Η ιστορία της Αμαλίας είναι λίγο - πολύ γνωστή σε όσους έλληνες ασχολούνται με το διαδίκτυο. Μια νέα κοπέλα, η οποία έσβησε από καρκίνο, ο οποίος θα μπορούσε να ιαθεί, αν είχε γίνει σωστή και έγκαιρη διάγνωση, παρά το γεγονός πως είχε επανηλειμένα επισκευθεί γιατρούς, από τα πρώτα συμπτώματα.
Θα ήταν άλλη μια ιστορία ενός ανθρώπου που χάθηκε άδικα, αν η Αμαλία δεν είχε δημιουργήσει το blog της, μια συγκλονιστική καταγραφή της πορεία προς το μοιραίο, δίνοντάς μας την ευκαιρία να την ακούσουμε, και να προβληματιστούμε.
Οι έλληνες blogers όρισαν την 1 Ιουνίου ως ημέρα της Αμαλίας, και γίνεται συντονισμένη διαδικτυακή προσπάθεια, ώστε να μην έχουμε επανάληψη του δράματος αυτού. Το "θετικό" της ιστορίας αυτής, είναι η ανάδειξη της δυνατότητας που παρέχει το Internet σε όλους μας, ώστε να ακουστούμε, αν και τις περισσότερες φορές, η φωνή μας χάνεται ανάμεσα στις εκατομμύρια άλλες.
Συμμετέχω και εγώ, με τα ανορθόγραφα κείμενά μου, σε αυτή τη προσπάθεια, χωρίς όμως να έχω ψευδαισθήσεις: η συγκεκριμένη τραγική ιστορία φωτίζει μια μόνο πτυχή από την κατάρα της ανθρωπότητας. Και αυτή δεν είναι άλλη, από την λατρεία του κέρδους, όπου ακόμα και η ανθρώπινη ζωή αποτιμάται είτε σε ευρώ είτε σε συνάλλαγμα. Αυτή η μόλυνση υπάρχει στις ψυχές μας, σε διαφορετικό βαθμό βέβαια, από άνθρωπο σε άνθρωπο, μας κατατρώει και μας στερεί την ανθρωπιά μας. Πραγματικός και ουσιαστικός φόρος τιμής στην Αμαλία, είναι και η ενδοσκόπιση μας, ώστε ξεκινόντας από τους ίδιους τους εαυτούς μας, να αλλάξουμε την ανθρωπότητα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου