Αυτή είναι θητεία!

Η απόλυτη φαντασίωση ενός στρατευμένου νέου: να έρθει μέσα στη θάλαμό σου, και να σε ξυπνήσει η Τζούλια Αλεξανδράτου! Για κάποιους όμως δεν είναι φαντασία αλλά πραγματικότητα. Βέβαια, αυτοί ζουν και άλλα όνειρα των στρατευμένων παιδιών: κάνουν το 9μηνό τους, στο Πολεμικό Μουσείο, υπηρετώντας στο Ναυτικό. Δεν είναι όποιοι και όποιοι, καθώς στις τάξεις των ηρωικών υπερασπιστών του Μουσείου, περιλαμβάνεται και ο ανθός της νεολαίας μας, οι γιοί των πολιτικών μας.

Οι φαντάροι του Μουσείου, για μένα δεν έχουν το δικαίωμα να αποκαλούνται οπλίτες ή ναύτες, διατρέχουν ένα, μάλλον μεταφυσικό κίνδυνο: να επιστρέψουν για λίγο, από τα Ιλίσια Πεδία, όλοι αυτοί που έχασαν τη ζωή και την αρτιμέλεια τους, υπερασπιζόμενοι τον τόπο αυτό, αηδιασμένοι από την απόλυτη παρακμή της χώρας, να πλακώσουν στα κλωτσίδια όλους αυτούς τους φλώρους...

Αν βάζεις τη πατρίδα κάτω από την "ομαδάρα"...

...είσαι για κλωτσιές. Όπως και για κλωτσιές είναι και οι ομοιδεάτες σου, που δεν σου έσπασαν τα παϊδια, όταν στην πορεία για τη "σωτηρία" της ομάδας σου (Ηρακλής) πηγαίνεις καμαρωτός κρατώντας τη σημαία των Σκοπίων.

Τράβα ρε μαλάκα, και ζήτα να σου καλύψουν τα οικονομικά ανοίγματα, των διοικήσεών σου, οι νέοι σου συμπατριώτες, να τα ζητήσεις από τον πρόεδρό σου, τον κο Γκρούεφσκι. Ακόμα καλύτερα, ζήτα να συμμετάσχεις στο πρωτάθλημά τους,

Υπάρχουν ζώα, που βάζουν την ομάδα τους, πάνω από την ανθρώπινη ζωή, αλλά και από πράγματα ιερά. Γίδια, σαν και αυτούς, προσβάλλουν όλους όσους αγαπούν τις ομάδες τους, ως το πιο σημαντικό από τα ασήμαντα, που είναι το αλάτι και το πιπέρι της ζωής.

Μπράβο παιδιά

Αφήνοντας θετικές εντυπώσεις, η Εθνική μας, ολοκληρώνει την παρουσία της στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Μια νίκη (η πρώτη) και μια πολύ καλή εμφάνιση απέναντι στην Αργεντινή. Με αυτό τον τρόπο σβήνει, τον εφιάλτη του πρώτου Μουντιάλ, εκείνου της ντροπής.

Συνεχίστε με αυτό το τρόπο, δεν περιμένω τρόπαια ή θριάμβους, το κύπελλο του 2004 με καλύπτει για το υπόλοιπο της ζωής μου. Το μόνο που θέλω είναι αξιοπρέπεια και πάθος, μέσα στο γήπεδο. Α, και να θυμάστε: κανείς μας δεν είναι υπεράνω κριτικής.

Ξανά μπράβο...

Πάρτι στο Θωρηκτό Αβέρωφ

Την γαμήλια δεξίωση τους έκαναν γνωστοί κοσμικοί στο κατάστρωμα του θρυλικού μπάρμπα Γιώργη, του ιστορικού θωρηκτού Αβέρωφ. Και το ζήτημα δεν είναι αν οι κοσμικοί με τους καλεσμένους τους, ήξεραν και δεν σεβάστηκαν, ή αγνοούσαν την ιστορία του πλοίου. αλλά ότι το Πολεμικό Ναυτικό νοικιάζει την ιστορία του για διάφορες εκδηλώσεις.

Σημάδια της παρακμής μας, έχουμε χρεωκοπήσει ηθικά και πνευματικά ως λαός, και μας αξίζουν ότι μας συμβαίνει αλλά και ότι θα συμβεί...

Παράξενα φώτα πάνω από την Αθήνα!

Φωτεινές σφαίρες χορεύουν στο νυκτερινό ουρανό! Είναι τέσσερις, και τις βλέπω από Καματερό.

Γήινη η προέλευση, μάλλον κάποιος παίζει με ισχυρούς προβολείς, αλλά το θέαμα είναι καταπληκτικό. Τον ευχαριστώ έτσι και αλλιώς...

Ο θάνατος του μπάσκετ

Για άλλη μια φορά αισθάνομαι ως κάφρος, επειδή αγαπώ τον αθλητισμό και ειδικά το μπάσκετ. Ο χθεσινός, τέταρτος τελικός, ήταν η ευκαιρία για κάποιους να πετάξουν αντικείμενα, αυτοσχέδιες χειροβομβίδες, να πλακωθούν και να σπάσουν. Όλοι αυτοί που υποτίθεται αγαπούν τον Ολυμπιακό, κατάφεραν να "δικαιώσουν" τον αιώνιο, κάνοντάς τον μάγκα, να πικράνουν τους σύγχρονους ευεργέτες της ομάδας, και να αποτρέψουν ακόμα περισσότερους κανονικούς ανθρώπους, που από ανωμαλία, γουστάρουν να πηγαίνουν στο γήπεδο, για να βλέπουν μπασκετάκι, και όχι καγκουριές.

Τα αδέλφια Αγγελόπουλοι, και ειδκά ο Παναγιώτης είναι μπασκετάνθρωποι, (το μαρτυρά το σουλούπι του), που εκτός από το να ασχολούνται με διοικητικά, παρακολουθούν NBA, αλλά και παίζουν και οι ίδιο. Δυστυχώς, στο καγκουριστάν, η ευγένειά τους εκλαμβάνεται ως αδυναμία, από διάφορους σαλιαμάγκουρες, που ζουν παρασιτικά γύρω από το άθλημα, είτε παράγοντες, είτε "οπαδούς". Ναι δεν παίζουν στο παρασκήνιο, και ίσως γι'αυτό η ομάδα φέτος σφαγιάστηκε, αλλά αξίζουν τον απόλυτο σεβασμό όσων αγαπούν τον μπασκετικό θρύλο, αλλά και αυτών που θελουν το άθλημα σε υψηλό επίπεδο.

Και μια που μιλάμε για διαιτησία, φέτος ο ΠΑΟ δεν άξιζε το πρωτάθλημα. Φέτος, δεν ζήλεψα το παιχνίδι του, όπως τις προηγούμενες χρονιές, και πήρε σφυρίγματα που του έδωσαν την πρωτιά στην κανονική περίοδο (παιχνίδι με Πανιώνιο και ΠΑΟΚ). Αναφορικά, με τους τελικούς, αν εξαιρέσουμε το χθεσινό είδαμε:

• Το κωλοσκρήν*: μια εξελιγμένη παραλλαγή του απλού σκρην, όπου ο αθλητής εμποδίζει τον αμυντικό, προτάσσοντας τον κώλο του. Μάστορες του κωλοσκρην, είναι κκ Πέκοβιτς και Μπατιστ. Εννοείται ότι το κωλοσκρήν πρέπει να σφυρίζεται φάουλ... Παραλλαγή, του είναι το σκρην κατς, όπου ο αντίπαλος αμυντικός, μπλοκάρεται με λαβή (οι γνώσεις grappling είναι πολύ χρήσιμες).
• Άμυνα φατούρο*: Καθώς ο αντίπαλος ψηλός, είναι κοντά στο καλάθι, (στο low post που λέμε στο χωριό μου), ένα ή περισσότεροι αμυντικοί κατεβάζουν τα χέρια τους επάνω του. Συνήθης δράστης και πάλι ο Πέκοβιτς, συχνότερο θύμα ο Σκορτσιανίτης.
• Ντρίπλα με τον αγκώνα: καθώς ο επιτιθέμενος έχει στην πλάτη του τον αμυντικό, ο πρώτος "αγκαλιάζει" με τον ένα χέρι του τον δεύτερο, και τον προσπερνά. Επιθετικό φάουλ, για όλους τους παίκτες, εκτός από τον κο Διαμαντίδη, ευρύτερα γνωστό και ως Αγκωνίδη.
• Μπάσιμο ή προσποίηση με τρια ή τέσσερα βήματα: Και πάλι μάστορας σε αυτό είναι οι κκ Πέκοβιτς και Μπατιστ, με τον κο Γιασισκεβίτσιους να τους πλησιάζει.

Βέβαια, βοήθησαν τα μέγιστα και ο προπονητής μας, όπου σήμα κατατεθέν του είναι τα νεκρά διαστήματα και οι χαμένες διαφορές. Αρωγοί του, οι στρατηγοί της ομάδας, κκ Τεόντοστις και Παπαλουκάς που στη σειρά μας απογοήτευσαν...

Όλα αυτά, σε καμία περίπτωση, δεν αποτελούν ελαφρυντικό, για όλα αυτά τα κωλόπαιδα, που φορώντας κράνη ή κουκούλες, και καλυπτόμενοι από την ανωνυμία του πλήθους, τραμπουκίζουν και τραυματίζουν, με πρόφαση ένα ... παιχνίδι. Φταίμε βέβαια, και όλοι εμείς η σιωπηλή πλειονότητα που τους ανέχεται και δεν τους πετάει με τις κλωτσιές όξω από τα γήπεδα. Ο αθλητής της άλλης ομάδας, όσο και αντιπαθής είναι αντίπαλος στο παρκέ και όχι σε κάποιο πεδιο μάχης. Και με τους "αντίπαλους" οπαδούς μας ενώνει η αγάπη για το παιχνίδι, και η διαφορετική τους συλλογική προτίμηση, πρέπει απλά να αποτελεί αφορμή για πειράγματα, πλάκες, και ατελείωτες, άσκοπες αλλά απολαυστικές συζητήσεις. Ξυπνάτε ρε!!!

*Δικό μου copyright

Τρομερή ατάκα!

Θα έβαζα το σκύλο μου να σε φάει, αλλά είσαι φόλα!

Cabinet man: υπουργός ή ντουλαπάς;

Δωροδοκήθηκε υπουργός, ή οι κρατικές υπηρεσίες τα κάναν θάλασσα στη μετάφραση, ενός εν δυνάμει πειστηρίου; Είναι ένα ακόμα κρούσμα διαφθοράς, ή άλλη μια απόδειξη ανικανότητας; Τι από τα δύο είναι χειρότερο;

Κύριοι Αγγελόπουλοι δεν θα έχετε κάνει τίποτα...

... αν οι διαιτητές του αποψινού αγώνα ξανασφυρίξουν.

Κύριε Σκουντή, είτε δεν γνωρίζεται του κανόνες του μπάσκετ, είτε είσαστε ... διπλωμάτης...

Τι σας έφταιξαν τα γατάκια;

Ρε υπάνθρωποι, σας πείραξαν οι γάτες και τις δηλητηριάσατε; Σκατόψυχοι σαν και του λόγου σας, συνήθως με ανάλογο τρόπο δολοφονούν και ανθρώπους. Τύποι σα και τα μούτρα σας, πρέπει να τους μαζεύει ο μπόγιας...