Τελικά, οι "σύμμαχοι" έκαναν πράξη τις απειλές, και άρχισαν τους βομβαρδισμούς, χτυπώντας τις ένοπλες δυνάμεις του Καντάφι. Ο τελευταίος σε διάγγελμά τους δηλώνει, χαρακτηρίζει τους "συμμάχους" ως σταυροφόρους (έχει σημασία ο χαρακτηρισμός) και προβλέπει ένα μακρύ αλλά με νικηφόρο έκβαση πόλεμο.
Δεν τρέφω καμία συμπάθεια για τον Καντάφι: είναι αποδεδειγμένα δολοφόνος (Λόκερμπυ) και αλλά και εκβιαστής, καθώς απειλούσε την ΕΕ, ότι αν δεν του καταβάλει 5δις, θα γεμίσει την Ευρώπη με λαθρομετανάστες. Από την άλλη, ο λαός του μπορεί να μην είχε τις δυτικού τύπου δημοκρατικές ελευθερίες (όποιες και αν είναι αυτές), αλλά είχε ένα σχετικά υψηλό επίπεδο διαβίωσης.
Ο Καντάφι δεν έγινε τώρα στυγνός δικτάτορας, τέτοιος ήταν τα τελευταία 40 χρόνια. Είχε γίνει μάλιστα ξανά καλό παιδί, και τόσο η ΕΕ όσο και οι ΗΠΑ άρχισαν τις μπίζνες μαζί του.Η αφορμή για την επίθεση, δόθηκε από την διαφαινόμενη ήττα των επαναστατών, οι οποίοι εξεγέρθηκαν στα πλαίσια της γενικής εξέγερσης στα κράτη της Βορείου Αφρικής. Οι λαοί των χωρών αυτών, έχουν δίκαια αιτήματα, αλλά ο τρόπος και τα μέσα με τα οποία οργανώθηκαν οι εξεγέρσεις αξίζει να διερευνηθεί.
Τι αποτέλεσμα θα έχουν οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί; Πέρα των απωλειών ανάμεσα στους αμάχους, τα πολυδιαφημισμένα οπλικά συστήματα θα έχουν μικρή αποτελεσματικότητα απέναντι σε ένα τόσο ανίσχυρο στρατό. Η πολεμική αεροπορία της Λιβύης είναι πρακτικά ανύπαρκτη, διαθέτοντας μικρό αριθμό απαρχαιωμένων αεροσκαφών, κάποια από τα οποία χρησιμοποιούν πλέον οι εξεγερμένοι. Τα αντιαεροπορικά τους συστήματα, είναι της δεκαετία τους 70, και άρα μικρής αποτελεσματικότητας. Τα τεθωρακισμένα και το πυροβολικό είναι αυτά που δίνουν το πλεονέκτημα στους κυβερνητικούς, και από ότι έχει αποδειχθεί σε προηγούμενες στρατιωτικές επεμβάσεις, είναι πολύ δύσκολο να καταστραφούν ακόμα και από την πιο σύγχρονη αεροπορία.
Ο Καντάφι γνωρίζει, πως για να ανατραπεί, θα πρέπει οι σύμμαχοι να χρησιμοποιήσουν χερσαίες δυνάμεις. Με λίγα λόγια η Λιβύη θα γίνει το Ιράκ της Μεσογείου. Καθώς οι ΗΠΑ δεν έχουν τη δυνατότητα να εμπλακούν σε άλλο ένα μέτωπο, η ευθύνη πέφτει στους Ευρωπαίους Μπορούν οι Αγγλογάλλοι να φέρουν εις πέρας μια τέτοια επιχείρηση;
Ο χαρακτηρισμός της επέμβασης ως σταυροφορική, έχει σκοπό να κερδηθεί η αλληλεγγύη του μουσουλμανικού κόσμου, και να βοηθηθεί η Λιβυή κηρύσσοντας Τζιχάντ ενάντια στους απίστους. Έλα ντε, που ο Συνταγματάρχης δεν είναι αρεστός στον Αραβικό κόσμο...
Τα αντίποινα που θα προσπαθήσει να επιφέρει στις χώρες της συμμαχίας είναι μια σημαντική παράμετρος. Οι ένοπλες δυνάμεις τις Λιβύης έχουν πολύ περιορισμένες δυνατότητες. Όμως τα σύνορα της Ευρώπης είναι ορθάνοιχτα, σε όλες τις χώρες υπάρχει μεγάλος αριθμός μεταναστών, και ένα τρομοκρατικό χτύπημα είναι σχετικά εύκολο. Στη περίπτωση της διαλυμένης χώρας μας, τα πράγματα είναι απείρως χειρότερα, και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσευχόμαστε να μην μπούμε στο στόχαστρο.
Μπλέξαμε αγαπητοί, και μάλιστα άσχημα. Ας ελπίσουμε ότι ο νέος αυτός πόλεμος να είναι σύντομος και χωρίς απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Και το σημαντικότερο: οι συμπαθείς λαοί της Βορείου Αφρικής να έχουν ένα καλύτερο μέλλον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου