Σωθήκαμε ή καταστραφήκαμε;

Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Έχουμε μακρύ και δύσκολο δρόμο μπροστά μας, πολλές θυσίες, περαιτέρω πτώση του βιοτικού επιπέδου και χιλιάδες δράματα. Η επιτυχία του εγχειρήματος μόνο εξασφαλισμένη δεν είναι.

Το ζητούμενο είναι να μάθουμε να ζούμε χωρίς δανεικά. Είτε μέσα στην ΕΕ, είτε εκτός, η μείωση των δαπανών και αύξηση της παραγωγής είναι μονόδρομος. Και στο δρόμο αυτό,  την Ελλάδα θα χρειαστεί να ακολουθήσουν και άλλες χώρες στο μέλλον. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου...

Προς τους φοιτητές του ΑΠΘ

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, είχα την τύχη να φοιτήσω στην Σχολή Θετικών Επιστημών και συγκεκριμένα στο Μαθηματικό από το 1991 έως το 1995. Πάντα στα πανεπιστήμιά μας, οι γνωστοί φοιτητοπατέρες και φοιτητομητέρες είχαν μια επιδίωξη: να κάνουν κατάληψη. Αυτό που άλλαζε ήταν τα αιτήματα:  κάποια δίκαια και σχετικά με τις σπουδές μας και κάποια εξωφρενικά, όπως να σταματήσει ο Πόλεμος του Κόλπου. Η τακτική τους γνωστή: συνελεύσεις επί συνελεύσεων, μεγάλης διάρκειας με σκοπό να βρεθούν μόνοι τους και να έχουν την πλειοψηφία. Γνωστές δημοκρατικές τακτικές...

Επί των ημερών μου, δεν είχαμε ούτε μια μέρα κατάληψης! Πως το κάναμε αυτό; Η πλειονότητα των φοιτητών, χωρίς να μας χωρίζουν οι ιδεολογίες μας, είχαμε συμφωνήσει με κάθε τρόπο να μην αφήνουμε τους "συνδικάλες" όπως τους λέγαμε να κάνουν συνέλευση μόνοι τους. Πάντα είμασταν στις συνελεύσεις και έτσι δεν μπορούσαν να πετύχουν την πολυπόθητη για αυτούς πλειοψηφία. Παράλληλα μιλώντας μαζί τους σε πολιτισμένο κλίμα τους εξηγούσαμε το μάταιο των καταλήψεων. Και καθώς τα παιδιά αυτά ήταν συνεννοήσιμα, τελικά κέρδιζε η λογική.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, προστατέψτε το Πανεπιστήμιό μας και τις σπουδές σας. Είναι ένα από τα πιο πολύτιμα εφόδια σας, για το οποίο κάνετε θυσίες εσείς και οι γονείς σας. Ενεργήστε συλλογικά, για να σταματήσουν τα καφριλίκια των κουκουλοφόρων. Είναι μια μικρή αλλά φασαριόζικη μειοψηφία. Βάλτε τους στην άκρη, εκεί που τους αξίζει!

Οι εκπρόσωποι της παρακμής...

Άτιμη αυτή η νέα τεχνολογία και το διαδίκτυο: έδωσε την ευκαιρία σε όλους μας, να δούμε σε δράση, τον τρικαλινό συνδικαλιστή. Να βρίζει τις συναδέλφους του, επειδή έκαναν το έγκλημα να μην απεργήσουν. Τέτοιες νοοτροπίες μας έφεραν ως εδώ, και μπορούν να μας βυθίσουν ακόμα πιο βαθιά.  Βέβαια, οι αγώνες του εν λόγω κυρίου μπορεί να τον οδηγήσουν στο κοινοβούλιο...

Έπεισαν πραγματικά για την αξία των ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων όσοι επιτέθηκαν στην Γερμανική αποστολή, για τις δηλώσεις του κυρίου Φούχτερ. Ο οποίος είπε ότι την δουλειά 3.000 ελλήνων την κάνουν 1.000 γερμανοί. Οι μάγκες που πήγαν να δείρουν τους γερμανούς, πρέπει να επιτεθούν και στην πλειονότητα των ελλήνων, καθώς συμφωνούν με τις απόψεις του κυρίου Φούχτερ.

Από ότι βλέπω μυαλό δεν βάζουμε, και συνεχίζουμε τις κουτσαβάκικες συμπεριφορές. Αν δεν κάνουμε στην άκρη όλους τους παρακμιακούς, και να σηκώσουμε τα μανίκια για δουλειά, θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.

Δεν γλύτωσε η Αργεντινή απο τους δανειστές;

Διαμαρτύρεται η Περονίστρια πρωθυπουργός της Αργεντινής κυρία Κίρσνερ, για  απόφαση Αμερικανικού δικαστηρίου. Το δικαστήριο κρίνει ότι οι κάτοχοι ομολόγων που ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ τη συμμετοχή στο ΚΟΥΡΕΜΑ, πρέπει να πάρουν τα χρήμματά τους. Κανονικά όσοι είναι υπέρ μιας μονομερούς στάσης πληρωμών, οι Στρατουλιστές όπως θα τους ονομάζω, πρέπει να έχουν μια σειρά από ερωτήματα:

1. Αφού αρνήθηκε να πληρώσει η Αργεντινή, δεν ξέμπλεξε με το χρέος της
2. Μήπως τελικά, έγινε στην Αργεντινή κάτι ανάλογο με την Ελλάδα και το PSI;
3. Και το σημαντικότερο: γιατί για άλλη μια φορά δεν λέει στους δανειστές ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ; Αφού δεν τους έχει ανάγκη, είναι καλύτερα τώρα.

Η αλήθεια είναι κάπως άχαρη. Η Αργεντινή αγωνίζεται να γυρίσει στις αγορές για να ΔΑΝΕΙΣΤΕΙ, μήπως και ξαναπάρει μπρος η οικονομία της. Η κατάσταση των πολιτών στη χώρα αυή είναι άθλια, με 40% φτώχια και τρομακτική αύξηση της εγκληματικότητας. Και δυστυχώς όλες τοι χώρες έχουν ανάγκη από δανεικά, ακόμα και η μισητή σε πολλούς Γερμανία. Και αν η Αργεντινή που είναι μια χώρα με τεράστιες εξαγωγές, αναρωτηθείται τι θα γίνει στην Ελλάδα που εισάγει ακόμα και σκόρδα.

Βρείτε λύσεις, ή αδειάστε μας τη γωνιά!

Η συγκυβέρνηση των τριών κομμάτων έχει μια λύση εξαιρετικά επώδυνη, αλλά κλυδωνίζεται από το μεγάλο πολιτικό κόστος. Τι να κάνουμε; Μέχρι το 2008, υπήρχαν δανεικά και οι εκάστοτε κυβερνώντες έκαναν "κοινωνική πολιτική", κερδίζοντας συμπάθεια και ψήφους. Πλέον, λεφτά δεν υπάρχουν.

Η αξιωματική αντιπολίτευση, ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ είναι και δεν είναι έτοιμη να κυβερνήσει, θέλει να μείνουμε, φεύγοντας από το ευρώ και ισχυρίζεται ότι έχει μια εναλλακτική πρόταση, που είτε την κρύβει, είτε τώρα προσπαθεί να την συντάξει.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες επιμένουν σε λύσεις που είτε θα αποδώσουν στο μέλλον (ΑΟΖ, Πετρέλαια), είτε έχουν εξαιρετικά αμφίβολη αποτελεσματικότητα (Κατοχικές Αποζημιώσεις), για προβλήματα που πρέπει να λυθούν ΤΩΡΑ.

Η Χρυσή Αυγή θέλει να βγούμε από το ευρώ συντεταγμένα (λες και ξέρει πως μπορεί να γίνει), ενώ αντιγράφει τους ΑΝ.ΕΛ στο θέμα των Κατοχικών Αποζημιώσεων.

Το ΚΚΕ τουλάχιστον είναι σταθερό: Έξω από την ΕΕ, έξω απο το ΝΑΤΟ, έξω από τον 21 αιώνα συμπληρώνω.

Κυρίες και κύριοι, που σας επιλέξαμε ως πολιτικούς μας ηγέτες. Η χώρα είναι μια ανάσα από την ολοκληρωτική καταστροφή και απαιτούνται γρήγορες ενέργειες για την αποτροπή της. Τις συνέπειες τις λύσης που θα δοθεί ή τις αντίστοιχες τις απραξίας, θα πλήξουν εμάς, τους Έλληνες. Οι πολιτικές επιδιώξεις και φιλοδοξίες δεν θα έχουν κανένα νόημα, σε μια εντελώς κατεστραμμένη χώρα. Για αυτό: Αν μπορείτε πράξτε, διαφορετικά αδειάστε μας τη γωνιά.