Για τον Άγιο Παντελεήμονα

Στην επικαιρότητα ήρθε πάλι το θέμα των υποβαθμισμένων περιοχών της Αθήνας, και κυρίως η περιοχή γύρω από το ναό του Αγίου Παντελεήμονα. Ως γνωστών, στη περιοχή τα τελευταία χρόνια, κατοικεί μεγάλος αριθμός παρανόμων μεταναστών, με αποτέλεσμα η περιοχή να υποφέρει μεταξύ άλλων και από την ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας. Η ζωή σε αυτές τις περιοχές είναι ανυπόφορη.Γιατί φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση;

Τα τελευταία 20 χρόνια, η χώρα μας δέχθηκε τεράστιο αριθμό μεταναστών, κυρίως παρανόμων. Τα πρώτα κύματα, ήταν από τα Βαλκάνια, και κυρίως από την Αλβανία. Πολλοί από αυτούς, δουλεύοντας σκληρά (κάτι που εμείς οι νεοέλληνες έχουμε ξεχάσει) και με αιματηρές θυσίες, απέκτησαν σπίτια και μαγαζιά. Και τότε τα προβλήματα ήταν τεράστια, αλλά πότε με πρόφαση την προσφορά τους στην ευημερία μας (αυτή που πληρώνουμε τώρα), και πότε με το ιδεολόγημα του πολυπολιτισμού, οι πολιτικοί μας, έκαναν πως δεν τα έβλεπαν. Όποιος μιλούσε για αυτά χαρακτηρίζονταν στην καλύτερη περίπτωση φασίστας.Ακολούθησαν, μεγάλος αριθμός Ασιατών, κυρίως Αφγανών και Πακιστανών...

Στις περιοχές αυτές της Αθήνας, με τα παλιά σπίτια και τα φθηνά νοίκια, συγκεντρώθηκε μεγάλος αριθμός ανθρώπων, διαφορετικών εθνοτήτων. Η φτώχεια και η ανεργία, πολλαπλασίασαν την εγκληματικότητα και σε αρκετές περιπτώσεις, ομάδες διαφορετικών εθνικοτήτων συμπλέκονται μεταξύ τους. Η ζωή για όσους έλληνες έμειναν στην περιοχή (από επιλογή ή από ανάγκη), όπως και για τους μετανάστες των προηγούμενων κυμάτων, που κατάφεραν να κερδίσουν ένα καλό επίπεδο ζωής έγινε ανυπόφορη.

Κανένας πολιτικός, κυβερνητικός ή μη δεν ασχολήθηκε σοβαρά με τα προβλήματα των περιοχών. Κάποιοι μίλησαν για την ανάγκη για πολυπολιτισμό (άλλη μια πολιτική φούσκα), ενώ άλλοι "βλέποντας" μακρύτερα, εμφανίζονταν ως προστάτες των μεταναστών, προσβλέποντας ίσως σε μελλοντικούς ψηφοφόρους. Οι κάτοικοι των περιοχών, έλληνες και μη αφέθηκαν χωρίς την βοήθεια της Πολιτείας αλλά του πολιτικού κόσμου.

Τι πρέπει να γίνει; Αν οι πολιτικάντηδές μας, επιθυμούν πραγματικά, να μη θεριέψει η ξενοφοβία και ο ρατσισμός, πρέπει να καταλάβουν:

• Οι κάτοικοι έχουν κάθε δικαίωμα να μην υποβαθμίζεται η ποιότητα ζωής τους. Αν αντί να τους ακούσουν, συνεχίσουν να τους θεωρούν ξενοφοβικούς και φασίστες (αρκετοί από τους κατοίκους είναι και αυτοί μετανάστες), τότε θα τους οδηγήσουν στα ιδεολογικά άκρα...
• Οι μετανάστες, στην πλειονότητά τους είναι δυστυχισμένοι συνάνθρωποι μας, που όμως η χώρα μας, δεν μπορεί να τους προσφέρει τίποτα, αλλά ούτε και αυτοί να προσφέρουν σε αυτή. Η χώρα μας δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα των πολιτών της, πόσο μάλλον αυτά άλλων κρατών. Δυστυχώς, κανένα άλλο κράτος, ευρωπαϊκό ή μη, , ούτε καν αυτά που συνδέονται μαζί τους, με θρησκευτικούς δεσμούς, δεν θέλει να ασχοληθεί με το πρόβλημα των ανθρώπων αυτών... Και η μόνη πραγματική λύση, βρίσκεται στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, που οδήγησαν όλους αυτούς τους ανθρώπους στην ξενιτιά...

30 χαμένα χρόνια...

«Η ελληνική κρίση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, όχι όμως πέρυσι, αλλά αν είχαν ληφθεί μέτρα δύο ή τρεις δεκαετίες πριν», "ομολόγησε" ο κος Κλοντ Γιούνκερ, και συμπλήρωσε: «ήταν προφανές ότι μια μέρα η Ελλάδα θα αντιμετώπιζε αυτού του είδους το πρόβλημα και εμείς γνωρίζαμε ότι το πρόβλημα θα προέκυπτε». Ωραία, τότε γιατί δεν τα λέγατε:«ήξερα ότι η Γαλλία και η Γερμανία κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους προς την Ελλάδα, αλλά δεν μπορούσα να αποκαλύψω δημοσίως όσα γνώριζα». (Πηγή: Καθημερινή)

Ξεκινάμε από την Ε.Ε: η χώρα μας απορρόφησε τεράστια ποσά σε χρήματα ως βοήθεια από την "Ενωμένη" Ευρώπη, τα οποία αντί να τα χρησιμοποιήσει στην οικοδόμηση το μέλλον της, τα κατασπατάλησε. Και ο λόγος, που οι "σύμμαχοί και "φίλοι", δεν μας τραβούσαν το αυτί, είναι ότι μεγάλο μέρος των χρημάτων, κατέληγε στις εθνικές τους τσέπες...Τουλάχιστον οι Γάλλοι, όταν έφτασε ο κόμπος στο χτένι "στάθηκαν" στο πλαϊ μας, και δεν έκαναν τα καραγκιοζιλίκια των Γερμανών... Για ακόμα μια φορά, ο ελληνικός λαός μαθαίνει πως καμία ξένη δύναμη, δεν πρόκειται να θυσιάσει τα συμφέροντά της, για το καλό της χώρας μας.

Δειλά, δειλά αποκαλύπτεται σε όλους μας, τα εύρος της καταστροφής που συντελέστηκε τα τελευταία 30 χρόνια στον τόπο μας. Τα κατασπαταλήθηκαν ή υπεξαιρέθηκαν τεράστια ποσά που λάβαμε ως οικονομική βοήθεια, ενώ χάθηκε η ευκαιρία να γίνει η χώρα μας, τοπική υπερδύναμη μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού...Αντιθέτως, καταστρέψαμε τις περισσότερες παραγωγικές μονάδες της χώρας, κάναμε την αρπαχτή τρόπο ζωής, διαλύσαμε την παιδεία (παράγει πάντως "αγωνιστές και κομματόσκυλα"),αποδεχθήκαμε τη γιγάντωση της διαφθοράς. Και το χειρότερο: δολοφονήσαμε το όνειρα δεκάδων άξιων συμπατριωτών μας, που ήθελαν να δημιουργήσουν στη χώρα μας, χωρίς να συμμετάσχουν στο σάπιο σύστημα.

"Κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα" εξομολογήθηκε "έλληνας" πρωθυπουργός στον κο Γιούνκερ, ο οποίος δεν αποκαλύπτει το όνομά του. Αλήθεια, κύριε πρωθυπουργέ, τι κάνατε για αυτό; Διαολοστείλατε τα κομματόσκυλα και τους συνδικάλες; Βάλατε κανένα δημόσιο υπάλληλο που τα άρπαζε στη στενή; Τελειώσατε πολιτικά κανένα στέλεχος του κόμματός σας, για ρουσφέτια; Προσπαθήσατε έστω να αλλάξετε τη άρρωστη νοοτροπία που καταστρέφει τον τόπο μας; Τίποτα δεν κάνατε για όλα αυτά κύριε πρωθυπουργέ, όχι μόνο εσείς αλλά και ο υπόλοιπος πολιτικός κόσμος.

Αντί για αυτό, μιλούσατε για την περίφημη ευημερία, που απαιτούσε όλο και μεγαλύτερο δανεισμό, διορίζατε στο δημόσιο, και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση τάζατε λαγούς με πετραχήλια. Χαϊδεύατε τα αιτία των πελατών σας, δηλαδή των ψηφοφόρων σας...

Αργά η γρήγορα, τα ψέμματα θα αποκαλυφθούν, και η σκληρή αλήθεια θα λάμψει. Βέβαια, η ζημιά που έχει γίνει στη χώρα είναι ανεπανόρθωτη, όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στο ήθος του λαού μας. Η λύση μπορεί να δοθεί μέσα από μια πνευματική επανάσταση, όπου θα γίνει ριζική ανατροπή της καταστροφικής... νοοτροπίας μας. Και φορείς της επανάστασης, δεν θα είναι οι πράσινοι, μπλε, κόκκινοι πολιτικοί μας αλλά ο κάθε σκεπτόμενος έλληνας, που θέλει να αφήσει στις επόμενες γενιές μια πραγματικά καλύτερη χώρα.

Για τους πολίστες του Θρύλου...

Μικρότερο έως και 60% πρότεινε να είναι το ποσό που θα λάβουν οι πολίστες του Θρύλου, από αυτά που χρωστά η "Διοίκηση" του ερασιτέχνη...

Ως μέλος του ερασιτέχνη από το 2003, καταβάλω τη συνδρομή μου κάθε χρόνο, είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου. Αν η περίφημη διοίκηση δεν μπορεί να αντεπεξέλθει, ας παραιτηθεί. Γιατί τέτοια συμπεριφορά σε πρωταθλητές, αθλητές του Θρύλου δεν αρμόζει.

Στο Μόσταρ της Βοσνίας...

Τα Βαλκάνια είναι ένας ξεχωριστό σημείο στη παγκόσμια γεωγραφία, με ιδιαίτερη και αιματοβαμμένη ιστορία."Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε, γέλασε", είναι μια φράση που την βιώνεις στο Μόσταρ

Αν μου έλεγαν πριν από λίγα χρόνια ότι θα πήγαινα βόλτα σε ένα μέρος, που στο πρόσφατο παρελθόν, ήταν συνδεδεμένο με μάχες, δεν θα το πίστευα με τίποτα. Η εκδρομή περιλάμβανε και μια επίσκεψη στο μαρτυρικό Μόσταρ...

Τα σημάδια του πολέμου εκεί είναι φανερά, καθώς στη διαδρομή για την πόλη , ο ταξιδιώτης αντικρίζει εγκαταλελειμμένα σπίτια, ενώ οι τρύπες από σφαίρες διαφόρων διαμετρημάτων, "κοσμούν" αρκετούς τοίχους στην πόλη। Ο πόλεμος εκτός από τα κτήρια, έχει σημαδέψει και τους ανθρώπους, όπου μουσουλμάνοι και καθολικοί, έχουν αυτοπεριοριστεί στους αντίστοιχους τομείς της πόλης, αποφεύγοντας τις επαφές μεταξύ τους.

Ανεξάρτητα από όλα αυτά, η παλιά πόλη του Μόσταρ είναι απλά πανέμορφη, και η περιοχή γύρο από την γέφυρα, από την οποία πήρε το όνομά της είναι καταπληκτική. Μοστ, στα Σερβοκροάτικα σημαίνει γέφυρα και μόσταρ ονομάζονταν οι φύλακές της. Νερέτβα είναι ο ποταμός που διασχίζει την πόλη, και γι΄αυτό ο Μπάγεβιτς που κρατά από την πόλη αποκαλείται, μεταξύ άλλων και "Πρίγκιπας του Νερέτβα".

Εκτός από την όμορφη πόλη, θα θυμάμαι και το εκπληκτικό γεύμα με ψητά, που κάναμε σε ένα εστιατόριο κοντά στο ποτάμι. Όπως και τον πολύ φιλικό σερβιτόρο, που έκανε "παράπονα" για το μεγάλο αριθμό τουριστών και εδικά τους Ιάπωνες που τους αποκάλεσε "καταστρόφα" ( λες να ήταν ο Σέλουκ;)

Ο επισκέπτης, μπορεί να χαζέψει και να αγοράσει , στα διάφορα μαγαζάκια, από τουριστικά είδη, μέχρι κράνη και διακριτικά στολών από τους διαφόρους πολέμους. Και εννοείται να πιει τον καφέ του, ψημένο με τον παραδοσιακό τρόπο, στη χόβολη.

Με μια πρόχειρη εκτίμηση που έκανα, οι Βόσνιες είναι ομορφότερες από τις Κροάτισες αλλά όχι από τις Μαυροβούνιες.

Αξίζει κανείς να επισκεφθεί το Μόσταρ για πολλούς λόγους, θα περάσει όμορφα αλλά και θα βιώσει την ιστορία της περιοχής. Εύχομαι στους Βόσνιους, και ειδικά στο φίλο που μας σέρβιρε, η μόνη "καταστρόφα" που να αντιμετωπίσουν στο μέλλον, να είναι οι Ιάπωνες τουρίστες...