Το blog μου έκλεισε 10 χρόνια λειτουργίας! Έχει παρακμάσει, δεν το αρνούμαι, άλλωστε η μόδα των blogs έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Όπως έχω γράψει ξανά, δεν θέλω πλέον να λέω δημοσίως τις περισσότερες σκέψεις μου. Δεν είναι μόνο ότι δεν αισθάνομαι ελεύθερος να γράψω τι πιστεύω, από το φόβο μήπως το παρεξηγήσει η Αστυνομία της Σκέψης. Απλά, αποφάσισα να γίνω ξανά εσωστρεφής....
Να πω την αμαρτία μου, είχα σκοπό να κατεβάσω ρολά στην δέκατη επέτειο. Αλλά, αποφάσισα να το αφήσω να ζήσει για τις στιγμές που νοιώθω την ανάγκη να εκφραστώ δημοσίως.
Να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά, όσους διάβασαν έστω και ένα κείμενό μου. Θεωρώ ότι με τίμησαν αφιερώνοντας λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους.
Υ.Γ. Ζαφείρη σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά, καθώς το δικό σου blog ζήλεψα και άρχισα το δικό μου.
Όπως έχω γράψει ξανά, δεν θέλω πλέον να λέω δημοσίως τις περισσότερες σκέψεις μου. Δεν είναι μόνο ότι δεν αισθάνομαι ελεύθερος να γράψω τι πιστεύω, από το φόβο μήπως το παρεξηγήσει η Αστυνομία της Σκέψης. Απλά, αποφάσισα να γίνω ξανά εσωστρεφής....
Να πω την αμαρτία μου, είχα σκοπό να κατεβάσω ρολά στην δέκατη επέτειο. Αλλά, αποφάσισα να το αφήσω να ζήσει για τις στιγμές που νοιώθω την ανάγκη να εκφραστώ δημοσίως.
Να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά, όσους διάβασαν έστω και ένα κείμενό μου. Θεωρώ ότι με τίμησαν αφιερώνοντας λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους.
Υ.Γ. Ζαφείρη σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά, καθώς το δικό σου blog ζήλεψα και άρχισα το δικό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου