Σάββατο 31 Μαΐου 2008

Indiana Jones και Σκοπιανή Προπαγάνδα

Η τριλογία των ταινιών με ήρωα τον αρχαιολόγο Indiana Jones είναι από αυτές που χρωμάτισαν την εφηβεία μου. Περίμενα λοιπόν, να δω την τέταρτη ταινία της σειράς με ενδιαφέρον.

Η ταινία είναι μια καλή περιπέτεια, όχι στο επίπεδο των άλλων τριών. Γενικά, οι ταινίες που παρουσιάζονται στις αίθουσες την εποχή αυτή, θεωρούνται δεύτερης διαλογής.

Αυτό που δεν περίμενα, ήταν η ανθελληνική προπαγάνδα! Σε κάποιο σημείο της ταινίας, οι πρωταγωνιστές βρίσκονται σε μια αίθουσα με αρχαία αγάλματα μεταξύ αυτών μερικοί κούροι, και τότε ο πρωταγωνιστής λέει: «Αγάλματα από όλες τις εποχές: ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ, ετρουσκικά κτλ» Μάλιστα, ο κος Σπιλμπερκ είναι γεναιόδωρος με τους ψευτομακεδόνες: ενώ οι γείτονες ζητούν μόνο την ιστορία της Μακεδονίας, ο Σπίλμπεργκ τους χαρίζει όλη την αρχαία ιστορία.

Δυστυχώς, ένας παιδικός ήρωας έγινα όχημα για την κρατική προπαγάνδα των ΗΠΑ, που δαιμονοποιεί και τους Σοβιετικούς, βοηθόντας στην έναρξη ενός νέου ψυχρού πολέμου. Αν το γνώριζα δεν θα πήγαινα να δω την ταινία. Προτείνω σε όσους δεν την είδαν, προτείνω να την αποφύγουν.

Hubris comes before Nemesis, Mr Spielberg.

Έξω οι κάφροι

Τους γνωρίζουμε εμείς που φοιτήσαμε στα ελληνικά πανεπιστήμια: αριστεροί εξωκοινοβουλευτικοί «επαναστάτες», με χίππικη εμφάνιση, σταλινικό λόγο και συμπεριφορά. Αυτοαποκαλούνται δημοκράτες, είναι ελιτιστές, πιστεύουν ότι οι απόψεις τους είναι σωστές και υπεράνω κριτικής, και αντι να προτάσσουν επιχειρημάτα, εκτοξεύουν συνθήματα. Δεν αχολούνται με τα μαθήματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παίρνουν πτυχίο κάποια στιγμή, και το μόνο που κάνουν είναι να μηχανεύονται τρόπους για να προκαλέσουν καταλήψεις και εν γένει φασαρίες.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει κλιμάκωση στην καφρίλα τους και προοδευτική αποθράσυνση τους. Τα πρόσφατα περιστατικά, όπου έδειραν βάναυσα δύο εργαζόμενους στο ΑΠΘ αλλά και τον ίδιο τον πρύτανι δείχνουν που μπορεί να φτάσουν. Και όλα αυτά χωρίς ουσιαστικά να κινδυνεύουν. Τα χουλιγκάνια αυτά, μπορεί μεν να έμειναν ορφανά, αφού τόσο ο Στάλιν, όσο και ο Μάο έχουν πεθάνει, έχουν βρει προστάτες, τους κάθε λογής ψευτοπροοδευτικούς τσιφλίκαδες των ΜΜΕ, που τους παρέχουν την προστασία τους.

Ποιος φταίει γι’ αυτό το χάλι; Εκτός από τους πολιτικάντιδές μας και τους δημοσιογράφους, μερίδιο ευθύνης έχουν και οι καθηγητές πους τους κανακεύουν για να έχουν τη στήριξή τους στην εκλογές και στις όποιες φιλοδοξίες τους. Μεγάλο όμως μερίδιο έχουμε και η σιωπηλή πλειονότητα των φοιτητών. Αυτοί που έχουν το έννομο συμφέρον και πρέπει να προστατέψουν τους κόπους τους και το μέλλον τους.

Κλείνοντας, θέλω να αναφέρω πως αντιμετωπίζαμε ανάλογα φαινόμενα στη σχολή μας, την περίοδο 1991 – 1995. Οι αριστεροί συνδικαλιστές της σχολής μου, δεν ήταν οι κάφροι που περιγράφω (είχα και φίλους από τις τάξεις τους), αλλά είχαν την μονομανία με την κατάληψη. Χρησιμοποιούσαν το εξής τέχνασμα: συγκαλούσαν συνελεύσεις, που κρατούσαν ώρες, ώστε όταν έφτανε οι ώρα της ψηφοφορίας, έμεναν να ψηφίσουν μόνο όσοι ήθελαν κατάληψη. Αν δεν το κατάφερναν, συγκαλούσαν, νέα συνέλευση. Και όμως η σχολή δεν έκλεισε ούτε μια μέρα: όλοι οι ενεργοί φοιτητές, όλων των ιδεολογιών, μετά από συνενόηση, δίναμε το παρόν στις συνελεύσεις και αποτράπαμε πάντα το άσκοπο κλείσιμο των σχολών μας!

Η ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι δυστυχώς προ των πυλών. Μένει σε εμάς, που φοιτήσαμε και φοιτούμε στα δημόσια να προστατέψουμε το κύρος τους. Ο εξοβελισμός από την πανεπιστημιακή κοινότητα, όλων των κάφρων είναι απαραίτητος!

Τετάρτη 28 Μαΐου 2008

Ιδιωτικά πανεπιστήμια

Για άλλη μια φορά, την κοινή γνώμη απασχολεί το ζήτημα της δημιουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων. Πριν εκφράσω την άποψή μου, θα καταγράψω κάποια συμπεράσματα στα οποία έχω καταλλήξει, από τις έως τώρα εμπειρίες μου:

  • Οι επιχειρήσεις στον ιδιωτικό τομέα, ουσιαστικά έχουν εξισώσει τίτλους σπουδών πανεπιστημίων με αυτούς εγχώριων ιδιωτικών ιδρυμάτων (π.χ. DEERE)
  • Υπάρχει πολύ μεγαλός αριθμός πτυχιούχων από πανεπιστήμια ξένων χωρών, τς οποία είναι ισότιμα με αυτά των ελληνικών σχολών.
  • Στα πανεπιστήμιά μας, δυστυχώς επικρατεί ο κομματισμός και η αναξιοκρατία που αυτός επιφέρει. Όσοι έχουμε φοιτήσει σε ελληνικά πανεπιστήμια γνωρίζουμε τα προνόμια που απολαμβάνουν οι συνδικαλιστές.
  • Η νοοτροπία της ελάχιστης προσπάθειας είναι κυρίαρχη, καθώς η πλειονότητα των φοιτητών, μεθοδεύει τρόπους είτε να περάσει μαθήματα με τεχνάσματα (αντιγραφή, γλύψιμο), είτε επιλέγει τα εύκολα μαθήματα. Οι συνδικαλιστές είναι υπερσπιστές της νοοτροπίας αυτής, καθώς πολεμούν την εντατικοποίηση των σπουδών.
  • Ίσες ευκαιρίες δεν υπάρχουν, δυστυχώς! Οι γόνοι πλούσιων ή πολιτικών οικογενειών υπερέχουν σε ευκαιρίες και η ανέλιξή τους είναι πολύ πιο εύκολη από αυτή των υπολοίπων.

Από τα ανωτέρω έχω καταλλήξει πως η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, δεν θα οξύνει καμία ανισσότητα είτε στην εργασία, είτε στη μόρφωση και δεν θα υποβαθμίσει τα ήδη υποβαθμισμένα κρατικά πτυχία. Μάλιστα θα αποτρέψει την εξαγωγή συναλάγματος, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στην εποχή που τα πάντα αποτιμούνται σε ευρώ.

Απέκτησα το πτυχίο μου όσο και το μεταπτυχιακό μου σε ελληνικά πανεπιστήμια και είμαι περίφανος για αυτό. Πίστευα και εγώ πως η ύπαρξη μόνο κρατικών πανεπιστημίων εξασφάλιζε την ισότητα. Δυστυχώς από αυτά που ανέφερα πριν κατάλαβα ότι έκανα λάθος.

Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

Θέλουν, ανοικτά πλέον, την ... Θεσσαλονίκη!

Οι φίλοι μας οι Σκοπιανοί, σιγά - σιγά ρίχνουν τις μάσκες τους και τα προσχήματα. Ζητούν ανοικτά και την Θεσσαλονίκη, ενώ διεκδικούν την πατρότητα του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.Βλέπετε έχουν πλάτες τις ΗΠΑ....

Οι αγαπητοί μας γείτονες, ας κοιτάξουν τα προβλήματα που θα έχουν, καθώς τα άλλα καλά παιδιά των Βαλκανίων, μετά την απόσχιση του Κοσόβου, γλυκοκοιτάζουν και το κρατίδιο τους.

Όσο για την χώρα μας, καλό είναι ΟΛΕΣ οι πολιτικές παρατάξεις του τόπου να κάνουν μια ανασκόπιση των ενεργειών τους στα τελευταία 100 χρόνια και να αναλογιστούν πόσο κακό έκανε στη χώρα μας η υπηρέτηση ξένων συμφερόντων.

Σάββατο 24 Μαΐου 2008

Περί Eurovision

Κάθε χρόνο, ένα ανοιξιάτικο Σαββατόβραδο είναι αφιερωμένο στο τελικό της Eurovision. Μεγάλη μερίδα του τηλεοπτικού κοινού, θα είναι προσυλωμένη στη παρακολούθηση της μάχης για την πρωτιά, με την ελπίδα το τραγούδι της χώρας τους να είναι αυτό που θα θριαμβέυσει. Καθώς λοιπών, η ώρα του τελικού πλησιάζει, καταθέτω και ‘γω τις απόψεις μου, σκόρπιες όπως πάντα...

Η δημοφιλία του διαγωνισμού, πιστεύω οφείλεται στη διαδικασία της ψηφοφορίας και στο σχετικό σασπένς. Πόσο μάλλον τα τελευταία χρόνια, που έχει απκτήσει στοιχηματικό ενδιαφέρον.

Τα ίδια τραγούδια είναι πάντα σε δεύτερο πλάνο, καθώς ελάχιστα από αυτά θα μείνουν εντυπωμένα στη μνήμη του κόσμου. Αναμενόμενο αυτό, καθώς τα περισσότερα είναι pop εμπορικά τραγουδάκια, και ως τέτοια έχουν ημερομηνία λήξης.

Η όλη διοργάνωση είναι ένα μεγάλο τηλεπαιχνίδι και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Δεν κρίνεται ο πολιτισμός της κάθε χώρας, ούτε καν η μουσική της βιομηχανία, το διακύβευμα είναι λοιπόν, ασήμαντο. Όλο και περισότερες χώρες το κατανοούν και επιλέγουν χιουμοριστικά τραγούδια.

Οι υποστηρικτές του, δεν πρέπει να το θεωρούν εθνική υπόθεση, και να αποφεύγουν τις υπερβολές, ειδικά στο θέμα των χρημάτων που θα δαπανηθούν. Είναι δεδομένα τα οικονομικά μας προβλήματα, και η απόδοση των χρημάτων που θα δωθούν είναι μηδενική.

Από την άλλη πλευρά, οι πολέμιοί του ας το αγνοήσουν και ας περιοριστούν στην κριτική των οικονομικών υπερβολών. Η σπουδή κάποιων από αυτούς πηγάζει σε μερικές περιπτώσεις, από ζήλεια καθώς θεωρούν τα δικά τους δημιουργήματα ανώτερα και άρα άξια κρατικής επιχορήγησης. Δεν φταίει η Eurovision για την μηδαμινή πολιτιστική μας παραγωγή...

Ανακεφαλαιώνοντας, θεωρώ πως ο διαγωνισμός δεν είναι κάτι παραπάνω από μια μεγάλη τηλεοπτική παραγωγή και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Ως χεβυμεταλλάς, δεν μπορώ παρά να χαμογελάσω για τις φιλανδικές συμμετοχές, ειδικά για την φετινή, όπου ένα power metal συγκρότημα συμμετέχει. Πριν μερικά χρόνια αυτό θα ήταν ανείκουστο! Βέβαια, η Φιλανδία έχει πολύ καλύτερα συγκροτήματα, με προσφορά και ιστορία στο χώρο (Nightwish, Impaled Nazarene, Stratovarious κ.α.) Αξιοσημείωτο είναι, πως πολλά από τα φιλανδικά συγκροτήματα, γράφουν τραγούδια στη μητρική τους γλώσσα!

Δευτέρα 19 Μαΐου 2008

Ζωντανός Θρύλος (I am Legend)

Προσοχή δεν αναφέρομαι στο double του Θρύλου!

Μια από τις ταινίες, στη φτωχή κινηματογραφική χρονιά που πέρασε, που θέλησα να δω ήταν και το "Ζωντανός Θρύλος" Πρόκειται για μια ελεύθερη μεταφορά, του ομώνυμου βιβλίου του Richard Matheson, το οποίο σας συνιστώ ανεπιφύλακτα.

H ταινία είναι μια καλύ περιπέτεια, που παρακολουθείται μεν ευχάριστα, αλλά ξεχνιέται το ίδιο εύκολα. Πιστεύω πως αν η μεταφορά του βιβλίου ήταν πιο πιστή, η ταινία θα ήταν αρκετά καλύτερη.

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

H αποθέωση της ανευθυνότητας

Ο τρόπος που οδηγούμε, πολλές φορές μπορεί να χαρακτηριστεί αυτοκτονικός. Αυτό το επιβεβαιώνουν και οι στατιστικές, όπου ο ετήσιος απολογισμός των νεκρών αλλά και των τραυματιών, μπορεί άνετα να συγκριθεί με πολεμική σύραξη.

Τόσο ως πεζός, αλλά και ως οδηγός έχουν δει πολλά τα μάτια μου. Τη Δευτέρα (5/5/2008) που μας πέρασε είδα κάτι που δεν μπορώ ακόμα να το πιστέψω: περιμένοντας στο φανάρι στην λεωφόρο Φυλής και στο ύψος της πλατείας των Αγίων Αναργύρων , είδα τύπο να οδηγεί με μια μπύρα στο χέρι! Θα μου πείτε κάθε ΣΚ, χιλιάδες θαμόνες νυκτερινών μαγαζιών επιστρέφουν σπίτια τους τύφλα στο μεθύσι, μια μπύρα σε πείραξε....

Κυριακή 4 Μαΐου 2008

Θητεία στα 18

Συζητήσεις έχει προκαλέσει η πρόταση για την υποχρεωτική στράτευση στα 18 χρόνια. Η απομείωση των νεοσυλλέκτων, συνέπεια τόσο της υπογεννητικότητας, όσο και του μεγάλου αριθμού αναβολών, έχει ως συνέπεια την ελλειπή επάνδρωση των μονάδων του ΕΣ, ακόμα και αυτών που βρίσκονται σε ακριτικές περιοχές.

Πιστεύω πως ένα τέτοιο μέτρο είναι σίγουρα επωφελές για τις Ένοπλες Δυνάμεις, αφού με αυτό το τρόπο θα προκύψει μεγαλύτερος αριθμός νεοσυλλέκτων και μάλιστα στη ακμή της φυσικής κατάστασης τους.

Το μέτρο θα οφελήσει και τους στρατεύσιμους. Η θητεία, αφού γίνει πριν τις σπουδές, δεν θα καθυστερεί την επαγγελματική αποκατάσταση, ούτε θα είναι πρόβλημα για την απόκτηση μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων.

Βέβαια τίθεται το γενικότερο ερώτημα για την αναγκαιότητα της θητείας. Υποστηρίζεται από πολλούς η αντικατάσταση της θητείας από ένα επαγγελματικό στράτευμα, αφού αυτή είναι η τάση παγκοσμίως. Τονίζεται μάλιστα ότι ο χρόνος αυτός είναι χαμένος και δεν προσφέρει τίποτα στο στρατεύσιμο. Διαφωνώ και παραθέτω τα επιχειρήματά μου.

  • Οι επαγγελματικοί στρατοί είναι κατάλληλοι για χώρες οι οποίες δεν αντιμετωπίζουν την πιθανότητα αναταραχής στα σύνορά τους. Πιστεύει κανείς μας ότι κάτι τέτοιο ισχύει για τη χώρα μας;
  • Υπάρχει κάποιο παράδειγμα στη σύγχρονη ιστορία όπου επαγγελματικός στρατός κέρδισε κάποιο πόλεμο;
  • Το θέμα του ατομικού οφέλους δεν υπάρχει. Η θητεία είναι μια υποχρέωση στο κονωνικό σύνολο, στο κράτος αν θέλετε. Ο κάθε πολίτης όπως έχει δικαιώματα, (για παράδειγμα δωρεάν παιδεία έστω και στο επίπεδο που αυτή παρέχεται), αλλά και υποχρεώσεις. Βέβαια ζούμε στη εποχή του άκρατου ατομικισμού...

Πέμπτη 1 Μαΐου 2008

Indiana Jones

Περιμένω με αγωνία και περιέργεια την τέταρτη ταινία της σειράς Indiana Jones, έχοντας δει ως έφηβος τις προηγούμενες τρεις. Τα αμείληκτα ερωτήματα είναι τα κάτωθι:
  • Ο 65 Harrison Ford πως θα ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του ρόλου;
  • Τι εντύπωση θα μου αφήσει η ταινία βλέποντας την με τα μάτια ενός 36αρη, έχοντας δει τις άλλες τρεις έφηβος;
  • Άξιζε η αναμονή 19 (!!!!) χρόνων από την τελευταία ταινία της σειράς;
Η συνέχεια επί της οθόνης!

Πως αλλάζουν οι καιροί

Πριν 20 χρόνια, πριν την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων, αν κάποιος μου έλεγε, πως μια δεξιά (λέμε τώρα) κυβέρνηση θα προσέγγιζε τη Ρωσία συμπράττωντας σε στρατηγικά ζητήματα (αγωγοί φυσικού αερίου), ενάντια στα συμφέροντα των ΗΠΑ, θα τον θεωρούσα τρελό! Πως αλλάζουν οι καιροί!

Θεωρώ σωστή τη προσέγγιση της Ρωσίας , αφού ο ρόλος των καλών παιδιών των ΗΠΑ δεν απέδωσε τίποτα. Ελπίζω αυτή η αλλαγή πορείας να αποδώσει.

Εκρηκτικός μηχανισμός;

Πριν μου την πέσουν οι αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες όλου του ΝΑΤΟ, στη φωτογραφία ΔΕΝ απεικονίζεται εκκρηκτικός μηχανισμός! Πρόκειται για μια αυτοσχέδια διάταξη, αποτελούμενη από: ένα μετασχηματιστή για λάμπα φθορίου, ένα διακόπτη τοίχου, και ένα κάλλυμα κινητού. Ο σκοπός είναι να μετατρέπει το εναλλασόμενο ρεύμα, τάσης 220V (της ΔΕΗ) σε συνεχές 12V, για τη τροφοδοσία ενός μοτέρ υαλοκαθαριστήρων αυτοκινήτου. Το οποίο με τη σειρά του έχει μετατραπεί σε ηλεκρική ...ψησταριά!

Το όλο σύστημα έχει φτιάξει οικογενειακός φίλος μας, χρησιμοποιώντας φυσική λυκείου και με πρακτικό πνεύμα μαζί με φαντασία, μετέτρεψε άσχετα και άχρηστα υλικά σε κάτι πολύ χρήσιμο!