Αρκετά με τις αγγλικουριές!

Φανταστείτε να ακούγατε σε κάποιο αμερικανικό σήριαλ την έκφραση: "slow the much oil", ή να διαβάζατε κάποιο κείμενο γραμμένο στα Αγγλικά, που να αρχίζει με "At the down, down of the writing..." Ακούγεται αστείο ή ακόμα και γελοίο, όταν ελληνικοί ιδιωματισμοί μεταφράζονται στα αγγλικά. Ε, τότε γιατί εμείς κάνουμε το ίδιο στα ελληνικά;

Είναι το ίδιο γελοίο με την έκφραση "πέρνω το μπάνιο μου", η το "θα σε πάρω πίσω". Για να μην μιλήσω για τα ανόητα κλισέ όσων μεταδίδουν αγώνες μπάσκετ: από πότε μωρέ έγινε η γραμμή των βολών, "γραμμή της φιλανθρωπίας", ή τα ριμπάουντ "σκουπίδια";

Μπορεί να είμαστε άφραγκοι, αλλά έχουμε πολύ πλούσια γλώσσα, πολύ ωραίους ιδιωματισμούς και αρκετά όμορφες εκφράσεις. Δεν βαρεθήκατε να δανειζόμαστε;

Εθνική ομάδα και εθνική μιζέρια

Ομολογώ ότι δεν είμαι φανατικός υποστηρικτής της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου. Σίγουρα δε με μαγνητίζει το θέαμα που προσφέρει. Δεν μπορώ να παραβλέψω, πως εδώ και δέκα χρόνια η Εθνική δίνει χαρά σε όλους τους Έλληνες, σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Η παρουσία και μόνο σε ένα Τελικό Παγκόσμιου Κυπέλλου είναι επιτυχία. Μια νίκη στο θεσμό είναι ακόμα μεγαλύτερη, πόσο μάλλον αν συνδυάζεται με καλό θέαμα. Η πρόκριση στους 16 είναι τεράστια επιτυχία, και όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι πρέπει να το αναγνωρίσουμε αυτό.

Θεωρώ πως ως λαός δύσκολα αναγνωρίζουμε τις επιτυχίες των συμπατριωτών μας. Αντίθετα, κριτικάρουμε, απαξιώνουμε και ισοπεδώνουμε τους πάντες και τα πάντα, με μεγάλη ευκολία.Ο προπονητής, τεχνική ηγεσία και κυρίως οι παίκτες είναι ο προσφιλής στόχος από το φίλαθλο κοινό.

Αλήθεια, ποιοι κριτικάρουν; Κοιλαράδες με το φραπέ και το τσιγάρο στο χέρι, που κλώτσησαν τελευταία φορά μπάλα στα 12 τους χρόνια. Δημοσιογράφοι που έχουν ως πελατεία τους προηγούμενους. Και πρώην ποδοσφαιριστές ή προπονητές που σε πολλές περιπτώσεις η σταδιοδρομία τους μόνο επιτυχημένη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Πως θα φαίνονταν, αν άκουγαν όλοι αυτοί ανάλογη κριτική για τη δουλειά τους. Πως θα αντιδρούσαν, αν τους χαρακτήριζαν ως επαγγελματίες άχρηστους; Πόσοι από εμάς, μπορούν να υπερηφανευθούν για μια μεγάλη επιτυχία. Και μην ξεχνάμε, πως συλλογικά έχουμε αποτύχει, καθώς η χώρα μας θεωρείται δικαίως ως  προβληματικό μέλος της οικογένειας των αναπτυγμένων χωρών.

Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν πρέπει να κριτικάρουμε την Εθνική. Η χθεσινή της εμφάνιση απέδειξε ότι μπορεί να παρουσιάσει πολύ καλύτερο θέαμα από αυτό που μας έχει συνηθίσει. Ο άθλος του 2004 έπρεπε να λειτουργήσει ως καταλύτης για τον μηχανισμό παραγωγής νέων ταλέντων, και να έχουμε πλειάδα νέων ποδοσφαιριστών που θα έδιναν μάχη για να επανδρώσουν το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.

Να συγχαρώ τους ποδοσφαιριστές και την τεχνική ηγεσία της Εθνικής μας, και να τους ευχαριστήσω για την χαρά που μας προσέφεραν. Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα με την Κόστα Ρίκα, το μέγεθος της επιτυχίας μόνο μπορεί να μεγαλώσει.

Όσο για όσους στραβώνουν με τους πανηγυρισμούς για τις επιτυχίες της Εθνικής, προφασιζόμενοι την άνοδο του εθνικισμού, είναι απλά κομπλεξικοί.

Ακριβό μου γάλα ή γιατί η χώρα δεν σώζεται

Το θέμα του γάλακτος σχεδόν έριξε την Κυβέρνηση. Συζητήσεις επί συζητήσεων, για τον αριθμό των ημερών που το παστεριωμένο γάλα πρέπει να θεωρείτε φρέσκο. Και το αποτέλεσμα; Μια μεσοβέζικη "λύση", όπου η φρεσκότητα προσδιορίζεται στις 6 μέρες;

Ποιος ο λόγος για την" γαλακτιάδα"; Οι περισσότερες ημέρες θα επέτρεπαν την είσοδο ξένων εταιρειών στην εγχώρια αγορά γάλακτος, η οποία δεν καλύπτει την ζήτηση. Αυτό θα έκανε εντονότερο τον ανταγωνισμό, θα έριχνε τις τιμές, και ο τελικός καταναλωτής θα ήταν κερδισμένος. Όσο για την ποιότητα του προϊόντος, τόσο το γάλα των 5 ημερών, όσο και αυτό των δέκα, παστεριώνεται οπότε οι διαφορές είναι ασήμαντες.

Κέρδισε τελικά ο καταναλωτής; ΟΧΙ.Οι τιμές παραμένουν υψηλές, καθώς οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο, πέτυχαν να αποκλείσουν τους ξένους ανταγωνιστές, εξασφαλίζοντας την επιβίωση τους, εις βάρος των καταναλωτών.

Μην αδικούμε τις εταιρείες γάλακτος: πολλοί κλάδοι και επαγγέλματα, χωρίς κρατική προστασία από τον ανταγωνισμό απλά θα έπαβαν να υπάρχουν. Ποιο το κίνητρο για μια τέτοια επιχείρηση να γίνει πιο ανταγωνιστική ώστε να προσφέρει καλύτερα, και φθηνότερα προϊόντα, όταν ο νόμος της παρέχει μονοπωλιακά προνόμια; Απλά μεταφέρει το κόστος της αναποτελεσματικότητας της, στα κορόιδα τους καταναλωτές.

Υπάρχουν προϊόντα και υπηρεσίες, που ο καταναλωτής ληστεύεται με τον πλέον αισχρό τρόπο. Όταν επιχειρείται κάποια αλλαγή, εμφανίζονται εκπρόσωποί του κλάδου να την πολεμήσουν, με πρόσχημα το κοινό συμφέρον!

Η διατήρηση της Ελλάδας και του βιοτικού επιπέδου του λαού της απαιτεί δραματικές αλλαγές. Κάποιοι κλάδοι, σίγουρα θα πληγούν και αρκετοί επαγγελματίες θα ζημιωθούν, ακόμα και θα καταστραφούν. Αν όμως δεν γίνουν, θα καταστραφούμε όλοι μαζί. Εξαιρείται η συνομοταξία των λαμόγιων, που ελπίζει σε μια τέτοια εξέλιξη.

Ελάχιστοι πολιτικοί θέλουν να γίνουν αλλαγές στη χώρα, καθώς αυτός που τις προωθεί ουσιαστικά πρέπει να απαρνηθεί τις πολιτικές του φιλοδοξίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο κύριος Γιαννίτσης. Ενώ οι υποσχέσεις για αύξηση μισθών, προσλήψεις και κουραδομαγκιές στους εταίρους μπορεί να σε κάνουν μέχρι και πρωθυπουργό.

Προσωπικά πιστεύω, πως η χώρα δεν έχει μέλλον, καθώς δεν υπάρχει θέληση από κανέναν να σωθεί. Όσο για τις τιμές, θα πέσουν όταν η χώρα καταρρεύσει. Αλλά τότε θα είναι αργά. Ή εκτός αν τις ρίξει ο κύριος Γιακουμάτος με την ράβδο του. 

Αντίο κύριε Σταθάκη

Η χώρα μας από σήμερα είναι λίγο πιο φτωχή: πέθανε ο γνωστός δημοσιογράφος και βουλευτής Άρης Σταθάκης. Κορυφαία μορφή του ειδικού τύπου, πρόσφερε με την την πένα του και το μικρόφωνο του, ανεκτίμητες υπηρεσίες στην Ελλάδα.

Στις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα, μέσα από την τηλεοπτική εκπομπή του στον ΑΝΤ1, δεν σταμάτησε να τονίζει την σημασία του κράνους, της ζώνης και της υπεύθυνης οδηγικής συμπεριφοράς. Οι προσπάθειές του έπιασαν τόπο, καθώς δεκάδες χιλιάδες νέοι οδηγοί, μεταξύ αυτών και εγώ, άκουσαν τις συμβουλές του, και έγιναν σοβαρότεροι οδηγοί.

Δεν σταμάτησε να πολεμά την μάστιγα των τροχαίων ατυχημάτων, και το δυστύχημα είναι ότι η προσφορά του δεν μπορεί να αποτιμηθεί. Ποιος μπορεί να μετρήσει, τις περιπτώσεις που η ζώνη προστάτεψε ένα οδηγό; Ή τους αναβάτες που επέζησαν από ένα τροχαίο, επειδή φορούσαν κράνος;

Η χώρα μας έχει έλλειψη από σοβαρούς ανθρώπους. Από εχθές είναι ακόμα φτωχότερη.

Όταν αυτοκτονείς τρεις φορές...

Όταν αυτοκτονείς τρεις φορές, δεν υπάρχει ελπίδα. Τουλάχιστον στο πέμπτο ματς ο Βάζελος δεν ήταν εκτρωματικός, αλλά έπαιξε πραγματικά καλά. Έχω την εντύπωση ότι τελικά οι αλητείες και τα καραγκιοζιλίκια έπιασαν τόπο, και εμείς πέσαμε σαν τους χαζούς στην παγίδα των εφευρετών. Εννοείται πως δεν θα σταματήσω να είμαι περήφανος για αυτή την ομάδα.

Να είμαστε καλά και θα έρθουν καινούργιες χαρές του χρόνου!