Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Αναζητώντας το βαθύ λαρύγγι

Είχαμε δεν είχαμε, βάλαμε και τα spread στη ζωή μας... Γνωρίζαμε ότι έχουμε πολλά χρέη, όπως και ότι δεν παράγουμε τίποτα. Δανειζόμασταν για να τα βγάλουμε πέρα, αλλά και να εξυπηρετήσουμε το ήδη υφιστάμενα χρέη, μια στρατηγική που όποιος νοικοκύρης την ακολουθήσει, κάποια στιγμή δεν θα έχει ούτε ψάθα για να πεθάνει πάνω της... Και ήλθε λοιπών η ώρα της λυπητερής...

Το φθινόπωρο που μας πέρασε, έγιναν εκλογές, καθώς οι ταγοί μας είδαν το κακό να ζυγώνει με μεγάλες δρασκελιές και προκήρυξαν εκλογές. Ο ελληνικός λαός, καταβαράθρωσε τη ΝΔ και εμπιστεύτηκε το ΠΑΣΟΚ υπό τον κο Παπανδρέου. Άνεμος αισιοδοξίας, φύσηξε στη χώρα, που συνεπήρε ακόμα και μένα που βλέπω το ποτήρι πάντα μισοάδειο.

Οι καινούργια κυβέρνηση ξεκίνησε, όπως ξεκινούν όλες οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα, αποδεικνύοντας πόσο κακοί ήταν οι προκάτοχοί τους. Αυτή τη φορά, το παράκαναν, βγάλαμε οι ίδιοι τους εαυτούς μας στη σέντρα, και αφού κατακτήσαμε τους τίτλους των κλεφτών και απατεώνων της ΕΕ, πείσαμε τη Γη ολόκληρη ότι είμαστε ένα βήμα πριν τη πτώχευση...

Και όταν κολυμπάς μεσοπέλαγα στον ωκεανό, είναι λάθος να αρχίσεις να χαρακώνεσαι, γιατί οι καρχαρίες θα μυρίσουν αίμα...Η πλέον πρόσφατη χαρακιά, ήλθε στη μορφή διαρροής, κάποιου από την κυβέρνηση, που μίλησε για προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης του σχεδίου διάσωσης της χώρας από τη ΕΕ, ώστε να αφήσουμε στην απέξω το ΔΝΤ. Αμ δε... Οι φήμες έδωσαν και πήραν, και οι δανειστές άρχισαν να ζητούν ακόμα περισσότερα. Βλέπεται αποδώσεις του 6-7% δεν βρίσκεις... Από μας τους μπατίρηδες, πάνε να βγάλουν φράγκα; Δυστυχώς ναι, αφού ο θεός του κόσμου τούτου είναι το κέρδος, η ηθική μάλλον είναι έννοια παρωχημένη.

Αν υπάρχει πολιτικός πίσω από τη διαρροή πρέπει να βρεθεί, και αφού δύσκολα πολιτικάντης πάει στη ψειρού, τουλάχιστον να πεθάνει η πολιτική του καριέρα.Και αν με κάποιο τρόπο βρεθεί το ονοματάκι του σε κάποιο ψηφοδέλτιο, ας βρει στην κάλπη μόνο το δικό του ψηφαλάκι. Και βρει και άλλα, να ξέρουν ότι οι ψηφοφόροι του είναι σε μεγάλο βαθμό συνυπεύθυνοι στο έγκλημα του εκλεκτού τους. Γιατί, η διαρροή θα μας κοστίσει κάποια δις...

Όσο για τους δημοσιογράφους, οφείλουν να αποκαλύψουν το βαθύ λαρύγγι (αμάν πια με το κλισέ του Watergate), και μπροστά στο καλό του ελληνικού λαού, αυτά τα περί δημοσιογραφικής ηθικής τα ακούω βερεσέ.Και μην ξεχνούν το δικό τους μερίδιο ευθύνης...

Ας ελπίσουμε, ότι την επόμενη φορά που θα ακούσουμε για βαθύ λαρύγγι, να αφορά τις επιδώσεις κάποιας αιθέριας ύπαρξης (στο τραγούδι εννοώ...) και όχι στην εγκληματική βλακεία κάποιου, που θα έπρεπε να υπηρετεί το λαό και όχι τη φιλοδοξία του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: