Οι αντισυστεμικοί

"Ουσιαστικά είμαι απέναντι στο σύστημα" δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή της η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη, δηλώντας παράλληλα την έμμεση στήριξή της στο ΣΥΡΙΖΑ. Και αναρωτιέμαι ο αφελής: πως μπορεί να το ισχυρίζεται αυτό μια πρώην βουλευτής της ΝΔ, καθώς και επικεφαλής του οργανισμού που διοργάνωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004;

Υπάρχει μια καινοφανής τάξη συμπολιτών μας, που εμφανίζονται ως αντιπρόσωποι του καινούργιου, φορείς της αλλαγής, δηλώνοντάς πολέμιοι του συστήματος. Που ήταν τα τελευταία 40 χρόνια; Στο εξωτερικό, σε κάποιο βουνό, η σε κάποια ανώνυμη συνοικία της Αθήνας; Ήταν ανώνυμοι, και τους γνώριζαν μόνο οι συγγενείς και φίλοι; Όχι, βέβαια.Βουλευτές με θητείες δεκαετιών σε ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, δημοσιογράφοι σε μεγάλα ΜΜΕ, συνδικαλιστές, και καλλιτέχνες που μεσουράνησαν τα χρόνια της πέτσινης ευημερίας.

Είδε κανείς τους τα σημάδια της επερχόμενης κατάρευσης; Προσπάθησε να μας προειδοποιήσει για το κίνδυνο που διατρέχαμε;Κανένας από αυτούς, εξ άλλου κανείς δεν θέλει να γίνεται δυσάρεστος. Η τραγική ιστορία του κυρίου Γιαννίτση, είναι ενδεικτική της μοίρας όσων γίνονται δυσάρεστοι και ακριβοί σε πολιτικό κόστος.

Μπορεί οι συμπολίτες μας αυτοί, να είναι οι πραγματικοί φορείς των απαραίτητων αλλαγών. Θα μπορούσα να τους εμπιστευτώ, αν δεν "ξεχνούσαν" βολικά τις δραστηριότητες τους μέχρι την κρίση. Θα ήταν ακόμα πιο εύκολο να τους πιστέψω, αν αναγνώριζαν και δικά τους λάθη. Γιατί δυστυχώς, είμαστε μικρή χώρα, και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας.