Ο ελληνικός λαός, καταβαράθρωσε τη ΝΔ και εμπιστεύτηκε το ΠΑΣΟΚ υπό τον κο Παπανδρέου. Άνεμος αισιοδοξίας, φύσηξε στη χώρα, που συνεπήρε ακόμα και μένα που βλέπω το ποτήρι πάντα μισοάδειο.

Οι καινούργια κυβέρνηση ξεκίνησε, όπως ξεκινούν όλες οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα, αποδεικνύοντας πόσο κακοί ήταν οι προκάτοχοί τους. Αυτή τη φορά, το παράκαναν, βγάλαμε οι ίδιοι τους εαυτούς μας στη σέντρα, και αφού κατακτήσαμε τους τίτλους των κλεφτών και απατεώνων της ΕΕ, πείσαμε τη Γη ολόκληρη ότι είμαστε ένα βήμα πριν τη πτώχευση...

Και όταν κολυμπάς μεσοπέλαγα στον ωκεανό, είναι λάθος να αρχίσεις να χαρακώνεσαι, γιατί οι καρχαρίες θα μυρίσουν αίμα...Η πλέον πρόσφατη χαρακιά, ήλθε στη μορφή διαρροής, κάποιου από την κυβέρνηση, που μίλησε για προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης του σχεδίου διάσωσης της χώρας από τη ΕΕ, ώστε να αφήσουμε στην απέξω το ΔΝΤ. Αμ δε... Οι φήμες έδωσαν και πήραν, και οι δανειστές άρχισαν να ζητούν ακόμα περισσότερα. Βλέπεται αποδώσεις του 6-7% δεν βρίσκεις... Από μας τους μπατίρηδες, πάνε να βγάλουν φράγκα; Δυστυχώς ναι, αφού ο θεός του κόσμου τούτου είναι το κέρδος, η ηθική μάλλον είναι έννοια παρωχημένη.

Αν υπάρχει πολιτικός πίσω από τη διαρροή πρέπει να βρεθεί, και αφού δύσκολα πολιτικάντης πάει στη ψειρού, τουλάχιστον να πεθάνει η πολιτική του καριέρα.Και αν με κάποιο τρόπο βρεθεί το ονοματάκι του σε κάποιο ψηφοδέλτιο, ας βρει στην κάλπη μόνο το δικό του ψηφαλάκι. Και βρει και άλλα, να ξέρουν ότι οι ψηφοφόροι του είναι σε μεγάλο βαθμό συνυπεύθυνοι στο έγκλημα του εκλεκτού τους. Γιατί, η διαρροή θα μας κοστίσει κάποια δις...

Όσο για τους δημοσιογράφους, οφείλουν να αποκαλύψουν το βαθύ λαρύγγι (αμάν πια με το κλισέ του Watergate), και μπροστά στο καλό του ελληνικού λαού, αυτά τα περί δημοσιογραφικής ηθικής τα ακούω βερεσέ.Και μην ξεχνούν το δικό τους μερίδιο ευθύνης...

Ας ελπίσουμε, ότι την επόμενη φορά που θα ακούσουμε για βαθύ λαρύγγι, να αφορά τις επιδώσεις κάποιας αιθέριας ύπαρξης (στο τραγούδι εννοώ...) και όχι στην εγκληματική βλακεία κάποιου, που θα έπρεπε να υπηρετεί το λαό και όχι τη φιλοδοξία του.