Ας γίνει, ότι είναι να γίνει, ελπίδα δεν έχω καμία. Αφού τελειώσει η διαδικασία και μας κόψουν ότι είναι να μας κόψουν, θα κάτσουν να καταρτίσουν κανένα ρεαλιστικό σχέδιο για το πως θα πορευτούμε στα επόμενα χρόνια; Θα γράψουμε έστω σε μια λαδόκολα, ποια είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματά μας και τις αδυναμίες μας, και βάση αυτών να σχεδιάσουμε; Ή απλά θα περιμένουμε τον επόμενο ύφαλο, για να καρφωθούμε επάνω του.
Αρκετά με την μιζέρια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου