Αλληλοσεβασμός και Παστίτσιο

"Μάζεψε" η υπηρεσία ηλεκτρονικού εγκλήματος, διαχειριστή, του προφίλ "Γέροντας Παστίτσιος" και έχει γίνει μέγα θέμα. Ο τύπος έχει γίνει ήδη ήρωας για κάποιους, κάτι σαν μάρτυρας της ελευθερίας του λόγου.

Κατά την άποψή μου, δεν αξίζει για βλακείες να απασχολείται η Αστυνομία. Το ζήτημα έπρεπε να το λύσει το Facebook: είτε να διαγράψει το προφίλ, είτε οι θιγόμενοι να διαγράψουν τα δικά τους.

Νομίζω πως η υπόθεση μπορεί να παραλληλιστεί με την περίφημη βλάσφημη ταινία, για την οποία Μουσουλμάνοι σε όλο τον κόσμο έχουν εξεγερθεί. Αναλόγου αισθητικής και σοβαρότητας είναι και οι δυο περιπτώσεις. Και μπαίνει το ερώτημα: πρέπει να υπάρχουν περιορισμοί στην ελευθερία του λόγου; Για παράδειγμα, αν ο τύπος χλεύαζε το Ολοκαύτωμα, θα συμφωνούσατε με την δίωξη του; Στη Γερμανία θα έμπαινε στην ψειρού...

Να χρησιμοποιήσω μια παραβολή: Γουστάρω το τελευταίο album των Marduk (Serpent Sermon), έχω το δικαίωμα; Ναι. Έχω το δικαίωμα να το ακούω σε υψηλή ένταση; Ναι. Έχω δικαίωμα αγαπητέ αναγνώστη να έρθω κάτω από το σπίτι σου 4 τα ξημερώματα, να ακούσω στο τέρμα, το "Into second death"; Μάλλον όχι. Και όπως έλεγαν οι δάσκαλοί μας: "η ελευθερία μας σταματά, εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου".

Είμαι υπερ της ελευθερίας έκφρασης. Ο κάθε ένας από εμάς, πρέπει να θέτει συγκεκριμένα όρια , όχι για να αποφύγει το μπαλαούρο, αλλά από σεβασμό στις ευαισθησίες των άλλων. Ο τύπος δεν εξέφραζε την άποψή του, απλά πρόσβαλε αρκετούς συμπολίτες μας.

Για άλλη μια φορά, η Αριστερά δίνει ρεσιτάλ υποκρισίας: Αυτοί που προωθούν νόμους για εχθροπάθειες, αυτοί που έστειλαν στον Αθλητικό Καιάδα την Παπαχρήστου, εμφανίζονται υπερασπιστές της ελευθερίας του λόγου. Για να σοβαρευτούμε λίγο!