Μια ακόμα νεολληνική πρωτοτυπία, μια ιδιόμορφη πράξη ανυπακοής κυριαρχεί στην σουρεαλιστική πραγματικότητά μας: το κίνημα του "Δεν πληρώνω". Συμμετέχουν σε αυτό συμπολίτες μας, που αρνούνται να πληρώσουν είτε σε διόδια, είτε στα μέσα μαζικής μεταφοράς, θεωρώντας το αντίτιμο απαράδεκτα υψηλό. Μια τέτοια στάση, είναι τελικά υπέρ του κοινωνικού συνόλου, ή όχι;
Ξεκινώντας από τα διόδια, με ενοχλεί αφάνταστα ο αυξανόμενος αριθμός των σταθμών διοδίων. Η αύξηση του αριθμού τους, όπως και του συνολικού αντιτίμου, δεν είναι σε καμία περίπτωση ανάλογη της αντίστοιχης βελτίωσης του δικτύου. Σε μερικές περιπτώσεις, όπως στην "εθνική οδό" Κορίνθου - Πατρών, αντι να πληρώνουν οι οδηγοί, θα έπρεπε να αποζημιώνονται για την ψυχοφθόρα εμπειρία, της οδήγησης σε ένα τέτοιο δρόμο...
Πρέπει να υπάρχουν διόδια; Ναι, με προϋποθέσεις: Ιδιωτικές εταιρείες που αναλαμβάνουν αντί του κράτους να κάνουν έργα στο εθνικό δίκτυο, δικαιούνται να κερδίσουν από αυτά, αφού παρέχουν μια υπηρεσία στον Έλληνα πολίτη. Βέβαια, το αντίτιμο πρέπει να είναι ανάλογο της προσφοράς και η ύπαρξη εναλλακτικής διαδρομής, απαραίτητη. Δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις το κράτος υπέγραψε συμβάσεις με ιδιώτες, με απαράδεκτους όρους, είναι άλλωστε ένας από τους λόγους που φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Η άρνηση πληρωμής είναι λύση; Όχι, το πρόβλημα της χώρας, εστιάζεται στη μη τήρηση των νόμων, και παράτυπες συμπεριφορές δεν το λύνουν. Πιστεύω, πως χρέος των πολιτών, είναι η άσκηση ασφυκτικών πιέσεων στην πολιτική ηγεσία, να προσέξει τι υπογράφει για λογαριασμό μας, και να εξαντλήσει το νομικό οπλοστάσιο, για να αλλάξει/καταργήσει, υφιστάμενες επιζήμιες συμβάσεις. Και όποιος πολιτικός δεν το κάνει, είτε να πηγαίνει σπίτι του, είτε στη περίπτωση που ζημίωσε το κράτος με πρόθεση, στη στενή (όχι της Ευβοίας)
Τα ΜΜΜ είναι μια άλλη ιστορία. Ένα από τα μεγάλα τους προβλήματα, είναι και οι τζαμπατζήδες. Τα τρια τελευταία χρόνια, ενώ το επιβατικό κοινό αυξάνεται, τα έσοδα παραμένουν στάσιμα. Οπότε και σε αυτή την περίπτωση απάντηση στην παρανομία, δίνεται με μια άλλη παρανομία... Και καθώς τα ΜΜΜ επιδοτούνται από το κράτος, μέσω της φορολογίας επιβαρύνονται και οι κάτοικοι της επαρχίας οι οποίοι δεν τα χρησιμοποιούν.
Οπότε και στις δύο περιπτώσεις, οι παρατυπίες και οι δυσλειτουργίες του προβληματικού κράτους, δεν διορθώνονται με ακόμα περισσότερες παρατυπίες. Επιδιόρθωση χρειάζεται ο μηχανισμός και όχι περαιτέρω ξεχαρβάλωμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου