Τι ενδιαφέρουσα ημέρα ήταν η σημερινή! Περί την ενάτη πρωινή,
ήμουν στην Εθνική Οδό κατευθυνόμενος νοτίως, προς τον τόπο εργασίας
μου. Εκεί στο ύψος των ΚΤΕΛ, άνοιξαν οι ουρανοί. Ως εδώ, όλα καλά. Βροχή έχω ξαναδεί, και το Peugeot μας, δεν μπάζει νερό.
Πλησιάζω λοιπών την έξοδο για την Πέτρου Ράλλη.Σπλάς! Ξαφνικά το αυτοκίνητο μετατρέπεται σε ταχύπλοο σκίζοντας κυριολεκτικά τα κύματα! Αλλά επειδή, οι κατασκευαστές είναι γατουλίνια χνουδωτά, δεν σχεδιάσαν σωστά το αυτοκίνητό μου, ώστε να έχει δυνατότητες διάβασης υδάτινου κολλήματος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να σβήσει η μηχανή, και να αρνείται πεισματικά να ξανά πάρει μπροστά!
Ξαφνικά, βρίσκομαι στην Εθνική Οδό, μέσα σε μια λίμνη, με το αυτοκίνητο μου έχει γίνει βάρκα χωρίς κουπιά, που την παρέσερναν τα κύματα που προκαλούσαν τα διερχόμενα φορτηγά και λεωφορεία. Ρομαντικές καταστάσεις!
Επειδή, δεν με πληρώνουν για να αρμενίζω στους δρόμους, πήρα τηλέφωνο την πασίγνωστη εταιρεία οδικής βοηθείας. Οι άνθρωποι ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν, αρκεί να έκανα υπομονή τουλάχιστον 2 (!) ώρες. Τους ευχαρίστησα, και αποφάσισα να δοκιμάσω να τύχη μου με την Άμεση Δράση.
Αφού εξήγησα το θέμα μου, η τηλεφωνήτρια μου είπε ότι ένα περιπολικό θα έρχονταν για να με ψαρέψει από το νερό. Ταυτόχρονα, είχε ξυπνήσει και ο ναυτικός μέσα μου. Έβγαλα ταχύτητα, και τα κύματα με έσπρωξαν στα αβαθή. Μετά από 4-5 προσπάθειες, η μηχανή ξύπνησε. Περήφανος για την ναυτοσύνη μου, συνέχισα προς το προορισμό μου! Εννοείται ειδοποίησα την Αστυνομία, ότι πλέον δεν χρειαζόμουν τη βοήθειά της.
Α, σε αυτή την χώρα, κανείς δεν πλήττει, καθώς ακόμα και μια καθημερινή και βαρετή διαδικασία, όπως η διαδρομή προς τη δουλειά, μπορεί να γίνει μια πραγματικά αξέχαστη εμπειρία!
Πλησιάζω λοιπών την έξοδο για την Πέτρου Ράλλη.Σπλάς! Ξαφνικά το αυτοκίνητο μετατρέπεται σε ταχύπλοο σκίζοντας κυριολεκτικά τα κύματα! Αλλά επειδή, οι κατασκευαστές είναι γατουλίνια χνουδωτά, δεν σχεδιάσαν σωστά το αυτοκίνητό μου, ώστε να έχει δυνατότητες διάβασης υδάτινου κολλήματος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να σβήσει η μηχανή, και να αρνείται πεισματικά να ξανά πάρει μπροστά!
Ξαφνικά, βρίσκομαι στην Εθνική Οδό, μέσα σε μια λίμνη, με το αυτοκίνητο μου έχει γίνει βάρκα χωρίς κουπιά, που την παρέσερναν τα κύματα που προκαλούσαν τα διερχόμενα φορτηγά και λεωφορεία. Ρομαντικές καταστάσεις!
Επειδή, δεν με πληρώνουν για να αρμενίζω στους δρόμους, πήρα τηλέφωνο την πασίγνωστη εταιρεία οδικής βοηθείας. Οι άνθρωποι ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν, αρκεί να έκανα υπομονή τουλάχιστον 2 (!) ώρες. Τους ευχαρίστησα, και αποφάσισα να δοκιμάσω να τύχη μου με την Άμεση Δράση.
Αφού εξήγησα το θέμα μου, η τηλεφωνήτρια μου είπε ότι ένα περιπολικό θα έρχονταν για να με ψαρέψει από το νερό. Ταυτόχρονα, είχε ξυπνήσει και ο ναυτικός μέσα μου. Έβγαλα ταχύτητα, και τα κύματα με έσπρωξαν στα αβαθή. Μετά από 4-5 προσπάθειες, η μηχανή ξύπνησε. Περήφανος για την ναυτοσύνη μου, συνέχισα προς το προορισμό μου! Εννοείται ειδοποίησα την Αστυνομία, ότι πλέον δεν χρειαζόμουν τη βοήθειά της.
Α, σε αυτή την χώρα, κανείς δεν πλήττει, καθώς ακόμα και μια καθημερινή και βαρετή διαδικασία, όπως η διαδρομή προς τη δουλειά, μπορεί να γίνει μια πραγματικά αξέχαστη εμπειρία!