Για άλλη μια φορά, την κοινή γνώμη απασχολεί το ζήτημα της δημιουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων. Πριν εκφράσω την άποψή μου, θα καταγράψω κάποια συμπεράσματα στα οποία έχω καταλλήξει, από τις έως τώρα εμπειρίες μου:
- Οι επιχειρήσεις στον ιδιωτικό τομέα, ουσιαστικά έχουν εξισώσει τίτλους σπουδών πανεπιστημίων με αυτούς εγχώριων ιδιωτικών ιδρυμάτων (π.χ. DEERE)
- Υπάρχει πολύ μεγαλός αριθμός πτυχιούχων από πανεπιστήμια ξένων χωρών, τς οποία είναι ισότιμα με αυτά των ελληνικών σχολών.
- Στα πανεπιστήμιά μας, δυστυχώς επικρατεί ο κομματισμός και η αναξιοκρατία που αυτός επιφέρει. Όσοι έχουμε φοιτήσει σε ελληνικά πανεπιστήμια γνωρίζουμε τα προνόμια που απολαμβάνουν οι συνδικαλιστές.
- Η νοοτροπία της ελάχιστης προσπάθειας είναι κυρίαρχη, καθώς η πλειονότητα των φοιτητών, μεθοδεύει τρόπους είτε να περάσει μαθήματα με τεχνάσματα (αντιγραφή, γλύψιμο), είτε επιλέγει τα εύκολα μαθήματα. Οι συνδικαλιστές είναι υπερσπιστές της νοοτροπίας αυτής, καθώς πολεμούν την εντατικοποίηση των σπουδών.
- Ίσες ευκαιρίες δεν υπάρχουν, δυστυχώς! Οι γόνοι πλούσιων ή πολιτικών οικογενειών υπερέχουν σε ευκαιρίες και η ανέλιξή τους είναι πολύ πιο εύκολη από αυτή των υπολοίπων.
Από τα ανωτέρω έχω καταλλήξει πως η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, δεν θα οξύνει καμία ανισσότητα είτε στην εργασία, είτε στη μόρφωση και δεν θα υποβαθμίσει τα ήδη υποβαθμισμένα κρατικά πτυχία. Μάλιστα θα αποτρέψει την εξαγωγή συναλάγματος, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στην εποχή που τα πάντα αποτιμούνται σε ευρώ.
Απέκτησα το πτυχίο μου όσο και το μεταπτυχιακό μου σε ελληνικά πανεπιστήμια και είμαι περίφανος για αυτό. Πίστευα και εγώ πως η ύπαρξη μόνο κρατικών πανεπιστημίων εξασφάλιζε την ισότητα. Δυστυχώς από αυτά που ανέφερα πριν κατάλαβα ότι έκανα λάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου