Η χώρας μας είναι στην χειρότερη κατάσταση, τουλάχιστον από την μεταπολίτευση. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, συζητάμε το ενδεχόμενο συμμετοχής της χώρας μας σε πολεμικές επιχειρήσεις ενάντιων της Λιβύης. Για να είμαστε πιο ακριβείς, εναντίων των δυνάμεων του Καντάφι.
Στρατιωτικά η Λιβύη, είναι ανύπαρκτη, μιλώντας για τακτικό στρατό. Τα αντίποινα τα οποία μπορεί να επιφέρει, θα έχουν την μορφή τρομοκρατικών χτυπημάτων. Ο πραγματικός κίνδυνος που ελοχεύει από τη συμμετοχή της χώρας, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι να μπει η χώρα μας στο στόχαστρο των Ισλαμιστών. Και όταν έχουμε ένα κρατικό μηχανισμό διαλυμένο, σύνορα διάτρητα και ένα τεράστιο πληθυσμό λαθρομεταναστών στη χώρα μας, η αποτροπή ενός τυφλού τρομοκρατικού πλήγματος, είναι πρακτικά αδύνατη.
Ο ρόλος που θα ήθελα να έχει η χώρα μας, είναι αυτός του μεσολαβητή, εκμεταλλευόμενη τις παραδοσιακά καλές σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο. Οι ένοπλες δυνάμεις μας, μπορούν να αξιοποιηθούν σε επιχειρήσεις παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, ή για την απομάκρυσή αμάχων. και ξένων υπηκόων. Η ευγνωμοσύνη για την ασφαλή απομάκρυσή των συμπατριωτών του, που εξέφρασε ο Κινέζος πρωθυπουργός, ήταν μια ευχάριστη παρένθεση στα τόσα αρνητικά σχόλια που ακούγονται για τη χώρας.
Ας ελπίσουμε, ότι η χώρα μας δεν θα μπλέξει σε καινούργιες περιπέτειες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου