Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Το θαύμα στην Κωνσταντινούπολη

"Δεν υπάρχει περίπτωση να νικήσουμε την ΤΣΣΚΑ", "μεγάλος παίκτης ο Τεόντοσιτς, μόνος του παίρνει τον τελικό", "δεν γυρίζει το ματς με τίποτα, 19 πόντοι διαφορά", 'όχι φάουλ στο Σισκάουσκας". Μέσα σε όλα έπεσα...

Ο μπασκετικός Θρύλος είναι πρωταθλητής Ευρώπης, με την φετινή πορεία να είναι ιδανική ιστορία για σενάριο ταινίας. Από τις καλοκαιρινές αποχωρήσεις "μεγάλων" παικτών, και τις δηλώσεις των προέδρων, στην μεγαλύτερη ανατροπή σε τελικό Ευρωλίγκας, με όλο το μπασκετικό κόσμο να μη πιστεύει τι έζησε!

Με το που τελείωσε το ματς δεν μπορούσα να πιστέψω τι έζησα. Νοερά γύρισα πίσω στον καταραμένο τελικό του Τελ Αβιβ, εκεί που χάσαμε το τρόπαιο από ένα σουτ. Δεν πιστεύω στη μοίρα, αλλά αυτό το κύπελο μας το χρώσταγε η ζωή. Δεν μπορούσα να συμπάσχω με τους Ρώσους, γιατί γνωρίζω πως νοιώθουν γιατί το ένοιωσα, εκείνο το απόγευμα στη Θεσσαλονίκη πριν 18 (!) χρόνια.

Να ευχαριστήσω τον μεγάλο προπονητή Ντούσαν Ίβκοβιτς για την τεράστια προσφορά του, όχι μόνο τις δυο Ευρωλίγκες. Τους παίκτες, τον θρυλικό αρχηγό Βασίλη, το Κώστα επέλεξε να κάνει  το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του σε τελικό, τον Γιώργαρο που δικαιώθηκε (και με δικαίωσε), το Βαγγέλη που αν και πρώην βάζελος απέδειξε ότι έχει Ολυμπιακή καρδιά, το Κώστα το Σλούκα με την άγνοια κινδύνου, το Joey για την άμυνά του και το χαμόγελό του, τον Kyle για την μαχητικότητα και την ευγένεια του, το Acie για την αυτοθυσία του, το Martinas, το Μιχάλη, το Λάζαρο, τον Κατσίβελη, Κρητίκαρο και τον άτυχο Παναγιώτη  για την υπομονή τους.

Ευχαριστώ τους αδελφούς Αγγελόπουλους για την έως τώρα παρουσία τους. Αξίζετε το τρόπαιο όσο κανένας άλλος.

Μίλος, αδελφέ, είσαι μεγάλος παίκτης, αλλά πρέπει να νικήσεις τον κακό σου εαυτό. Ελπίζω η απώλεια του τροπαίου απλά να σε δυναμώσει και στο μέλλον να σε ξαναδώ με την ερυθρόλευκη, όταν θα ξεπεράσεις

Στην αρχή της χρονιάς, αναρωτιόμουν ποιος παίκτης της φετινής ομάδας, θα μπορούσε να σταθεί στην περυσινή. Αυτή τη στιγμή αναρωτιέμαι ποιος παίκτης της περυσινής θα άξιζε να είναι μέλος της φετινής. Και εκτός του Jamont, δυσκολεύομαι να βρω άλλο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: