Πίστευε κανείς ότι η περυσινή επιτυχία στην
Κωνσταντινούπολη μπορούσε να επαναληφθεί;Δεν επαναλήφθηκε, απλά
ξεπεράστηκε! Γιατί είναι πολύ πιο δύσκολο να διατηρηθείς στην κορυφή,
από το ανέβεις σε αυτή.
Το καλό πράγμα φάνηκε από την αρχή: οι παίκτες της
ΤΣΣΚΑ διαμήνυαν σε όλους ότι δεν ξεχνούν το πάθημά τους στον τελικό της
Πόλης. Όλοι περίμεναν την εκδίκηση των Ρώσων... Αλλά οι δηλώσεις και
προϋπολογισμοί, δεν κερδίζουν.
Ξεκινά ο ημιτελικός, και αυτοί που φαίνονται
φανατισμένοι είναι οι παίκτες του Θρύλου! Η τρομακτική πιέση στα guard
και συνεχόμενα hedge out, βραχυκυκλώνουν τους αντιπάλους και κάνουν
ειδικά τον Τεόντοσιτς άξιο λύπησης. Μπορεί η άμυνα να είναι θεαματική;
Ε, τελικά μπορεί.
Η περίφημη υπερομάδα των Ρώσων, με το τριπλάσιο
προϋπολογισμό κατέρρευσε αγωνιστικά και ψυχολογικά. Περίμενα την
αντεπίθεση της, η οποία δεν ήρθε ποτέ... Παίζοντας το καλύτερό του
παιχνίδι φέτος, και με τον Μπαρτζόκα να επικρατεί κατά κράτος του
Μεσίνα, ο Θρύλος προκρίνεται στον τελικό.
Η Ρεάλ είναι το τελευταίο εμπόδιο από τον μεγάλο
άθλο. Μια ομάδα με απίστευτες μονάδες (Φερνάντες και Μίροτιτς) αλλά σε
αρκετές περιπτώσεις αλλοπρόσαλλη αγωνιστική συμπεριφορά.
Ξεκινά το πρώτο δεκάλεπτο, στο οποίο οι Μαδριλένοι
έχουν αφύσικη ευστοχία, και επικρατούν σε όλες τις ατομικές μονομαχίες. Ο
φυσικός ηγέτης της ομάδας, ο Βασίλης Σπανούλης είναι εξουδετερωμένος. Ο
Θρύλος κλείνει το δεκάλεπτο έχοντας πετύχει 10 και έχοντας δεχθεί 27...
Δεύτερο δεκάλεπτο, ο Βασίλης κάθετε στον πάγκο και
στο παρκέ μπαίνουν οι Σλούκας και ο Κατσίβελης. Ξαφνικά η άμυνα αρχίζει
να στραγγαλίζει τη Ρεάλ... Σε συνδυασμό με λύσεις στην επίθεση από
Άντιτς και Περπέρογλου, η διαφορά ροκανίζεται και το ημίχρονο βρίσκει
τις δυο ομάδες να τις χωρίζουν 4 μόλις πόντοι.
Ο αρχηγός ξεκινά με τρία συνεχόμενα τρίποντα. Ο
Θρύλος περνά μπροστά. μέχρι και έξι πόντους. Οι Ισπανοί όμως δεν
καταθέτουν τα όπλα. αντεπιτίθενται και το τρίτο δεκάλεπτο βρίσκει τις
δυο ομάδες ισόπαλες.
Στο τέταρτο δεκάλεπτο όμως κρίνονται τα πάντα...Η
άμυνα συνεχίζει να πνίγει τους αντιπάλους, και σε συνδυασμό με κρίσιμα
καλάθια, ο θρίαμβος ολοκληρώνεται. Με σκορ 100 - 88 , ο Θρύλος κατακτά
για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το πρωτάθλημα Ευρώπης.
Τι να πρώτο αναφέρω:
- τη καταξίωση του Μπαρτζόκα, που απέδειξε ότι οι νέοι έλληνες προπονητές είναι άξιοι να ηγούνται μεγάλων ομάδων. Φίλοι Βάζελοι πιστέψτε και στο δικό σας προπονητή, θα σας δικαιώσει;
- την δικαίωση των αδελφών Αγγελόπουλων, που με την αξία τους και το ήθος τους, κατέκτησαν την Ευρώπη, έχοντας πολεμηθεί ακόμα και από οπαδούς του Ολυμπιακού;
- τον Hines που είναι ο καλύτερος σέντερ στην Ευρώπη, με ύψος μόλις 1,98, αλλά καρδιά και πάθος χιλίων λεόντων;
- τον Σπανούλαρο που δικαιωματικά πρέπει να θεωρείτε ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή;
- τους νεαρούς της ομάδας, που όχι μόνο δεν τους φοβίζουν τα μεγάλα ματς, αλλά σε αυτά διαπρέπουν;
- την ομαδική προσπάθεια;
- το πάθος;
Ο μπασκετικός Ολυμπιακός των δύο τελευταίων ετών κέρδισε με την αξία του ξανά το δικαίωμα να αποκαλείται Θ Ρ Υ Λ Ο Σ!
Σας ευχαριστούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου