Αφού περάσαμε τα σύνορα,πήραμε το στενό δρόμο που οδηγεί στο εσωτερικό του Crna Gore ή Montenegro ή απλά Μαυροβούνιο
Ταιριαστό το όνομα της χώρας, καθώς το τοπίο είναι κατά βάση ορεινό, καταπράσινο μεν, αλλά αγριότερο από αυτό της Αλβανίας.
Οι δρόμοι είναι σε αρκετά καλή κατάσταση αλλά στενοί.
Ορεινό στο όνομα, αλλά με καταπληκτικές παραλίες που θυμίζουν τη χώρα μας (και ανταγωνίζονται τον τουρισμό μας). Βέβαια τα πάρα πολλά μοντέρνα ξενοδοχεία, κατά την άποψή μου χαλούν το τοπίο.
Επισκεφθήκαμε το Κότορ και τη Μπούντβα, δύο πόλεις τουριστικές, ειδικότερα η δεύτερη. Το ομορφότερο κομμάτι και των δύο, είναι το παλιό μεσαιωνικό τους τμήμα.
Και μια και μιλάμε για ομορφιά, αρκετές Μαυροβούνιες είναι ψηλές και καλλίγραμμες γυναίκες, και στη σύντομη παραμονή μου είδα μερικές. Το στυλ τους συγκλονιστικό: ψηλές, λεπτές με μακριά μαλλιά. Μια από αυτές πρέπει να ήταν οριακά ψηλότερη μου (είμαι 1,93)...
Οι κάτοικοι είναι φιλικοί και ως έλληνας ένοιωθα αρκετά άνετα.
Γυρνώντας στα τοπία περάσαμε και από το σήμα κατατεθέν του Μαυροβουνίου, το νησί του Αγιού Στεφάνου, Sveti Stefan στην τοπική διάλεκτο. Το νησί πλέον εκμεταλλεύεται το Restis Group...
Το τυπικό ιδίωμα, δεν διαφέρει πολύ από τη γλώσσα των Σέρβων και αυτής των Κροατών. Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση είναι ότι η γυναίκα μου που μιλά βουλγαρικά, συνεννοούνται με μεγάλη ευκολία, σε Μαυροβούνιο, Βοσνία και Κροατία!
Οι φίλοι μας οι Μαυροβούνιοι, έχουν ως νόμισμα το ευρώ, το οποίο αγοράζουν από την Γερμανία (χμ). Δεν έχουν στα άμεσα σχέδιά τους την ένταξη στην ΕΕ, όμως έχουν σκοπό να κάνουν τη χώρα τους φορολογικό παράδεισο! Χωρίς να παραμελήσουν, εννοείται τον τουρισμό
Το νεότερο κράτος των Βαλκανίων είναι πολύ όμορφο, και ελπίζω τα σχέδια που έχει, να ωφελήσουν τον λαό του। Στα δικά μου πάντως, περιλαμβάνεται μια επίσκεψη στο σχετικά κοντινό μέλλον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου