Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Αλληλοσεβασμός και Παστίτσιο

"Μάζεψε" η υπηρεσία ηλεκτρονικού εγκλήματος, διαχειριστή, του προφίλ "Γέροντας Παστίτσιος" και έχει γίνει μέγα θέμα. Ο τύπος έχει γίνει ήδη ήρωας για κάποιους, κάτι σαν μάρτυρας της ελευθερίας του λόγου.
Κατά την άποψή μου, δεν αξίζει για βλακείες να απασχολείται η Αστυνομία. Το ζήτημα έπρεπε να το λύσει το Facebook: είτε να διαγράψει το προφίλ, είτε οι θιγόμενοι να διαγράψουν τα δικά τους.

Νομίζω πως η υπόθεση μπορεί να παραλληλιστεί με την περίφημη βλάσφημη ταινία, για την οποία Μουσουλμάνοι σε όλο τον κόσμο έχουν εξεγερθεί. Αναλόγου αισθητικής και σοβαρότητας είναι και οι δυο περιπτώσεις. Και μπαίνει το ερώτημα: πρέπει να υπάρχουν περιορισμοί στην ελευθερία του λόγου; Για παράδειγμα, αν ο τύπος χλεύαζε το Ολοκαύτωμα, θα συμφωνούσατε με την δίωξη του; Στη Γερμανία θα έμπαινε στην ψειρού...
Να χρησιμοποιήσω μια παραβολή: Γουστάρω το τελευταίο album των Marduk (Serpent Sermon), έχω το δικαίωμα; Ναι. Έχω το δικαίωμα να το ακούω σε υψηλή ένταση; Ναι. Έχω δικαίωμα αγαπητέ αναγνώστη να έρθω κάτω από το σπίτι σου 4 τα ξημερώματα, να ακούσω στο τέρμα, το "Into second death"; Μάλλον όχι. Και όπως έλεγαν οι δάσκαλοί μας: "η ελευθερία μας σταματά, εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου".
Είμαι υπερ της ελευθερίας έκφρασης. Ο κάθε ένας από εμάς, πρέπει να θέτει συγκεκριμένα όρια , όχι για να αποφύγει το μπαλαούρο, αλλά από σεβασμό στις ευαισθησίες των άλλων. Ο τύπος δεν εξέφραζε την άποψή του, απλά πρόσβαλε αρκετούς συμπολίτες μας.
Για άλλη μια φορά, η Αριστερά δίνει ρεσιτάλ υποκρισίας: Αυτοί που προωθούν νόμους για εχθροπάθειες, αυτοί που έστειλαν στον Αθλητικό Καιάδα την Παπαχρήστου, εμφανίζονται υπερασπιστές της ελευθερίας του λόγου. Για να σοβαρευτούμε λίγο!

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Αραβική Άνοιξη και Ευρωπαϊκός Χειμώνας

Μια ταινία είναι για άλλη μια φορά η αφορμή για να ξεσπάσει βίαια επεισόδια, με αποκορύφωση τις εισβολές σε πρεσβείες χωρών και τις δολοφονίες διπλωματών. Καθώς το θέμα με το περίφημο θεατρικό έργο, που προσβάλει τη μνήμη του Αθανασίου Διάκου είναι ακόμα στην επικαιρότητα, θέλω να γράψω κάποιους προβληματισμούς μου.

Η δημοσίευση σκίτσων του Προφήτη σε μια εφημερίδα, μπορεί να προκαλέσει βίαιες εξεγέρσεις Μουσουλμάνων σε όλο τον κόσμο. Ανάλογα σκίτσα ή εικόνες, σε αρκετές περιπτώσεις απίστευτα προσβλητικά υπάρχουν αναρίθμητα στο internet, για να μην αναφέρω τις άλλες μορφές τέχνης. Κάθε αντίδραση/διαμαρτυρία Χριστιανών, καταδικάζεται και θεωρείται ως σκοταδισμός και απόπειρα φίμωσης της ελευθερίας έκφρασης.

Για να το επεκτείνω,στον Μουσουλμανικό κόσμο οι αξίες και οι παραδόσεις είναι αδιαπραγμάτευτες και πανίσχυρες, ενώ στον αντίστοιχο Δυτικό (πρώην Χριστιανικό), τα πάντα αμφισβητούνται και αποδυναμώνονται με την πάροδο του χρόνου. Από την μια πλευρά, έχουμε ένα σκληρό και άκαμπτο σύστημα αξιών, που στα μάτια των Δυτικών φαίνεται σε αρκετές περιπτώσεις απάνθρωπο. Σε αντίθεση με το αντίστοιχο Δυτικό που στα μάτια των Μουσουλμάνων φαντάζει και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να είναι διεφθαρμένο και παρακμιακό.

Ο Δυτικός κόσμος φθίνει δημογραφικά, γερνάει,εστιάζει  στην καλοπέραση και στην απόκτηση υλικών αγαθών. Αντίθετα, οι Μουσουλμανικοί πληθυσμοί αυξάνονται, είναι νεότεροι και αρκετά πιο σκληραγωγημένοι.Ο ένας κόσμος πεθαίνει μέρα με την ημέρα, ενώ ο άλλος παραμένει ακμαίος.

Οι εξεγέρσεις στην Μέση Ανατολή, στις οποίες εν τέλει επικράτησαν Μουσουλμανικά κόμματα ονομάστηκαν Αραβική Άνοιξη, θεωρώ πως ο αργός θάνατος της Ευρώπης και σε επέκταση του Δυτικού κόσμου μπορεί να χαρακτηριστεί ως Ευρωπαϊκός Χειμώνας.

Εννοείται πως δεν υποστηρίζω την αταβιστική επιστροφή στο Μεσαίωνα, να απαρνηθεί ο Δυτικός Κόσμος τις ελευθερίες και τα πνευματικά του επιτεύγματα από εκείνη την περίοδο μέχρι σήμερα. Τα προβλήματα που πηγάζουν από την παρακμή του, όπως η οικονομική κρίση δεν μπορούν να αγνοηθούν. Βέβαια ακόμα και αν "πεθάνει" το μοντέλο αυτό, δεν θα έρθει  η συντέλεια, η φύση απεχθάνεται τα κενά. Απλά θα αντικατασταθεί από κάτι δυναμικότερο.

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

"Έντεχνο", ευαισθησίες και off shore εταιρείες!

Εμφανίστηκαν στα ΜΜΕ, λίστες με τα ποσά που δήλωσαν τραγουδιστές και τραγουδίστριες, για το 2008-2009. Τα ποσά σε αρκετές περιπτώσεις είναι τόσο χαμηλά, που κάποιοι θα ξεραθούν στα γέλια, κάποιο θα κλάψουν, και οι περισσότεροι θα αρχίσουν τα βρισίδια. Για τους εκπροσώπους της λαϊκής ποπ (βλέπε σκυλοπόπ) το περίμεναν όλοι. Έλα που τη λίστα την "κοσμούν" και ονόματα του λεγόμενου έντεχνου τραγουδιού! 

Μερικοί κάργα αντιμνημονιακοί, αρκετοί συμμετέχουν στα φεστιβάλ της αριστεράς, και όλοι με άποψη για τα βάσανα του λαού. Καλά βρε αθεόφοβοι, πως συνδυάζονται όλα τα προηγούμενα, με την φοροαποφυγή; Γιατί να πληρώνεσαι μέσω off shore αυτό είναι! Θα μου πείτε είναι νόμιμο. Το νόμιμο όμως δεν είναι πάντα ηθικό! 

Θα πρότεινα σε όσους φίλους αρέσει η έντεχνη ελληνική μουσική, να τους τιμωρήσουν όπως τους πρέπει. Να μην δώσουν τα χρήματα που προορίζουν για την ψυχαγωγία τους, στα κέντρα που εμφανίζονται οι οφσορούχοι. Ας προτιμήσουν πιο ειλικρινείς συναδέλφους τους, και ας είναι λιγότερο ταλαντούχοι. Και όταν τους βλέπουν στην TV, να ετοιμάζονται να εκφράσουν την άποψή τους για τα βάσανα του λαού, ας αλλάζουν κανάλι.

Α ρε IRS που σας χρειάζεται! Ή μάλλον να αμολήσω τον Chuck Billy των Testament, να σας κάνει μια χαψιά.

Testament - Practice what you Preach
Μπράβο στους κκ Πλούταρχο και Τερζή. Μπορεί να έχω άλλα μουσικά γούστα, αλλά οι φωτεινές εξαιρέσεις πρέπει να αναφέρονται.

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

"Ανατρεπτική" τέχνη με... κρατική επιχορήγηση!

Η παρακμή στην οποία είναι βυθισμένη η χώρα, δεν θα μπορούσε να μην αφήσει το στίγμα της στο χώρο της τέχνης. Τα τελευταία χρόνια, εμφανίζονται διάφοροι καλλιτέχνες που επιτίθενται σε θεσμούς και αξίες του λαού μας, προσπαθώντας να τις καταστρέψουν, ή πιο κομψά να τις αποδομήσουν.
Η  οικογένεια, ο πατριωτισμός, η θρησκεία αλλά και η ιστορία, αποτελούν θέματα/στόχους, θεωρώντας προφανώς ότι πλήττοντας τα, απαλλάσσουν το λαό από τις προκαταλήψεις, το ρατσισμό,  τη μισαλλοδοξία, αλλά και το φασισμό. Τι καταφέρνουν; Καμιά φορά σοκάρουν την κοινή γνώμη, κερδίζουν κάποια λεπτά δημοσιότητας, αλλά καθώς δεν έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν, σύντομα ξεχνιούνται. Δεν είναι βέβαια ελληνικό φαινόμενο, αλλά μάλλον εισαγώμενο.
Πρόσφατο παράδειγμα, το θεατρικό έργο μιας κυρίας, που "μετενσαρκώνει" στη σύγχρονη εποχή τον Αθανάσιο Διάκο σε καταπιεστικό και ζηλιάρη σουβλατζή, που η γυναίκα του τον απατά με μετανάστη υπάλληλό του. Δεν θα με απασχολούσε καν το συγκεκριμένο πόνημα, αν δεν μάθαινα, ότι η συγκεκριμένη καλλιτέχνιδα επιδοτείται από το Κράτος. Στην εποχή που μισθοί και συντάξεις κόβονται, όπως και κονδύλια από την υγεία, την παιδεία και την άμυνα, κάποιοι πληρώνονται από το υστέρημα του έλληνα φορολογούμενου, για να... αποδομούν.
Είμαι υπέρ της ελευθερίας έκφρασης των καλλιτεχνών, όπως και του δικαιώματός μου να μην είμαι ακούσιος χορηγός. Η συγκεκριμένη κυρία, ας φροντίσει να βρει πρόθυμους χορηγούς, είτε να στηρίξει μέσω προσωπικής της εργασίας, τις καλλιτεχνικές της απόπειρες. Αυτός είναι δρόμος που πρέπει να ακολουθεί ο πραγματικά ασυμβίβαστος και ηθικά ακέραιος δημιουργός. Λεφτά πλέον, δεν υπάρχουν.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Πόσο δίκιο έχει ο κύριος Πάγκαλος!

Χθες στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου, άκουγα τρεις πολύ συμπαθητικούς ηλικιωμένους, να διηγούνται  με υπερηφάνεια, πως κατά την δεκαετία του 80 έχτισαν τα αυθαίρετα τους. Και δεν αναφέρομαι σε πρώτες κατοικίες, αλλά σε εξοχικά.

Φαντάζομαι θα διαμαρτύρονται για την αυξημένη φορολογία και τις μειώσεις των συντάξεών τους. Θα βρίζουν τους πολιτικούς, και θα εξοργίζονται με την περίφημη ρήση του κυρίου Πάγκαλου. Έλα ντε, που και εκείνοι έκλεψαν το κράτος, κοροϊδεύοντας ταυτόχρονα και όλους τους νομοταγείς συμπολίτες μας.

Είναι αμέτρητα τα παραδείγματα αυτά.Και παρά την κρίση, εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, επιβεβαιώνουν καθημερινά τον κύριο Πάγκαλο.

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Ευελιξία ή σκλαβιά;

Θα δουλεύουμε 6 μέρες; Δεκατρείς ώρες; Μιλάμε για ευέλικτο ωράριο ή για επαναφορά του 6ημέρου με εξοντωτικό ωράριο; Εμπνευστής είναι η Τροϊκα ή κάποιοι συντοπίτες μας που προσπαθούν να κερδίσουν από την κρίση; Μερικά από τα πολλά ερωτήματα που δημιούργησε η διαρροή του e-mail με αποστολέα την Τροϊκα, μέσω ενός μάλλον κακογραμμένου δημοσιογραφικού κειμένου.
Η δυνατότητα για ευέλικτο ωράριο πρέπει να εξεταστεί σοβαρά. Όταν υπάρχει ανάγκη, η σε περιόδους αιχμής, να μπορεί μια επιχείρηση να απασχολεί για 6 μέρες τους εργαζόμενους ή παραπάνω από 8 ώρες χωρίς υπερωρίες. Με την ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ότι οι επιπλέον ώρες θα αφαιρεθούν από το ωράριο μιας περιόδου με λιγότερη δουλειά, ή οι "έκτες" ημέρες θα επιστραφούν ως άδεια. Η ανεπάρκεια των ελεγκτικών μηχανισμών, καθώς και με την ελεεινή νοοτροπία κάποιων εργοδοτών με κάνει εξαιρετικά επιφυλακτικό.
Η χώρα χρειάζεται δραστικές αλλαγές και πρέπει να γίνουν θυσίες. Όχι μόνο από τους υπαλλήλους του ΙΤ και τους συνταξιούχους. Όλοι πρέπει κάτι να παραχωρήσουν αντί να κοιτάξουν να εκμεταλλευτούν αυτούς που βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Και το σημαντικότερο: χρειαζόμαστε ομόνοια και συλλογική προσπάθεια .Αντί αυτού, αυτή τη στιγμή, κάθε κοινωνική ομάδα προσπαθεί να διατηρήσει τα κεκτημένα (ή τα "κεκτημένα"), αδιαφορώντας για τους υπολοίπους.