Το 1981 ο ελληνικός λαός εξέλεξε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, με όραμα την αλλαγή και κεντρικό σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο".
Όχι μόνο δεν έβγαλε την Ελλάδα από την ΕΟΚ αλλά σπατάλησε τα κονδύλια
που εισέρρευσαν στη χώρα, για διορισμούς και ρουσφέτια ημετέρων,
φτάνοντας την χώρα στα όρια της χρεοκοπίας. Ο κομματικός μηχανισμός
θωρακίστηκε και δεν έχασε τη δυνατότητα να επηρεάζει τις εξελίξεις, ανεξάρτητα αν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην κυβέρνηση.
Η ΝΔ την περίοδο αυτή, "εξελίχθηκε" ως ένα κακέκτυπο του ΠΑΣΟΚ. Ένας από τους λόγους που η κυβέρνηση Μητσοτάκη έπεσε ήταν ότι δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις για "αποκατάσταση" των οπαδών της. Κάποιες απόπειρες ιδιωτικοποιήσεων απέτυχαν, όπως αυτή του ΕΑΣ σταμάτησαν από "αγωνιστές" όπως ο κύριος Κολλάς.
Κατά την περίοδο Σημίτη έγιναν κάποιες προσπάθειες για νοικοκύρεμα, αλλά οι ουσιαστικές αλλαγές δεν έγιναν. Για παράδειγμα, οι μεταρυθμίσεις Γιαννίτση απέτυχαν, νικημένες από το λαϊκισμό και τον μαξιμαλισμό των συνδικάτων.
Το 2004 η ΝΔ εκλέγεται πανηγυρικά για να επανιδρύσει το κράτος. Αυτό που καταφέρνει, είναι να διογκώσει το δημόσιο τομέα και το χρέος,
χωρίς να προχωρήσει σε καμία μεταρύθμιση. Τις δυο ευκαιρίες που της
έδωσε ο Ελληνικός λαός, όχι μόνο δεν τις αξιοποίησε αλλά βύθισε τη χώρα
ακόμα βαθύτερα στην άβυσσο.
Λίγο μετά την κρίση του 2008, ο κος Παπανδρέου κερδίζει μια ευρύτατη εκλογική νίκη με το σύνθημα "Λεφτά υπάρχουν". Αποτέλεσμα: προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ και επιβολή δυσβάσταχτων και σε αρκετές περιπτώσεις άδικων μέτρων.
Είμαστε πλέον στο 2012 και η χώρα είναι με το ένα πόδι εκτός Ευρώ και περίγελος της οικουμένης. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά ο κος Τσίπρας
εμφανίζεται ως ο νέος Ανδρέας Παπανδρέου, λαϊκίζοντας επικίνδυνα. Κατά
πάσα πιθανότητα, θα είναι η επόμενη Κυβέρνηση, και βλέποντας τους κκ Στρατούλη και Γλέζο να μιλούν για την οικονομία, όπως και την επιστολή του κου Τσίπρα στην ΕΕ, καταλαβαίνουμε τι μας περιμένει.
Τα υπόλοιπα κόμματα, κάνουν το παν για να διατηρήσουν τα ποσοστά τους, και ελπίζοντας στη μελλοντική αποκατάσταση των δυνάμεων τους, σε μια εντελώς κατεστραμμένη χώρα.
Δεν μπορώ να κατηγορήσω ένα απελπισμένο άνθρωπο που πιστεύει σε υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον, χωρίς θυσίες. Το πολίτευμά μας είναι Δημοκρατία, και αυτό συνεπάγεται τεράστιες ατομικές ευθύνες. Τα ωραία λόγια και οι μεγάλες υποσχέσεις μας κατέστρεψαν. Οι πολιτικοί που μας έφεραν ως εδώ ήταν εκλεγμένοι από εμάς,
και για αυτό αν κάποιο πρέπει να μουτζώνουμε είναι ο εαυτός μας. Αν
θέλουμε αλλαγή πορείας, επιβάλλεται να λειτουργήσουμε με βάση τη λογική
και όχι το συναίσθημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου