Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

Καμικάζι

Οι καλοκαιρινές διακοπές μου, πάντα μου παρέχουν την ευκαρία για διάβασμα, έστω και αν αυτές διαρκούν μόλις μια εβδομάδα.

Από μικρό παιδί με ενδιαφέρει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, και η σχετική θεματολογία είναι από τις αγαπημένες μου. Ένα από τα καλύτερα βιβλία, πάντα κατά την άποψή μου, είναι το "Καμικάζι" του Σέφταλ.

Το βιβλίο μας μεταφέρει στην Ιαπωνία, των τελευταίων μηνών του πολέμου. Έχοντας υποστεί συντριπτικές απώλειες, η χώρα ετοιμάζεται να αντισταθεί, και να αποφύγει την συνθηκολόγηση άνευ όρων. Τότε σχηματίζονται και στους τρεις κλάδους των ενόπλων δυνάμεων, μονάδες αυτοκτονίας που έμειναν στην ιστορία ως Καμικάζι. Παρά την αυτοθυσία τους, τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά, κάνοντας το χαμό τόσων νέων ανθώπων ακόμα πιο τραγικό.Το βιβλίο αποτελείται από μια σειρά αφηγήσεων, τόσο από μέλη των μονάδων αυτών που επέζησαν, συγγενείς τους ή απλά ανθρώπων που βρέθηκαν κοντά τους πριν από την τελευταία αποστολή τους.

Ποιοι ήταν οι καμικάζι; Σύμφωνα πάντα με το συγγραφέα, ήταν νέοι άνθρωποι, που θυσιάστηκαν, πιστεύοντας ότι θα σώσουν την οικογένειά τους και τη πατρίδα τους από το "βάρβαρο" εισβολέα. Προέρχονταν από όλες τις τάξεις της ιαπωνικής κοινωνίας, από όλα τα μορφωτικά επίπεδα και από όλες τις ηλικίες που υπηρετούσαν στις ένοπλες δυνάμεις (οι μικρότεροι ήταν μόλις 17 ετών).

Δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι θυσιάστηκαν άδικα.Ίσως να είχαν προσφέρει περισσότερα στο τόπο τους αλλά και στους δικούς τους ανθρώπους αν επιβίωναν από το πόλεμο. Πορσωπικά, θαυμάζω τον αλτρουϊσμό τους, που φαντάζει στην εποχή μας απόκοσμος, όπου βασιλεύει ο φιλοτομαρισμός και η ιδιοτέλεια....

Προτείνω το βιβλίο σε όποιο φίλο/φίλη ενδιαφέρεται για το Β'ΠΠ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: