Ακριβό μου γάλα ή γιατί η χώρα δεν σώζεται

Το θέμα του γάλακτος σχεδόν έριξε την Κυβέρνηση. Συζητήσεις επί συζητήσεων, για τον αριθμό των ημερών που το παστεριωμένο γάλα πρέπει να θεωρείτε φρέσκο. Και το αποτέλεσμα; Μια μεσοβέζικη "λύση", όπου η φρεσκότητα προσδιορίζεται στις 6 μέρες;

Ποιος ο λόγος για την" γαλακτιάδα"; Οι περισσότερες ημέρες θα επέτρεπαν την είσοδο ξένων εταιρειών στην εγχώρια αγορά γάλακτος, η οποία δεν καλύπτει την ζήτηση. Αυτό θα έκανε εντονότερο τον ανταγωνισμό, θα έριχνε τις τιμές, και ο τελικός καταναλωτής θα ήταν κερδισμένος. Όσο για την ποιότητα του προϊόντος, τόσο το γάλα των 5 ημερών, όσο και αυτό των δέκα, παστεριώνεται οπότε οι διαφορές είναι ασήμαντες.

Κέρδισε τελικά ο καταναλωτής; ΟΧΙ.Οι τιμές παραμένουν υψηλές, καθώς οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο, πέτυχαν να αποκλείσουν τους ξένους ανταγωνιστές, εξασφαλίζοντας την επιβίωση τους, εις βάρος των καταναλωτών.

Μην αδικούμε τις εταιρείες γάλακτος: πολλοί κλάδοι και επαγγέλματα, χωρίς κρατική προστασία από τον ανταγωνισμό απλά θα έπαβαν να υπάρχουν. Ποιο το κίνητρο για μια τέτοια επιχείρηση να γίνει πιο ανταγωνιστική ώστε να προσφέρει καλύτερα, και φθηνότερα προϊόντα, όταν ο νόμος της παρέχει μονοπωλιακά προνόμια; Απλά μεταφέρει το κόστος της αναποτελεσματικότητας της, στα κορόιδα τους καταναλωτές.

Υπάρχουν προϊόντα και υπηρεσίες, που ο καταναλωτής ληστεύεται με τον πλέον αισχρό τρόπο. Όταν επιχειρείται κάποια αλλαγή, εμφανίζονται εκπρόσωποί του κλάδου να την πολεμήσουν, με πρόσχημα το κοινό συμφέρον!

Η διατήρηση της Ελλάδας και του βιοτικού επιπέδου του λαού της απαιτεί δραματικές αλλαγές. Κάποιοι κλάδοι, σίγουρα θα πληγούν και αρκετοί επαγγελματίες θα ζημιωθούν, ακόμα και θα καταστραφούν. Αν όμως δεν γίνουν, θα καταστραφούμε όλοι μαζί. Εξαιρείται η συνομοταξία των λαμόγιων, που ελπίζει σε μια τέτοια εξέλιξη.

Ελάχιστοι πολιτικοί θέλουν να γίνουν αλλαγές στη χώρα, καθώς αυτός που τις προωθεί ουσιαστικά πρέπει να απαρνηθεί τις πολιτικές του φιλοδοξίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο κύριος Γιαννίτσης. Ενώ οι υποσχέσεις για αύξηση μισθών, προσλήψεις και κουραδομαγκιές στους εταίρους μπορεί να σε κάνουν μέχρι και πρωθυπουργό.

Προσωπικά πιστεύω, πως η χώρα δεν έχει μέλλον, καθώς δεν υπάρχει θέληση από κανέναν να σωθεί. Όσο για τις τιμές, θα πέσουν όταν η χώρα καταρρεύσει. Αλλά τότε θα είναι αργά. Ή εκτός αν τις ρίξει ο κύριος Γιακουμάτος με την ράβδο του.