Νομιμότητα, υπευθυνότητα και σοβαρότητα

Θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, ο κάθε παραβάτης του νόμου να αντιμετωπίζει τις συνέπειές του, είτε είναι ο πρώτος πολίτης της χώρας(Πρόεδρος της Δημοκρατίας), είτε ο τελευταίος (εγώ). Δυστυχώς, στην χώρα μας αυτό δεν ισχύει. Στα πλαίσια της κρίσης, και της διογκούμενης δυσαρέσκειας ίσως αυτό να αρχίσει να αλλάζει. Στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής, αν οι Βουλευτές της αποδειχθούν ένοχοι πρέπει να καταδικαστούν, χωρίς ενδοιασμούς.

Υπάρχει πρόθεση να εφαρμοστεί η νομιμότητα στη χώρα μας. Συλλαμβάνονται επιτέλους, ταραξίες του λεγόμενου Αντιεξουσιαστικού χώρου, κάτι που σπάνιζε τα προηγούμενα χρόνια.Η ηγεσία του κυρίου Δένδια, φαίνεται έως τώρα αποτελεσματική. Ας ελπίσουμε ότι το μέλλον δεν θα μας επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις.

Πέρα από τη Δικαιοσύνη, όλοι μας πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Οι πράξεις βίας πρέπει να καταδικάζονται καθολικά, ανεξάρτητα από ιδεολογικές συγγένειες. Δεν πρέπει να εμφανιστούν ξανά, κομματικές ομάδες ροπαλοφόρων, που να υποκαθιστούν την Αστυνομία, ως Λαϊκά Ματ για παράδειγμα. Η απόρριψη της ιδεολογική υπεροψία, και της εμμονή σε αποτυχημένα ιδεολογήματα είναι επίσης αναγκαία. Οι αιτίες των δεινών που βασανίζουν τη χώρα μας, υπάρχουν ακόμα.

Τέλος, θεωρώ το λαϊκισμό την χειρότερη απειλή που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Όλοι οι πολιτικοί χώροι πρέπει να καταθέσουν τις προτάσεις τους, να περιγράψουν τις αναμενόμενες επιπτώσεις τους και βάση αυτών να κριθούν από τους πολίτες.Happenings, συνθήματα, και οι φθηνές προεκλογικές υποσχέσεις δεν είναι δείγμα σοβαρής πολιτικής στάσης.

Ο δρόμος προς την σωτηρία της χώρας είναι μακρύς και δύσκολος ενώ κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι θα τον βρούμε.

Κοροϊδευόμαστε;

Δικάζετε και καταδικάζετε. Κρίνετε και κατακρίνετε. Ευθύνες δικές σας, δεν αναγνωρίζετε...

Μα τι λέω; Εσείς είσαστε οι πεφωτισμένοι, οι άσπιλοι, οι παντογνώστες. Όταν η πραγματικότητα δεν ταίριαζε με την ιδεολογία σας, έπρεπε να αλλάξει η πραγματικότητα...

Είχατε μονοπώλιο στη διαμόρφωση της νοοτροπίας του νεοέλληνα, είσαστε οι καθοδηγητές του.

Τώρα που βούλιαξε η χώρα, και εκβαρβαρίστηκε εντελώς, δηλώνετε αθώοι, σοκαρισμένοι, και κουνάτε το δάκτυλο.

Ντροπή σας!

Σκέψεις για έναν εμφύλιο που δεν τέλειωσε ακόμα

Με αφορμή τον φόνο ενός νέου ανθρώπου, που μας συγκλόνισε, όπως όλους μας (θέλω να πιστεύω,. θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις και ανησυχίες μου.

Είναι φανερό πως ο Εμφύλιος δεν τελείωσε. Και δεν υπάρχουν πλέον αυτοί που διαδραμάτισαν ιστορικό ρόλο και από τις δυο πλευρές, να μας βοηθήσουν να τον τελειώσουμε. Πρέπει σοβαροί άνθρωποι από τις δυο πλευρές να πολεμήσουν για την εθνική συμφιλίωση.

Η καθολική καταδίκη της βίας είναι απαραίτητη. Δεν συμπαθώ καθόλου τον κύριο Καμένο, αλλά μόλις είδα καμιά δεκαριά αληταράδες με παλούκια να τον κυνηγούν εκνευρίστηκα αφάνταστα. Αυτή δεν ήταν θρασύδειλη επίθεση;

Θεωρώ ότι η πλειονότητα των Ελλήνων είναι σοβαροί άνθρωποι που δεν θέλουν τέτοια φαινόμενα. Ε, ας κάνουμε στην άκρη τους κάφρους. Ας βγει κάτι καλό από την τραγωδία.

Πιστεύω πως κανείς δεν περισσεύει. Ανεξάρτητα από το χώρο που ανήκουμε, αυτά που μας χωρίζουν είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτά που μας ενώνουν.

Δυστυχώς ακόμα μια τραγωδία, φανερώνει το πόσο υποκρισία υπάρχει στο δημόσιο βίο μας. Τουλάχιστον, ας δείξουν την στοιχείωδη ευασθησία απέναντι στους οικείους του νεκρού. Γιατί ότι και να λένε για το χρόνο κάποια τραύματα δεν επουλώνονται ποτέ.

Να καταργήθει η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών;

Δεν είχα καλές σχέσεις με το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών. Μια αληθοφανής δικαιολογία, είναι ότι από μικρός ήμουν καλός στις Θετικές Επιστήμες και ειδικότερα στα Μαθηματικά. Η πραγματικότητα είναι ότι σταμάτησα να διαβάζω από το τρίτο τρίμηνο της Α Λυκείου. Τα φόρτωσα στον κόκκορα σε τέτοιο βαθμό, που στο τέλος του πρώτου τριμήνου του Β Λυκείου, πήρα τη φανέλα με το νούμερο 9 στο σπίτι!

Μισούσα τις ώρες του διδασκαλίας του συγκεκριμένου μαθήματος. Ο απίστευτος καταιγισμός με γραμματικούς κανόνες, σε συνδυασμό με τα κενά που είχα, έκαναν εκείνες τις ώρες απίστευτα πληκτικές.Καθώς κανένας στην παρέα δεν είχε ιδιαίτερα καλές σχέσεις, διαμαρτυρόμασταν συνέχεια για το πόσο άχρηστο είναι το μάθημα αυτό, και πως πρέπει να καταργηθεί.

Πέρασαν μερικά χρονάκια, και άρχισα να φλερτάρω δειλά - δειλά με τη φιλοσοφία... Άρχισα να αγοράζω, βιβλία των εκδόσεων Κάκτος, όπου στη μια σελίδα ήταν το πρωτότυπο κείμενο, και η νέο ελληνική του απόδοση στη διπλανή. Σε αρκετές περιπτώσεις, προσπάθησα με μικρή επιτυχία να διαβάσω από το πρωτότυπο. Που να με έβλεπε η φιλόλογος που είχε την ατυχία να με έχει μαθητή στη Δευτέρα...

Και ερχόμαστε στην επικαιρότητα. Είναι νεκρή γλώσσα τα Αρχαία Ελληνικά; Να γίνουν μάθημα επιλογής όπως προτείνει η κυρία Ρεπούση; Να καταργηθούν εντελώς όπως ζητούσαμε εμείς στα εφηβικά μας χρόνια;

Ανεξάρτητα από την ιδεολογική τοποθέτηση του κάθε ενός, η γλώσσα που χρησιμοποιούμε είναι μια απλοποιημένη  και ίσως εκφυλισμένη,παραλλαγή της Αρχαίας Ελληνικής. Μέσω της διδασκαλίας των Αρχαίων, μαθαίνει την εννοιολογική προέλευση των περισσότερων σημερινών λέξεων, και αυτομάτως κατανοεί και χειρίζεται αρτιότερα την καθομιλουμένη.

Δεν είναι κρίμα να μην μπορούμε να διαβάσουμε κείμενα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη και του Επίκουρου από το πρωτότυπο; Να κατανοούμε την Αγία Γραφή; Έχουμε φτάσει να μην μπορούμε να διαβάσουμε Παπαδιαμάντη!

Πως τα φέρνει ο χρόνος... Υποστηρίζω χωρίς κανένα ενδιασμό τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών. Όχι όμως με την σημερινή τους μορφή. Η γνώση της Γραμματικής είναι απαραίτητη μεν αλλά πρέπει να δοθεί έμφαση στη δυνατότητα κατανόησης της γλώσας. Να έρθουν οι μαθητές, σε επαφή με την σοφία των προγόνων μας, να τους μάθουν και να τους αγαπήσουν. Να μάθουν από τα λάθη τους, όπως αυτό της Σικελικής εκστρατείας που τους οδήγησε ο λαϊκιστής Αλκιβιάδης (δεν είναι επίκαιρο;)

Στον επίλογο του κειμένου μου, θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στην κυρία Ρεπούση. Ομολογώ πως είμαι αρνητικά προκατειλημένος απέναντί της. Επίσης, τα ΜΜΕ απομονώνονουν φράσεις της, για να προσελκύσουν όλους εμάς που δεν την συμπαθούμε. Ίσως και αυτή να επιδιώκει να σοκάρει, κάτι που είναι οφέλιμο πολιτικά, καθώς τις έχει αποφέρει λίγους μεν, αλλά πιστούς ψηφοφόρους. Μπορεί να μας χωρίζει ιδεολογική άβυσος, αλλά θα προσπαθώ να μην απορίπτω αυτά που λέει πριν τα ακούσω. Αλλά τολμώ να τις προτείνω, να μην θυσιάζει την ουσία του μηνύματός της, απλά για να σοκάρει...

Λίγα λόγια για τη Συρία

Η επίθεση εναντίων της Συρίας θεωρώ πως είναι ήδη ειλημμένη, απλά οι ΗΠΑ προσπαθούν να εξασφαλίσουν την μεγαλύτερη δυνατή υποστήριξη. Υπάρχει τεράστιος όγκος πληροφορίας στα ΜΜΕ και στο Internet, αλλά εγώ θα "καταθέσω" τις απόψεις μου.

Το καθεστώς Άσαντ δεν είναι σε καμία περίπτωση δημοκρατικό, αλλά ένα σκληρό και απολυταρχικό. Ο σημερινός πρωθυπουργός έχει κληρονομήσει την πρωθυπουργία  από τον πατέρα του, ενώ η ιδεολογία του κόμματος που ηγείται (Μπααθ) είναι ένα μείγμα σοσιαλιστικών στοιχείων με αραβικό εθνικισμό.

Αντίπαλος του είναι ένας συνασπισμών ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων , μεταξύ αυτών και η Αλ Καϊντα, αλλά και μισθοφόρων. Δεν χάνουν την ευκαιρία να διαφημίζουν τις αγριότητές τους, που φτάνουν μέχρι το σημείο της ανθρωποφαγίας.

Η χρήση χημικών όπλων στην περιοχή δεν είναι πρωτόγνωρη. Το Ιράκ έκανε ευρύτατη χρήση χημικών όπλων στον πόλεμο με το Ιράν αλλά και εναντίων των Κούρδων. Και στις δυο περιπτώσεις είναι έγκλημα πολέμου, αλλά τιμωρήθηκε μόνο για την δεύτερη. Τότε οι δυτικές δυνάμεις θεωρούσαν τον Σαντάμ ως αντίβαρο στο Ιράν.

Ποιος έκανε χρήση των όπλων; Οι κυβερνητικές δυνάμεις, ή οι επαναστάτες; Ακόμα και αν κυβερνητικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν τα όπλα, πρέπει να εξακριβωθεί ποιος έδωσε τη διαταγή. Δεν αποκλείεται να ήταν πρωτοβουλία κάποιου αξιωματούχου, του οποίο τα κίνητρα πρέπει να διερευνηθούν. Για παράδειγμα, οι Γερμανοί έκαναν χρήση χημικών σε μια περίπτωση στην Πολωνία, από λάθος τοπικού διοικητή κατά το ΒΠΠ. Ο Χίτλερ μπορεί να ήταν τέρας, αλλά μισούσε τα χημικά, καθώς είχε τραυματιστεί από τέτοια όπλα στον ΑΠΠ.

Η στάση των Ευρωπαίων είναι πραγματικά γελοία. Ο αριστερός κύριος Ολάντ, που πολλοί τον περίμεναν ως σωτήρα της Ευρώπης, δήλωσε ότι θα συνδράμει τις προσπάθειες των ΗΠΑ αλλά δεν θα επιτεθεί η Γαλλία μόνη της. Λες και μπορεί... Οι Ευρωπαϊκές Ένοπλες Δυνάμεις είναι σε οικτρή κατάσταση, ακόμα και ο κάποτε κραταιός Βρετανικός στρατός. Το αξιόμαχό τους φάνηκε κατά την επέμβαση τους στη Λιβύη.

Όσο για τις ΗΠΑ, θα επέμβουν στρατιωτικά ενισχύοντας τους φονταμενταλιστές του Ισλάμ, και ειδικά την Αλ Καϊντα; Τουλάχιστον δείχνουν ότι έχουν καταλάβει το έγκλημα που έκαναν στο Ιράκ, που ανέτρεψαν μεν τον Σαντάμ, αλλά δεν είχαν προνοήσει για την διάδοχη κατάσταση. Γιατί όσο κακό και αν είναι το καθεστώς Άσαντ, η Συρία ήταν μια σταθερή χώρα με σχετικά καλό βιωτικό επίπεδο, και για αυτό ο αριθμός των Σύρων μεταναστών ήταν σχετικά μικρός.

Η Ρωσία και ο κύριος Πούτιν εμφανίζονται να στηρίζουν τη Συρία. Βέβαια και η ΕΣΣΔ ήταν υποστηρικτής της, αλλά δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την συντριβή της Συρίας, στους πολέμους με το Ισραήλ, το 1967 και το 1973.  

Τέλος, το μέλλον της Τουρκίας καθώς και του Ερντογάν σχετίζεται με την έκβαση της επέμβασης. Η Τουρκία στηρίζει τους αντικαθεστωτικούς, ενώ έχει προσφερθεί να συνδράμει στρατιωτικά. Αν η προσφορά της γίνει δεκτή, τότε αναβαθμίζεται ξανά ως το σημαντικότερο σύμμαχο των ΗΠΑ στη περιοχή. Μια ενδεχόμενη άρνησή της, καταδεικνύει ότι ο κύριος Ερντογάν και η Κυβέρνησή του, έχουν μπει στη λίστα με τους επόμενους στόχους. Εννοείται δεν πιστεύω πως θα κινηθούν στρατιωτικά οι ΗΠΑ κατά της Τουρκίας.

Κάτσε, Κατίδης και νέοι φερέλπιδες ποδοσφαιριστές

Πέρυσι, με αφορμή ένα μάλλον κρύο ανέκδοτο, ουσιαστικά τερμάτισαν την αθλητική σταδιοδρομία της Βούλας Παπαχρήστου. Η αιτία ήταν μάλλον ο τότε δεσμός της με τον Ηλία Κασσιδιάρη...

Την ποδοσφαιρική σεζόν που μας πέρασε, ο παίκτης της ΑΕΚ, Κατίδης πανυγίρισε το γκολ που πέτυχε χαιρετίζοντας ναζιστικά. Η προσβολή προς το λαό της ΑΕΚ ήταν μεγάλη, και εννοείται πως έπρεπε να τιμωρηθεί. Ζήτησε μεν συγνώμη, αλλά οι δικαιολογίες που προέβαλε ήταν προσβητικές για την νοημοσύνη του. Η τιμωρία που του επιβλήθηκε όμως ήταν υπερβολικά σκληρή και άδικη.

Νέο κρούσμα, από τον Αλβανό και πολύ καλό παίκτη του ΠΑΟΚ, Κάτσε που βγήκε φωτογραφία με μπλούζα του UCK. Προσέβαλε το λαό του ΠΑΟΚ αλλά και τους συμπατριώτες του. Οι δικαιολογίες του είναι το ίδιο ηλίθιες με του Κατίδη. Να τιμωρηθεί; Ναι, αλλά όχι υπερβολικά.

Ξεχωρίζω την υπόθεση Παπαχρήστου, όπου οι εμπλεκόμενοι στην αθλητική της εκτέλεση πρέπει να ντρέπονται. Θεωρώ πως και οι δύο παίκτες πρέπει να υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους. Βέβαια, οι συνήθως υπερευαίσθητοι δημοκράτες, στην υπόθεση Κάτσε κάνουν την πάπια. Βλέπετε αγαπάμε όλους τους εθνικισμούς εκτός από τον ελληνικό. Σε καμία περίπτωση, δεν θέλω να τιμωρηθεί υπερβολικά σκληρά ο Κάτσε, όπως τιμωρήθηκε ο υπερβολικά σκληρά ο Κατίδης.

Από εκεί και πέρα, πρέπει οι νεαροί παίκτες, που λόγο κρίσης έχουν την ευκαιρία να αγωνιστούν με τα χρώματα των μεγάλων του ελληνικού ποδοσφαίρου να βάλουν μυαλό. Μπορεί να φορά κάποιος τη φανέλα του Θρύλου για παράδειγμα, αλλά έχες πάρα πολλά να αποδείξει και ακόμα περισσότερα να πετύχει. Να εκτιμά το γεγονός, ότι ανήκει στη ελάχιστη μειοψηφία των συναδέλφων τους, που θα έχουν την ευκαιρία να φορέσουν τη φανέλα με το Τριφύλλι ή με το Θεό του Πολέμου. Και πάνω από όλα, αν δεν υπήρχαν τα εκατομμύρια των φιλάθλων, που τρέφουν μια παιδική αγάπη για την μπάλα και την ομάδα, δεν θα τους ήξερε ούτε ο θυρωρός τους (ΤΜ).

Πρέπει και οι ομάδες να πάρουν μέτρα. Επενδύουν επάνω στα παιδιά αυτά,και πρέπει να έχουν κάποιους σοβαρούς ανθρώπους να τα προσέχουν. Όχι μόνο για ανόητες ενέργειες όπως αυτών των δύο: για τις περίεργες συναναστροφές με καλλιτέχνιδες της νύχτας,  να μην κάνουν καταχρήσεις, αλλά και για να τους ρίχνουν καμιά φάπα, όταν σηκώνουν τη μύτη ψηλά!

Ο Ρωμηός του Σουρή, επίκαιρος όσο ποτέ!

Ο ΡΩΜΗΟΣ

"Στον καφενέ απ'έξω σαν μπέης ξαπλωμένος,
τού ήλιου τίς ακτίνες αχόρταγα ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανέναν δεν κυττάζω, κανέναν δεν ψηφώ.

Σε μιά καρέκλα τόνα ποδάρι μου τεντώνω,
το άλλο σε μιαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί
αφίνω το καπέλλο, και αρχινώ με τόνο
τούς υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.

Ψυχή μου! τί λιακάδα! τί ουρανός! τί φύσις!
αχνίζει εμπροστά μου ο καιμακλής καφές,
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις,
και μόνος μου τίς βρίσκω μεγάλες και σοφές.

Βρίζω Εγγλέζους, Ρώσους, και όποιους άλλους θέλω
και στρίβω το μουστάκι μ' αγέρωχο πολύ,
και μέσα στο θυμό μου κατά διαβόλου στέλλω
τον ίδιον εαυτό μου, και γίνομαι σκυλί.

Φέρνω τον νούν στον Διάκο και εις τον Καραίσκο
κατενθουσιασμένος τα γένια μου μαδώ,
τον Έλληνα εις όλα ανώτερο τον βρίσκω,
κι απάνω στην καρέκλα χαρούμενος πηδώ.

Την φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω
απάνω στο τραπέζι τον γρόθο μου κτυπώ...
Εχύθη ο καφές μου, τα ρούχα μου λερώνω,
κι όσες βλαστήμιες ξέρω αρχίζω να τίς πω.

Στον καφετζή ξεσπάνω...φωτιά και κείνος παίρνει.
Αμέσως άνω κάτω τού κάνω τον μπουφέ,
τον βρίζω και με βρίζει, τον δέρνω και με δέρνει,
και τέλος δεν πληρώνω...δεκάρα τον καφέ!"