Κάθε χρόνο, ένα ανοιξιάτικο Σαββατόβραδο είναι αφιερωμένο στο τελικό της Eurovision. Μεγάλη μερίδα του τηλεοπτικού κοινού, θα είναι προσυλωμένη στη παρακολούθηση της μάχης για την πρωτιά, με την ελπίδα το τραγούδι της χώρας τους να είναι αυτό που θα θριαμβέυσει. Καθώς λοιπών, η ώρα του τελικού πλησιάζει, καταθέτω και ‘γω τις απόψεις μου, σκόρπιες όπως πάντα...
Η δημοφιλία του διαγωνισμού, πιστεύω οφείλεται στη διαδικασία της ψηφοφορίας και στο σχετικό σασπένς. Πόσο μάλλον τα τελευταία χρόνια, που έχει απκτήσει στοιχηματικό ενδιαφέρον.
Τα ίδια τραγούδια είναι πάντα σε δεύτερο πλάνο, καθώς ελάχιστα από αυτά θα μείνουν εντυπωμένα στη μνήμη του κόσμου. Αναμενόμενο αυτό, καθώς τα περισσότερα είναι pop εμπορικά τραγουδάκια, και ως τέτοια έχουν ημερομηνία λήξης.
Η όλη διοργάνωση είναι ένα μεγάλο τηλεπαιχνίδι και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Δεν κρίνεται ο πολιτισμός της κάθε χώρας, ούτε καν η μουσική της βιομηχανία, το διακύβευμα είναι λοιπόν, ασήμαντο. Όλο και περισότερες χώρες το κατανοούν και επιλέγουν χιουμοριστικά τραγούδια.
Οι υποστηρικτές του, δεν πρέπει να το θεωρούν εθνική υπόθεση, και να αποφεύγουν τις υπερβολές, ειδικά στο θέμα των χρημάτων που θα δαπανηθούν. Είναι δεδομένα τα οικονομικά μας προβλήματα, και η απόδοση των χρημάτων που θα δωθούν είναι μηδενική.
Από την άλλη πλευρά, οι πολέμιοί του ας το αγνοήσουν και ας περιοριστούν στην κριτική των οικονομικών υπερβολών. Η σπουδή κάποιων από αυτούς πηγάζει σε μερικές περιπτώσεις, από ζήλεια καθώς θεωρούν τα δικά τους δημιουργήματα ανώτερα και άρα άξια κρατικής επιχορήγησης. Δεν φταίει η Eurovision για την μηδαμινή πολιτιστική μας παραγωγή...
Ανακεφαλαιώνοντας, θεωρώ πως ο διαγωνισμός δεν είναι κάτι παραπάνω από μια μεγάλη τηλεοπτική παραγωγή και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Ως χεβυμεταλλάς, δεν μπορώ παρά να χαμογελάσω για τις φιλανδικές συμμετοχές, ειδικά για την φετινή, όπου ένα power metal συγκρότημα συμμετέχει. Πριν μερικά χρόνια αυτό θα ήταν ανείκουστο! Βέβαια, η Φιλανδία έχει πολύ καλύτερα συγκροτήματα, με προσφορά και ιστορία στο χώρο (Nightwish, Impaled Nazarene, Stratovarious κ.α.) Αξιοσημείωτο είναι, πως πολλά από τα φιλανδικά συγκροτήματα, γράφουν τραγούδια στη μητρική τους γλώσσα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου