Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Για τον Σωκράτη Γκιόλια

Η κατρακύλα της χώρας μας δεν έχει τελειωμό. Με μαφιόζικο τρόπο, δολοφονήθηκε ο γνωστός δημοσιογράφος και blogger, Σωκράτης Γκιόλιας. Τέτοια εγκλήματα παραπέμπουν σε λατινοαμερικάνικες χούντες των δεκαετιών του 70 και του 80.

Η βαλλιστική εξέταση έδειξε την γνωστή τρομοκρατική οργάνωση «Σέχτα Επαναστατών». Αυτό βέβαια δεν αποκλείει την περίπτωση η δολοφονία να έγινε στα πλαίσια ενός συμβολαίου θανάτου. Και στις δύο περιπτώσεις, ο φόνος ενός δημοσιογράφου, είναι ντροπή για το δημοκρατικό πολίτευμα.

Δεν γνώριζα προσωπικά τον Σωκράτη Γκιόλια, ότι έμαθα γι’ αυτόν μέσα από το blog του αλλά και τη διαμάχη του με τον Μάκη Τριανταφυλόπουλο.Ο δολοφονημένος δημοσιογράφος ήταν ανάμεσα σε αυτούς που έφεραν τα blogs στην επικαιρότητα. Η ελεύθερη πρόσβαση σε αυτά, η διαδραστικότητα τους καθώς και η ταχύτητα που ενημερώνονται, είναι τα δυνατά τους σημεία, τα οποία τα καθιέρωσαν ως ένα σημαντικό μέσω ενημέρωσης. Βέβαια, η ανωνυμία των ανθρώπων που βρίσκονται σε αρκετά από αυτά, μειώνει αρκετά την αξιοπιστία τους, κατά την ταπεινή μου άποψη.

Στον άτυχο δημοσιογράφο έτυχε η ανεπιθύμητη τιμή να γίνει ο πρώτος μάρτυρας blogger στη χώρα μας. Η ελληνική κοινότητα των blogs περνά σε μια άλλη εποχή...Εύχομαι κουράγιο στη γυναίκα του και στα παιδάκια του για τα οποία έρχονται πολύ δύσκολα χρόνια.

Για τους φονιάδες, δεν θα πω τίποτα, καθώς τους καταδικάζει σύσσωμος ο ελληνικός λαός. Ούτε για αυτούς που βαφτίζουν το φόνο – εκτέλεση, προσπαθούν με γελοία επιχειρήματα να αιτιολογήσουν. Απλά θέλω να ρωτήσω την Πρυτανεία του ΕΜΠ, με ποιο δικαίωμα σπαταλά χρήματα από το υστέρημα του ελληνικού λαού, για να δίνει βήμα σε κάφρους και υμνητές φονιάδων...

Δεν υπάρχουν σχόλια: