Σκέψεις για έναν εμφύλιο που δεν τέλειωσε ακόμα

Με αφορμή τον φόνο ενός νέου ανθρώπου, που μας συγκλόνισε, όπως όλους μας (θέλω να πιστεύω,. θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις και ανησυχίες μου.

Είναι φανερό πως ο Εμφύλιος δεν τελείωσε. Και δεν υπάρχουν πλέον αυτοί που διαδραμάτισαν ιστορικό ρόλο και από τις δυο πλευρές, να μας βοηθήσουν να τον τελειώσουμε. Πρέπει σοβαροί άνθρωποι από τις δυο πλευρές να πολεμήσουν για την εθνική συμφιλίωση.

Η καθολική καταδίκη της βίας είναι απαραίτητη. Δεν συμπαθώ καθόλου τον κύριο Καμένο, αλλά μόλις είδα καμιά δεκαριά αληταράδες με παλούκια να τον κυνηγούν εκνευρίστηκα αφάνταστα. Αυτή δεν ήταν θρασύδειλη επίθεση;

Θεωρώ ότι η πλειονότητα των Ελλήνων είναι σοβαροί άνθρωποι που δεν θέλουν τέτοια φαινόμενα. Ε, ας κάνουμε στην άκρη τους κάφρους. Ας βγει κάτι καλό από την τραγωδία.

Πιστεύω πως κανείς δεν περισσεύει. Ανεξάρτητα από το χώρο που ανήκουμε, αυτά που μας χωρίζουν είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτά που μας ενώνουν.

Δυστυχώς ακόμα μια τραγωδία, φανερώνει το πόσο υποκρισία υπάρχει στο δημόσιο βίο μας. Τουλάχιστον, ας δείξουν την στοιχείωδη ευασθησία απέναντι στους οικείους του νεκρού. Γιατί ότι και να λένε για το χρόνο κάποια τραύματα δεν επουλώνονται ποτέ.