Ελιά; Ευχαριστώ δεν θα πάρω!

Η εκδήλωση της "πρωτοβουλίας των 58" είναι στην πολιτική επικαιρότητα, καθώς και η προσπάθεια δημιουργίας ενός συνασπισμού της κεντροαριστεράς, στα πρότυπα της Ιταλικής "Ελιάς". Οι προσωπικότητες που απαρτίζουν την πρωτοβουλία αυτή, είναι αρκετά γνωστοί: ουσιαστικά είναι στελέχη των κυβερνήσεων Σημίτη, όπως και στελέχη της "προοδευτικής" αριστεράς, που συνεργάζονταν με το τότε κραταιό ΠΑΣΟΚ.

Δεν αμφισβητώ, ούτε τις προθέσεις, ούτε το κύρος, αλλά ούτε τις δυνατότητες των συγκεκριμένων πολιτικών. Όμως ο κύριος Σημίτης είχε την ευκαιρία να αλλάξει την χώρα, και την έχασε. Παράδειγμα, η απόπειρα αναμόρφωσης του Ασφαλιστικού  Συστήματος που εγκαταλείφθηκε άρον - άρον, για να αποφευχθεί το περίφημο πολιτικό κόστος. Η τότε κυβέρνηση αυτοπαρουσιάζονταν αλαζονικά ως πεφωτισμένη, εστιάζοντας τις προσπάθειές της, σε ανούσιες διαμάχες όπως αυτή για τις ταυτότητες, καθώς και στην προώθηση πολυπολιτισμικών ιδεολογημάτων. Αν είχε προωθήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που γνώριζε ότι ήταν απαραίτητες, ίσως το όνειδος της χρεοκοπίας να είχε αποφευχθεί.

Εν γένει, θεωρώ ότι ο κέντρο αριστερός χώρος δεν έχει ωφελήσει την Ευρώπη. Από τα τέλη της δεκαετίας του 60, επέβαλε την ιδεολογία του, παρασύροντας και τους πολιτικούς της αντιπάλους. Τα αποτελέσματα είναι τραγικά, για την κάποτε κραταιά Γηραιά Ήπειρο.

Σας ευχαριστώ, αλλά πολύ φοβάμαι, πως πλέον δεν μπορείτε να προσφέρετε κάτι.