Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016

Όταν είδα ένα U.F.O.

Την προσοχή μου τράβηξε ένα έντονο φως, που έμοιαζε με αστέρι πολύ πιο φωτεινό από όλα τα υπόλοιπα, στην κατεύθυνση της πύλης του στρατοπέδου. Ξαφνικά σάστισα! Στο νυκτερινό ουρανό, αντίκρισα ένα σκοτεινό τριγωνικό αντικείμενο, σαν αιχμή βέλους, να έρχεται προς το μέρος μου! Το φως που τράβηξε την προσοχή μου, ήταν κοντά στη μύτη του "βέλους" ενώ σε κάθε μια από τις γωνίες, υπήρχαν άλλα δυο φώτα.

Από μικρό παιδί, με συνάρπαζαν οι ιστορίες με τα Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα (U.F.O.). Θυμάμαι τον εαυτό μου να διαβάζει με έντονο ενδιαφέρον σχετικές ιστορίες, στο περιοδικό "Θησαυρός", ενώ περίμενα τη σειρά μου στον κουρέα. Ή να συζητώ και να ανταλλάσσω ιστορίες, με τους παιδικούς μου φίλους, τα καλοκαιρινά βράδια. Συγκέντρωνα τα άρθρα εφημερίδων, για περιστατικά που έγιναν στη χώρα μας, ενώ είχα διαβάσει τα δυο σχετικά βιβλία των εκδόσεων Ωρόρα, από διακόσιες φορές το καθένα.Δεν θα ξεχάσω επίσης, όταν ένα δελτίο ειδήσεων των 12, έκλεισε με μια αναφορά για θέαση άγνωστων φώτων στο νυκτερινό ουρανό, που κάποια ανέφεραν στην Αστυνομία. Μας επισκέπτονταν πράγματι, εξωγήινοι;

Μεγαλώνοντας, το ενδιαφέρον μου για το θέμα αυτό άρχισε να φθίνει. Η συντριπτική πλειονότητα των θεάσεων U.F.O. έχει σχετικά πεζές ερμηνείες και ελαχιστότατα περιστατικά, δεν μπορούν να εξηγηθούν, χωρίς να σημαίνει ότι η προέλευση των αντικειμένων που είδαν οι μάρτυρες είχε εξωγήινη προέλευση.  Επίσης, στο χώρος τη Ουφολογία υπάρχουν πάρα πολλοί απατεώνες αλλά και άτομα με ψυχολογικά προβλήματα... Παρ' όλα αυτά. ποτέ δεν σταμάτησα να ελπίζω ότι κάποιο βράδυ θα αντικρίσω κάποιο διαστημόπλοιο από κάποιο μακρινό γαλαξία. Δεν ήταν πιο γοητευτικός ο κόσμος που ζούμε, αν πράγματι ταξιδιώτες από άλλους κόσμους, βόλταραν στους ουρανούς μας; Δεν σταμάτησα να ελπίζω, και σχεδόν ανταμείφθηκα.

Ένα πρωινό του Μαϊου του 1998, επέστρεφα στο Κ.Ε.Τ.Θ. από άδεια.Είναι ξημερώματα, όταν έχω κατεβάσει το σάκο μου από το πορτ παγκάζ του αυτοκινήτου μου, ετοιμάζομαι να χαιρετίσω τους γονείς μου και να ανηφορίσω προς την Ίλη μου. Τότε ήταν που το φως, τράβηξε την προσοχή μου...

Το μυστήριο κράτησε ένα με δύο δευτερόλεπτα, καθώς το πάθος μου για τα πολεμικά αεροπλάνα, συντέλεσε στην αποκάλυψη της ταυτότητας του  ιπτάμενου αντικείμενο. Πράγματι, αυτό που έβλεπα δεν ήταν κάτι συνηθισμένο. Δεν έχω την τύχη να βλέπω συχνά Mirage 2000, ένα από τα κομψότερα αεροπλάνα που έχουν πετάξει ποτέ, στη διαδικασία προσγείωσης και μάλιστα ξημερώματα!  Το Mirage ήταν για μένα ένα Α.Τ.Ι.Α. για εκείνες τις λίγες στιγμές. Ο ήχος του κινητήρα ολοκλήρωσε την προσγείωσή μου, στην πραγματικότητα...

"Καλά, τώρα το θυμήθηκες;", θα με ρωτήσει κάποιος. Αύριο, τα περίφημα X-Files επιστρέφουν, οπότε με αυτό το κείμενο θέλω να χαιρετίσω την επιστροφή της Scully και του Molder, στις οθόνες των τηλεοράσεων (αλλά και των PC) μας. Ελπίζω τα νέα επεισόδια να είναι τόσο καλά, όσο εκείνα των πρώτων σεζόν της σειράς, και να επανακτήσουν τα πρωτεία από το Fringe...

Μπορεί πλέον να μην πιστεύω στην ύπαρξη επισκεπτών από άλλους γαλαξίες, αλλά δεν σταμάτησα και δεν θα σταματήσω, να χαζεύω το νυκτερινό ουρανό. Ποτέ δεν ξέρεις..

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

Η κασέτα με το Suffragette City

Πριν πολλά - πολλά χρόνια, τότε που δεν υπήρχαν τα CD-R και τα Mp3, "γράφαμε" κασέτες. Δεν ήταν μια διαδικασία που γίνονταν εύκολα και γρήγορα, οπότε συνήθως έπρεπε να συντρέχει κάποιος λόγος: ένα επερχόμενο πάρτι, κάποια κοπέλα που θα θέλαμε να γοητεύσουμε, είτε να προσυλητήσουμε κάποιο φίλο στα μουσικά μας γούστα.

Πριν 25 χρόνια ακριβώς, ένας συμφοιτητής μου, ο Βασίλης* αποφάσισε να διευρύνει τα μουσικά μου γούστα ετοιμάζοντας μια τέτοια κασέτα. Έβαλε λοιπόν, τραγούδια από Joy Division, Manfrent Man, Arthur Brown, Afrodite's Child και David Bowie. Η επιλογή των συγκροτημάτων ήταν μάλλον παράξενη.

Η επιτυχία της κασέτας ήταν μερική: από την κασέτα αυτή έμαθα τους Joy Division που παραμένουν ένα από τα αγαπημένα συγκροτήματα/καλλιτέχνες εκτός των δικών μου μουσικών χορικών υδάτων (Heavy Metal δηλαδή!).

Το τραγούδι που είχε επιλέξει ο Βασίλης, από David Bowie ήταν το "Suffragette City" από το  "The Rise and Fall of Ziggy Stardust". Αυτή η ανάρτηση είναι ο δικός μου φόρος τιμής στο μεγάλο καλλιτέχνη, που μας άφησε σήμερα. Αντίο και ευχαριστώ για τη μουσική, κύριε Bowie!


*Βασίλη χαθήκαμε!

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2016

Ο Χίτλερ διέφυγε από τη Σάμο στα... Κανάρια Νησιά!

Ρε τι άλλο θα διαβάσουμε! Σύμφωνα με έγκυρα site που δημοσιογραφούν μέσω google translate, ο Χίτλερ το 1945 δεν αυτοκτόνησε στο Βερολίνο. Αντίθετα, διέφυγε πηγαίνοντας στην Σάμο (!) και από εκεί στα... Κανάρια Νησιά! Λογικότατη διαδρομή, δεν συμφωνείτε;

Κατ' αρχήν, η θεωρία ότι ο Χίτλερ δραπέτευσε από το Βερολίνο και κατέληξε στην Αργεντινή, δεν είναι καινούργια. Φέτος, το History Channel, πρόβαλε το ντοκιμαντέρ Hunting Hilter, όπου πρώην στρατιωτικοί, αστυνομικοί και πράκτορες, επιχειρούν να αποδείξουν ότι η συγκεκριμένη θεωρία έχει βάση.

Η συγκεκριμένη σειρά έχει ενδιαφέρον, την παρακολούθησα ευχάριστα και θυμίζει αστυνομικό θρίλερ. Τα στοιχεία και τα επιχειρήματα που παρουσιάζει, προσωπικά με έπεισαν, πως δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της απόδρασης του Χίτλερ στην Αργεντινή. Κάποιες υπερβολές στο τελευταίο επεισόδιο θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.

Που κολλάει η Σάμος; Στην υποτιθέμενη διαδρομή του Χίτλερ προς την Αργεντινή, η σειρά παρουσιάζει στοιχεία, ότι ο γερμανός δικτάτορας κρύφτηκε σε κάποιο μοναστήρι στη Σάμο. Μόνο που δεν αναφέρεται στο ελληνικό νησί, αλλά σε περιοχή της Ισπανίας με το όνομα αυτό!

Οι δημοσιογράφοι που "ανέβασαν" τα κείμενα αυτά, είδαν τη λέξη "Samos" και υπέθεσαν ότι ο Χίτλερ πέρασε από τα μέρη μας. Δεν τους προβλημάτισε ότι μια τέτοια διαδρομή είναι εντελώς... παράλογη! Λες και ήταν δύσκολο, να κάνουν μια μικρή έρευνα, πριν δημοσιεύσουν το κείμενο!

Κάτι τέτοια περιστατικά, με κάνουν πολύ επιφυλακτικό απέναντι σε αυτά που διαβάζω στο διαδίκτυο. Ευτυχώς, η διασταύρωση των πληροφοριών είναι επίσης εύκολη, τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις. Ας ξετρυπώνουμε λοιπών τις φιδιές του διαδικτύου, για να έχουμε καλύτερη πληροφόρηση!

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016

O Δεκαπενταετής πλοίαρχος

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα, ήταν ο "Δεκαπενταετής Πλοίαρχος"  του Ιουλίου Βερν. Όσοι είναι κοντά στην ηλικία μου, θα θυμούνται τα κλασσικά μυθιστορήματα, "ντυμένα" με σκληρά εξώφυλλα και με διάφορες λιθογραφίες εμβόλιμες μέσα στο κείμενο.

Το συγκεκριμένο βιβλίο, το έκαναν δώρο είτε σε μένα, είτε στον αδελφό μου. Στην αρχή, να πω την αμαρτία μου, δεν του έδωσα σημασία. Ως παιδί προτιμούσα τα παιχνίδια. Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν στην παιδική βιβλιοθήκη μας, μαζί με μερικά άλλα μυθιστορήματα.

Δεν θυμάμαι τι με τράβηξε στο βιβλίο αυτό. Όταν όμως το άνοιξα και άρχισα να το διαβάζω, διαπίστωσα κάτι μέχρι τότε πρωτόγνωρο: ότι μου άρεσε να διαβάζω! 


Μετά το βιβλίο αυτό,  ακολούθησαν και τα υπόλοιπα της βιβλιοθήκης. Τα καλοκαίρια, άρχισα να δανείζομαι βιβλία από την Βιβλιοθήκη της Ιστιαίας. Ως έφηβος, άρχισα να αγοράζω βιβλία...

Το ταξίδι που ξεκίνησα με το "Δεκαπενταετή πλοίαρχο" συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αν και το θέμα των βιβλίων αλλάζει κατά καιρούς. Το συγκεκριμένο βιβλίο μου άλλαξε τη ζωή, αν και αμφιβάλω ότι αυτός που μας το δώρισε είχε φανταστεί τις συνέπειες του δώρου του. Ευτυχώς,το συγκεκριμένο βιβλίο υπάρχει στο σπίτι των γονιών μου...

Υ.Γ. Εκδίδονται ακόμα τα κλασσικά μυθιστορήματα σε αυτή τη μορφή; Αν ναι, τα διαβάζουν τα σημερινά παιδιά; 

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016

Οι στόχοι μου για το 2016

Φέτος δεν θα βάλω κανένα προσωπικό στόχο! Δεν θα δώσω ψεύτικες υποσχέσεις, ότι το τέλος του 2016, θα με βρει αθλητικότερο, σοφότερο και με περισσότερες τεχνικές γνώσεις.

"Καλά, δεν ντρέπεσε λίγο;"  θα με ρωτήσει κάποιος περισσότερο  ευσυνείδητος. Όχι θα του απαντήσω: δεν λέω ότι θα σταματήσω να προσπαθώ να πετύχω τους προαναφερθέντες στόχους. Απλά, δεν θα το κάνω, βασιζόμενος σε κάποιο πρόγραμμα, ή σε κάποιο μεγάλο σχέδιο. Θα αντιμετωπίσω τα πράγματα όπως μου έρχονται, θα προσπαθήσω να ξεπεράσω τα εμπόδια, και να ακολουθήσω την όποια έμπνευση ή τρέλα μου καρφωθεί στο κεφάλι!

Χρόνια πολλά σε όλους τους φίλους. Εύχομαι υγεία, ευτυχία και επιτυχίες σε όλους σας αλλά και στις οικογένειές σας!

Υ.Γ. Έχω ένα στόχο για αυτό το blog. Να έχει όσο το δυνατό λιγότερα κείμενα για την Πολιτική. Την απόφαση την πήρα το Δεκέμβρη που μας πέρασε, οπότε δεν θεωρείται new year's resolution.