Και η πτώση συνεχίζεται...

Τους τελευταίους μήνες, βιώνουμε ένα δράμα, του οποίου την κορύφωση δεν έχουμε δει ακόμα. Κάναμε θυσίες και ακόμα αιματηρότερες μας περιμένουν, χωρίς αυτές να έχουν το ελάχιστο δυνατό αντίκρυσμα, μια υποψία ελπίδας έστω.

Η χώρα χρειάζεται ένα νέο οικονομικό μοντέλο, και πρέπει να απαλλαχθεί από τα δεινά της διαφθοράς και της γραφειοκρατείας. Και πάνω από όλα, μια δραστική αλλαγή της νοοτροπίας του άκρατου ατομισμού, που μας έσυρε ως εδώ. Χρειαζόμαστε ανθρώπους με θάρρος, ευφυΐα και πάνω από όλα ανιδιοτέλεια για να οδηγήσουν έξω από το σκοτάδι.

Ο πολιτικός κόσμος δυστυχώς κάθε μέρα αποδεικνύει την ανεπάρκειά του.Τα δύο πρώην κόμματα εξουσίας, δεμένα χειροπόδαρα από την ΕΕ και τους δανειστές έχουν χάσει τη δυνατότητα για ευρείας κλίμακας ρουσφέτια, και είναι αναγκασμένα να μην πουν μεγάλα ψέμματα.Πως να δώσουν λύση οι πρωταίτιοι του δράματος; Η αντιπολίτευση, δυστυχώς δεν μπορεί να αρθρώσει μια σοβαρή εναλλακτική λύση, λαϊκίζει, κάνοντας χιμαιρικές προτάσεις, όπως την διεκδίκηση κατοχικών αποζημιώσεων, επαναδιαπραγμάτευση των δανείων, ή την επιλογή οικονομικών μοντέλων καθολικά αποτυχημένων. Για τα πραγματικά προβλήματα, που ανέφερα παραπάνω, ούτε νύξη.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως δεν υπάρχουν άλυτα προβλήματα. Στην χειρότερη περίπτωση, η άνοδος θα ακολουθήσει την απόλυτη κατάπτωση. Υπάρχει άραγε ελπίδα να αναστρέψουμε την πορεία αυτή;