Ο κύριος Ρεχάγκελ ανέλαβε το ρόλο του πρεσβευτή καλή θέλησης, για
την αναθέρμανση των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Ένα εγχείρημα
καταδικασμένο από την αρχή, καθώς δεν μπορώ να φανταστώ κάποια
προσωπικότητα (και δεν εννοώ μόνο της εποχής μας), που να μπορεί να το
επιτύχει αυτό. Και οι δυο πλευρές έχουν ευθύνη: άκρατος λαϊκισμός και
υποκρισία από την δική μας πλευρά, δασκαλίστικη νοοτροπία και
στενοκεφαλιά από την άλλη.
Είτε μας αρέσει, είτε όχι, ο κύριος Ρεχάγκελ πρόσφερε στο ελληνικό
ποδόσφαιρο όσο κανείς άλλος.Εκτός από την πανάξια κατάκτηση του
Ευρωπαϊκού τροπαίου το 2004 στην Πορτογαλία, η ομάδα μας έπαιξε σε άλλη
μια τελική φάση Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, και συμετείχε και σε ένα
Μουντιάλ. Τις επιτυχίες αυτές, η ομάδα της εξαργυρώνει και θα συνεχίσει
να το κάνει για καιρό.Και μαζί με το βασιλικό, ποτίστηκαν και αρκετές
γλάστρες...
Βέβαια, η αποδόμιση των επιτευγμάτων του κυρίου Ρεχάγκελ ξεκίνησε
από την επόμενη μέρα του θριάμβου στην Πορτογαλία. Πάμπολοι προπονητές
(όχι μόνο του καναπέ) έκαναν υποδείξεις στο Γερμανό, καθώς και δριμεία
κριτική. Το αποκορύφωμα βέβαια ήταν αυτές τις μέρες, όπου άκουσα κάποιο
καφενόβιο να ισχυρίζεται ότι δωροδοκίσαμε τους διαιτητές το 2004, αλλά
και ο χυδαίος τρόπος που του επιτέθηκαν από το τηλεοπτικό Τσαντήρι, οι
κύριοι Λαζόπουλος και Ζουγανέλης με πρόφαση τη σάτυρα.
Πώς τα έκανε ο κύριος Ρεχάγκελ όλα αυτά; Όταν ανέλαβε την ομάδα,
επέλεξε τους παίκτες που θεώρησε κατάλληλους (όχι κατ' ανάγκη τους
καλύτερους), τους έκανε ένα σύνολο και με βάση τις δυνατότητές τους,
έχτισε την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας. Δεν άλλαξε σημαντικά το
σχεδιασμό του, και αγνόησε τις φωνές που του ζητούσαν επιτακτικά να
παρεκκλίνει από αυτό.
Εννοείται πως στην πορεία έκανε λάθη: κάποιες φορές η αγωνιστική
εικόνα της ομάδας ήταν κακή, θυμηθείτε την πρεμιέρα του δεύτερου
Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Αδίκησε κατάφωρα κάποιους παίκτες όπως τον Άκη
Ζήκο και τον Ιεροκλή Στολτίδη (δεν θα του το συγχωρήσω ποτέ αυτό). Τα
αποτελέσματα όμως τον δικαιώνουν.
Εν κατακλείδι, στον κύριο Ρεχάγκελ ανατέθηκε μια αποστολή: είχε
σχέδιο, επέμενε σε αυτό και την έφερε εις πέρας με απίστευτη επιτυχία.
Πόσοι άραγε το έχουν κάνει αυτό; Πόσοι από αυτούς, που εμφανίζονται ως
σωτήρες της δοκιμαζόμενης χώρας μας, έχουν ένα ανάλογο σχέδιο; ΚΑΝΕΙΣ!
Δεν χρειαζόμαστε μάγους, ή ημίθεους. Χρειαζόμαστε απλά αυτούς που
γνωρίζουν και μπορούν να κάνουν με επιτυχία της δουλεία που θα τους
ανατεθεί. Χρειαζόμαστε δηλαδή περισσότερους Ότο Ρεχάγκελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου