Νοιάζονται οι πολιτικοί μας για τους ανέργους του Ιδιωτικού Τομέα;

Κάθε μέρα χίλιοι περίπου άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους στον ιδιωτικό τομέα. Το ζήτημα αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί κανένα πολιτικό, ενώ αντιθέτως για την ΕΡΤ μπορεί να πάμε μέχρι και σε εκλογές. Πιστεύω πως κάθε απόλυση είναι μια τραγωδία, αλλά γιατί τα δυο ζητήματα να αντιμετωπίζονται τόσο διαφορετικά. Η πολιτική μας ηγεσία, αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, ως παρίες και πολίτες δεύτερης κατηγορίας;

Να πούμε και του στραβού το δίκιο, τα μόνα προβλήματα που μπορούν να διαχειριστούν οι πολιτικοί μας είναι αυτά των Δημοσίων Υπαλλήλων. Τις δικές τους θέσεις μπορούν να διατηρήσουν, τις δικές τους απολαβές να μεταβάλουν κτλ. Βέβαια, το κόστος το επωμίζονται όλοι, μέσω της φορολογίας. Και πως τα κάνουν όλα αυτά; Ψηφίζοντας νόμους και βγάζοντας υπουργικές αποφάσεις.

Για τους υπολοίπους, πρέπει να κάνουν πολύ περισσότερα από το να ψηφίζουν νόμους.  Η οικονομία είναι ένα χαοτικό σύστημα, το οποίο δεν μπορεί να διευθυνθεί κεντρικά. Μπορούν μόνο να διευκολύνουν καταστάσεις, να άρουν εμπόδια όπως αυτό της γραφειοκρατίας κτλ Ούτε αυτό το κάνουν, είτε γιατί δεν το θέλουν, είτε δεν μπορούν. Και  κλείνω προς το δεύτερο: Έχετε ακούσει σοβαρή πρόταση από στέλεχος κόμματος που βρίσκεται στη Βουλή, για την αντιμετώπιση της ανεργίας; Όχι και ούτε πρόκειται!

Άλλη μια απόλυση

Ήταν ένας τυπικός και σεβαστός στους συναδέλφους του επαγγελματίας. Οπότε η είδηση της απόλυσής του σοκάρε όλους αυτούς που δούλευαν μαζί του. Ίσως και ο ίδιος να αιφνιδιάστηκε, μπορεί και να το περίμενε. Οι λόγοι δεν ήταν ιδιαίτερα ξεκάθαροι, δεν είχαν να κάνουν σίγουρα με τη συνέπειά του και την αφοσίωσή του στο καθήκον του. Άλλωστε παρέμεινε τυπικός ακόμα και  μετά την ανακοίνωση.

Το μέλλον του αβέβαιο, καθώς αυτός ο μισθός του ήταν ο μοναδικός στην οικογένεια του. Στην ηλικία τους επίσης, (45+) η εύρεση νέας δουλειάς είναι ακόμα πιο δύσκολη.

Η παραπάνω ιστορία δυστυχώς δεν είναι μοναδική. Έχει επαναληφθεί δεκάδες χιλιάδες φορές τα τελευταία χρόνια. Κάποιες εταιρίες αναγκάζονται να απολύσουν για να αντέξουν, κάποιες άλλες για να προσλάβουν φθηνότερους, ενώ πάρα - πάρα πολλές δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν και κλείνουν. Κάθε απόλυση είναι ένα δράμα.

Κανείς δεν ασχολείται με αυτές τις απολύσεις, εκτός αν υπάρχουν προσδοκίες για επικοινωνιακά ή πολιτικά οφέλη, Οι κκ Κουβέλης και Βενιζέλος δεν θα ξιφουλκίσουν ενάντια στον κύριο Σαμαρά. Ο κύριος Τσίπρας δεν θα ασχοληθεί με την περίπτωση, ούτε οι κύριοι Καμμένος, Μιχαλολιάκος και Κουτσούμπας. Γιατί δυστυχώς, όλοι οι προαναφερθέντες είτε δεν θέλουν, είτε δεν γνωρίζουν πως να βοηθήσουν τον Ιδιωτικό Τομέα.

Θεωρώ κάθε απόλυση ως ένα δράμα, είτε αν γίνεται στον ΙΤ είτε στο Δημόσιο. Θεωρώ όμως την προνομιακή αντιμετώπιση των συμπολιτών μας που εργάζονται στο Δημόσιο ως μια κατάφορη αδικία εις βάρος όλων των υπολοίπων Ελλήνων....

Για την ΕΡΤ

Κατ' αρχήν δεν θέλω κανείς εργαζόμενος δεν θέλω να χάσει τη δουλειά του. Βλέπετε η οικογένεια μου έχει σχετικές άσχημες εμπειρίες , στα χρόνια της πλέριας δημοκρατίας του Ανδρέα.

Δεν αισθάνομαι ότι πρέπει να υπερασπιστώ την ΕΡΤ, όπως αυτή είναι σήμερα. Είναι τεράστιος ρουσφετοκουβάς, που διαχειρίζεται χρήματα που εισπράτει με το έτσι θέλω από τον Ελληνικό λαό και σε αρκετές περιπτώσεις τα σπαταλά. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις τα τηλεφαγοπότια, και οι εκπομπές των τηλεεπαναστατών που κόστισαν εκατομύρια ευρώ.

Η ΕΡΤ πρέπει να προσαρμοστεί στις ανάγκες τον καιρών. Είναι παράλογο να υπάρχουν 5 κρατικά κανάλια. Η διαχείριση των χρημάτων του ελληνικού λαού πρέπει να γίνεται με διαφάνεια και πάνω από όλα με σεβασμό. Που ακούστηκε επιχείρηση με 6 (!) λογιστήρια, τα οποία δεν επικοινωνούν μεταξύ τους!

Η κίνηση αυτή της Κυβέρνησης και ειδικά της ΝΔ, είναι απλά ηλίθια. Ο ελληνικός λαός έχει διχαστεί και έχει δοθεί πεδίο δόξης λαμπρό σε κάθε είδους λαϊκισμό. Χωρίς ομόνοια και ηρεμία δεν γίνεται τίποτα.

Είμαι σίγουρος ότι θα γίνει κάποια αναδίπλωση, όμως το κακό έχει γίνει. Δεν αποκλείω πτώση της Κυβέρνησης, με μάλλον απρόβλεπτες συνέπειες.

Δεν ξέρω αν είναι αργά, αλλά πρέπει να καθίσουν όλοι και να συζητήσουν. Η Κυβέρνηση να κατανοήση την αγωνία των εργαζομένων, και οι εργαζόμενοι να καταλάβουν ότι οι καλές εποχές πέρασαν ανεπιστρεπτή.

Υ.Γ. Ακούω τα στελέχη της ΕΡΤ να μιλούν για αντικειμενική ενημέρωση. Προφανώς την δεκαετία του 80 ήταν σε άλλη χώρα.

ΥΓ 2. Πρώτο, πρώτο το Κόμμα (ένα είναι το Κόμμα) να στηρίξει τους εργαζόμενους. Αυτούς που εργάζονται σε αυτό, τους χαρακτηρίζει ως εθελοντές και τους σουτάρει κατά το δοκούν.

ΥΓ 3. Συγχωριανέ, οι πρώην συνάδελφοί σου θα βγάλουν τα άπλυτά σου στη φόρα. Ας πρόσεχες. Τουλάχιστον, ας είχες την πονηριά να μην διορίζεις αυτές της εποχές

Κορυφαίο! Έτσι βγαίνουν τα πρωτοσέλιδα του Ολυμπιακού!

Ντριιιν Ντριιιν
-"Καλημέρα, ο κύριος Τσάβι;"
-"Ναι".
-"Αν έπρεπε να διαλέξετε ένα χαρακτηρισμό για τον Πελέ θα λέγατε ότι είναι μόνο θρύλος ή θα λέγατε ότι είναι θρύλος και νέγρος παιδεραστής του κερατά;". -"Μα τι είναι αυτά που λέτε; Μόνο Θρύλος."
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ: Τσάβι: ΜΟΝΟ ΘΡΥΛΟΣ!
=============
-"Καλημέρα ο κύριος Λεβαντόφσκι;"
-"Ναι;"
-"Από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού τηλεφωνάμε. Έχετε έρθει ποτέ διακοπές στην Ελλάδα;"
-"Όχι"
-"Θέλετε να έρθετε;".
-"Ναι βεβαίως".
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ: Λεβαντόφσκι: Θέλω Ελλάδα!
------------------
-"Καλημέρα, ο κύριος Ρονάλντο;"
-"Ναι".
-"Πείτε μου όχι".
-"Γιατί;"
-"Έτσι. Πες μου όχι μη σε γαμήσω".
-"Ρε άντε χέσε μας. Τουυυυτ τουυυυτ"
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ: ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΟΧΙ Ο ΡΟΝΑΛΝΤΟ!
---------------------------------------
Ντριιιιιν Ντριιιιιν
-"Καλημέρα ο κύριος Νεϋμαρ;"
-"Ναι"
-"Συγχαρητήρια για τη μεταγραφή σας. Μια ερωτησούλα μόνο. Αν έπρεπε να διαλέξετε μεταξύ δύο μεταλλίων, ποιο προτιμάτε; ολυμπιακό μετάλλιο με την εθνική σας, ή μετάλλιο κυπελλούχου Ισπανίας με την Μπαρτσελόνα;"
-"Κοιτάξτε η θέση μου είναι δύσκολη. Παρόλη την αγάπη μου για την Μπαρτσελόνα, θα διάλεγα ολυμπιακό μετάλλιο"
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ: Νεϋμαρ: "Παρόλη την αγάπη μου για την Μπαρτσελόνα, θα διάλεγα ολυμπιακό"
-----------------------------------------------
-"Καλημέρα, ο κύριος Μέσσι;"
-"Ναι".
-"Ευχαριστώ".
-";;;;"
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ: ΕΙΠΕ ΝΑΙ Ο ΜΕΣΣΙ!!

Τι πιστεύω ότι συμβαίνει στην Τουρκία

Ξεκαθαρίζω εξ αρχής, ότι δεν είμαι κάποιος Τουρκολόγος, ούτε θεωρώ ότι έχω βαθιά γνώση της χώρας. Με βάση τις όποιες γνώσεις έχω, θα προσπαθήσω να ερμηνεύσω τα επεισόδια στην Κωνσταντινούπολη, ενώ αυτά είναι σε εξέλιξη. Ποιοι συγκρούονται και γιατί;

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας πολύ δημοφιλής πολιτικός με διεθνές κύρος. Στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις αυξάνει συνεχώς τα ποσοστά του.Είναι πραγματικός κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού,επιτυγχάνοντας συντριπτικές νίκες εις βάρος των πανίσχυρων ενόπλων δυνάμεων της χώρας του, που ανέβαζαν και κατέβαζαν κυβερνήσεις.

Πως το κατάφερε αυτό; Πάταξε τη διαφθορά, και έφτιαξε την οικονομία, διώχνοντας το ΔΝΤ. Η οικονομία φαίνεται να ακμάζει αν και υπάρχουν ακόμα σοβαρά προβλήματα τα οποία μπορεί να την εκτροχιάσουν. Για παράδειγμα, υπάρχει πάγια έλλειψη σε κρέας, ενώ ο αλματώδης ρυθμός ανέγερσης χιλιάδων νέων πολυκατοικιών στα πλαίσια κρατικού προγράμματος δημιουργεί ανησυχητικούς συνειρμούς για φούσκα στο χώρο των ακινήτων.

Η δημοφιλία του κυρίου Ερντογάν ίσως είναι και η αιτία μιας ενδεχόμενης πτώσης του. Ως ισλαμιστής ονειρεύεται την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με ηγετική θέση στο μουσουλμανικό κόσμο. Αυτή η φιλοδοξία, ερμηνεύει την αλαζονική και πολλές φορές επιθετική στάση του απέναντι σε άλλα κράτη της περιοχής.

Προσπαθεί με σχετικά ήπιο τρόπο, να μετατρέψει την Τουρκία από κοσμικό κράτος, σε Ισλαμικό. Σε αυτή την προσπάθεια έχει την υποστήριξη μεγάλης μερίδας των Τούρκων, ειδικά των πληθυσμών της Ανατολίας. Όσο όμως πλησιάζουμε στο Αιγαίο, η νοοτροπία των κατοίκων αλλάζει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η πόλη της Σμύρνης (Giaour Izmir, άπιστη Σμύρνη), όπου το κόμμα του Ερντογάν έχει συνεχόμενες πολιτικές αποτυχίες.

Υπάρχουν πολλοί Τούρκοι οι οποίοι αντιδρούν στην προσπάθεια του κόμματος του κυρίου Ερντογάν. Οι τελευταίες εξαγγελίες του, για τον περιορισμό της πώλησης του αλκοόλ, αλλά και για την επιβολή της Ισλαμικών αυστηρότερης ηθική, έφεραν αυτούς τους ανθρώπους σε ανοικτή αντιπαράθεση με τον Πρωθυπουργό. Το πάρκο στην πλατεία Ταξίμ είναι απλά η αφορμή.

Οι εξελίξεις θα έχουν ενδιαφέρον: θα κλονιστεί η μονοκρατορία του Ερντογάν; Υπάρχει περίπτωση οι υποστηρικτές του κοσμικού κράτους να ανατρέψουν τα δεδομένα; Τι θα κάνει ο Στρατός; Οι Κούρδοι;Ποια θα είναι η στάση της σιωπηλής πλειοψηφίας; Πως θα επιρρεαστούν οι σχέσεις με τη χώρα μας; Ένα είναι σίγουρο: δεν θα πλήξουμε!

Υ.Γ. Κάποιοι καραγκιόζηδες νομίζουν πως πολεμούν τον εθνικισμό, αποκαλώντας την Κωνσταντινούπολη ως Ινσταμπούλ. Απλά επιβεβαιώνουν ότι είναι καραγκιόζηδες!