Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Στο Μόσταρ της Βοσνίας...

Τα Βαλκάνια είναι ένας ξεχωριστό σημείο στη παγκόσμια γεωγραφία, με ιδιαίτερη και αιματοβαμμένη ιστορία."Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε, γέλασε", είναι μια φράση που την βιώνεις στο Μόσταρ

Αν μου έλεγαν πριν από λίγα χρόνια ότι θα πήγαινα βόλτα σε ένα μέρος, που στο πρόσφατο παρελθόν, ήταν συνδεδεμένο με μάχες, δεν θα το πίστευα με τίποτα. Η εκδρομή περιλάμβανε και μια επίσκεψη στο μαρτυρικό Μόσταρ...

Τα σημάδια του πολέμου εκεί είναι φανερά, καθώς στη διαδρομή για την πόλη , ο ταξιδιώτης αντικρίζει εγκαταλελειμμένα σπίτια, ενώ οι τρύπες από σφαίρες διαφόρων διαμετρημάτων, "κοσμούν" αρκετούς τοίχους στην πόλη। Ο πόλεμος εκτός από τα κτήρια, έχει σημαδέψει και τους ανθρώπους, όπου μουσουλμάνοι και καθολικοί, έχουν αυτοπεριοριστεί στους αντίστοιχους τομείς της πόλης, αποφεύγοντας τις επαφές μεταξύ τους.

Ανεξάρτητα από όλα αυτά, η παλιά πόλη του Μόσταρ είναι απλά πανέμορφη, και η περιοχή γύρο από την γέφυρα, από την οποία πήρε το όνομά της είναι καταπληκτική. Μοστ, στα Σερβοκροάτικα σημαίνει γέφυρα και μόσταρ ονομάζονταν οι φύλακές της. Νερέτβα είναι ο ποταμός που διασχίζει την πόλη, και γι΄αυτό ο Μπάγεβιτς που κρατά από την πόλη αποκαλείται, μεταξύ άλλων και "Πρίγκιπας του Νερέτβα".


Εκτός από την όμορφη πόλη, θα θυμάμαι και το εκπληκτικό γεύμα με ψητά, που κάναμε σε ένα εστιατόριο κοντά στο ποτάμι. Όπως και τον πολύ φιλικό σερβιτόρο, που έκανε "παράπονα" για το μεγάλο αριθμό τουριστών και εδικά τους Ιάπωνες που τους αποκάλεσε "καταστρόφα" ( λες να ήταν ο Σέλουκ;)


Ο επισκέπτης, μπορεί να χαζέψει και να αγοράσει , στα διάφορα μαγαζάκια, από τουριστικά είδη, μέχρι κράνη και διακριτικά στολών από τους διαφόρους πολέμους. Και εννοείται να πιει τον καφέ του, ψημένο με τον παραδοσιακό τρόπο, στη χόβολη.

Με μια πρόχειρη εκτίμηση που έκανα, οι Βόσνιες είναι ομορφότερες από τις Κροάτισες αλλά όχι από τις Μαυροβούνιες.

Αξίζει κανείς να επισκεφθεί το Μόσταρ για πολλούς λόγους, θα περάσει όμορφα αλλά και θα βιώσει την ιστορία της περιοχής. Εύχομαι στους Βόσνιους, και ειδικά στο φίλο που μας σέρβιρε, η μόνη "καταστρόφα" που να αντιμετωπίσουν στο μέλλον, να είναι οι Ιάπωνες τουρίστες...


Δεν υπάρχουν σχόλια: