Συζητήσεις έχει προκαλέσει η πρόταση για την υποχρεωτική στράτευση στα 18 χρόνια. Η απομείωση των νεοσυλλέκτων, συνέπεια τόσο της υπογεννητικότητας, όσο και του μεγάλου αριθμού αναβολών, έχει ως συνέπεια την ελλειπή επάνδρωση των μονάδων του ΕΣ, ακόμα και αυτών που βρίσκονται σε ακριτικές περιοχές.
Το μέτρο θα οφελήσει και τους στρατεύσιμους. Η θητεία, αφού γίνει πριν τις σπουδές, δεν θα καθυστερεί την επαγγελματική αποκατάσταση, ούτε θα είναι πρόβλημα για την απόκτηση μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων.
Βέβαια τίθεται το γενικότερο ερώτημα για την αναγκαιότητα της θητείας. Υποστηρίζεται από πολλούς η αντικατάσταση της θητείας από ένα επαγγελματικό στράτευμα, αφού αυτή είναι η τάση παγκοσμίως. Τονίζεται μάλιστα ότι ο χρόνος αυτός είναι χαμένος και δεν προσφέρει τίποτα στο στρατεύσιμο. Διαφωνώ και παραθέτω τα επιχειρήματά μου.
- Οι επαγγελματικοί στρατοί είναι κατάλληλοι για χώρες οι οποίες δεν αντιμετωπίζουν την πιθανότητα αναταραχής στα σύνορά τους. Πιστεύει κανείς μας ότι κάτι τέτοιο ισχύει για τη χώρα μας;
- Υπάρχει κάποιο παράδειγμα στη σύγχρονη ιστορία όπου επαγγελματικός στρατός κέρδισε κάποιο πόλεμο;
- Το θέμα του ατομικού οφέλους δεν υπάρχει. Η θητεία είναι μια υποχρέωση στο κονωνικό σύνολο, στο κράτος αν θέλετε. Ο κάθε πολίτης όπως έχει δικαιώματα, (για παράδειγμα δωρεάν παιδεία έστω και στο επίπεδο που αυτή παρέχεται), αλλά και υποχρεώσεις. Βέβαια ζούμε στη εποχή του άκρατου ατομικισμού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου