Αγαπητοί συμπατριώτες είμαστε και με την βούλα, στο κλαμπ των ξοφλημένων, το ΔΝΤ! Και από τώρα αρχίζουν τα ωραία, καθώς όλοι αυτοί δεν μας δανείζουν τον παρά τους, επειδή είμαστε ωραίοι, αλλά για να εξασφαλίσουν, ότι αυτοί που τους χρωστάμε δεν θα χάσουν τα λεφτά τους.
Το τραγικό της ιστορίας, είναι ότι από 'δω δεν φεύγουμε εύκολα. Γιατί το μεγάλο μας πρόβλημα, δεν είναι το χρέος αλλά η έλλειψη ανάπτυξης, αφού δεν παράγουμε ούτε σπίρτα. Και με το ΔΝΤ αντάμα με την γραφειοκρατεία και τα κάθε τα λογής συμφέροντα, προκοπή δεν θα υπάρξει.
Πως ρε μάγκες φτάσαμε ως εδώ; Που πήγαν τα πακέτα Ντελόρ, τα ΜΟΠ, και τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης; Τα φάγαμε, κλέβοντας τα από το μέλλον μας. Πλερώνουμε το λογαριασμό των δεκαετιών του 80 και του 90, που δήθεν κοροϊδεύαμε τους κουτόφραγκους, και κάποιοι από μας κάνανε τη μεγάλη ζωή.
Όπως έχω ξαναγράψει φταίμε όλοι, σε διαφορετικούς βαθμούς. Εγώ είμαι από 'κείνους που το δικό μου μερτικό από την ευθύνη, το αναγνωρίζω.Μπορεί να μην είμαι πολιτικάντης, που να έκανε όλων των ειδών τις λαμογιές για λίγους ψήφους. Ούτε συνδικαλιστής, από κείνους, που με τους "αγώνες" τους, κέρδισαν μερσεντέδες και οδηγούς. Δεν μπήκα σε γραφείο βολευτή, δεν κούνησα σημαιούλα, ούτε ρουφιάνεψα τον κομματικό αντίπαλο. Αλλά ούτε σε καμιά επίκαιρη θέση του γλυκού & τραγανού Δημοσίου "υπηρέτησα", και να καταδυναστεύω τους συμπολίτες, πάντα με το αζημίωτο. Ούτε καν σε αγροτικό συνεταιρισμό, να πάρω το κατιτίς μου...
Ποια είναι η ευθύνη μου; Ανέχομαι όλους τους προηγούμενους. Αντί να αρχίσω να κερνάω κλωτσιές και μπουνιές, τους άφησα το γήπεδο να κάνουν παιχνίδι.... Μπορεί να είμαι τίμιος και να προσπαθώ να πάω μπροστά με την αξία μου, για να μη χρωστάω χάρη σε κανένα μούτρο, αλλά ως πολίτης έχω και ένα σημαντικό χρέος: να μην ανέχομαι τις λαμογιές γύρω μου.
Και θα τιμωρηθώ... Όσο και να δουλέψω, όσο και να προσπαθήσω, δεν θα βελτιώσω το επίπεδο ζωής μου. Δεν θα είμαι ο μόνος, καθώς όλα τα μη-λαμόγια θα πληρώσουν το ίδιο τίμημα. Κάποιοι θα την κάνουν για εξωτερικό, 20.000 άτομα έχουν στείλει βιογραφικά στο εξωτερικό. Ένα ακόμα κεφάλαιο της χώρας μας που χάνεται....
Εγώ δεν θα ευχηθώ όπως ο Φιλανδός, "καλό κουράγιο", θα ευχηθώ ως γνήσιος νεοέλληνας, "καλά μυαλά" και θα κραυγάσω "Άντε Γεια!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου