Είναι η Γερμανική επικυριαρχία ο χειρότερος κίνδυνος για την ΕΕ;

Παρακολουθώντας το δράμα της Κύπρου, ακόμα και ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της Γερμανίας, θα πείστηκε για τις προθέσεις της ηγεσίας της να κυριαρχήσει απόλυτα στην Ευρώπη. Εννοείται πως τόσο για τα προβλήματα της Κύπρου, τις Ελλάδος και των άλλων χωρών δεν ευθύνονται οι Γερμανοί, όμως τα εκμεταλλεύονται για να θεμελιώσουν την ηγεμονία τους στην ΕΕ.

Είναι η προσπάθεια της Γερμανίας για να κυριαρχήσει, η μεγαλύτερη απειλή της ΕΕ; Ή μήπως υπάρχει κάποιος ουσιαστικότερος και μεγαλύτερος κίνδυνος για τα κράτη της γηραιάς ηπείρου;

Νομίζω πως είναι ενδιαφέρον να εξεταστεί η κατάσταση της Ευρώπης, σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Τα κράτη που την απαρτίζουν γερνούν δημογραφικά, ενώ οι πολίτες τους έχουν (έχουμε) συνηθίσει σε ένα πολύ υψηλό βιωτικό επίπεδο. Ο συνδυασμός των δύο αυτών παραγόντων κάνουν τις οικονομίες των χωρών μη ανταγωνιστικές.

Ίσως όμως αυτά δεν είναι τα σοβαρότερα προβλήματα. Κατά την άποψή μου, η Ευρώπη εκτός από δημογραφικά και οικονομικά, είναι παρηκμασμένη πνευματικά. Η νοοτροπία που επικρατεί είναι ακραία υλιστική και κοντόφθαλμη. Επιθυμούμε να ζούμε το παρόν όσο καλύτερα μπορούμε, αγνοώντας τελείως το μέλλον.

Αν δεν αλλάξουν τα παραπάνω, η Ευρώπη όπως την γνωρίζουμε, αλλά και ο πολιτισμός της, θα πάψει να υπάρχει. Οπότε η Γερμανική κυριαρχία δεν θα έχει κανένα νόημα. Απλά το Γερμανικό κράτος θα είναι από τα τελευταία που θα καταρρεύσουν.

Υστερούμε και στη καινοτομία...

Τα πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, δυστυχώς είναι σύνθετο και πολυδιάστατο. Μια από τις διαστάσεις του, είναι και η υστέρηση της χώρας στην καινοτομία, όπου οι χώρα μας καταγράφει επιδόσεις κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ. Με λίγα λόγια, δεν δημιουργούμε νέα πρωτοποριακά προϊόντα, ούτε νέες επιχειρηματικές ιδέες. Που είναι το περίφημο ελληνικό δαιμόνιο;

Πιστεύω, πως υπάρχουν χιλιάδες νέοι και νέες με δυνατότητες, ακαδημαϊκή μόρφωση και κυρίως ανήσυχο πνεύμα. Βέβαια τα παραπάνω χαρακτηριστικά δεν τα έχουν μόνο οι βιολογικά νέοι, αλλά και αρκετοί που το μυαλό τους δεν έχει την ηλικία που γράφει η ταυτότητα.

Τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν είναι πάρα πολλά και πρακτικά απροσπέλαστα.Μορφώνονται σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα εντελώς ανεπαρκές, που προάγει τη παπαγαλία και την νοοτροπία της ελάχιστης προσπάθειας. Όταν θα τολμήσουν να πάρουν κάποιο επιχειρηματικό ρίσκο, θα βρουν απέναντί τους ένα δαιδαλώδη εχθρικό κρατικό μηχανισμό. Και ας μην κρυβόμαστε: αν δεν είσαι κατάλληλα δικτυωμένος, χωρίς τις απαραίτητες άκρες τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα.

Αυτή η κατηγορία των νέων ανθρώπων είναι πραγματικά ένας αναξιοποίητος θησαυρός. Χρήματα να τους στηρίξουν στην προσπάθειά τους, αλλά ακόμα και όταν υπήρχαν η λέξη επιδότηση, ταυτίστηκε με την σπατάλη. Τουλάχιστον, ας γίνει μια προσπάθεια άρσης των νομικών και γραφειοκρατικών εμποδίων. Εδώ δεν υπάρχει η θέληση...

Δυστυχώς οι ηγεσίες μας δεν καταλαβαίνουν από νέες ιδέες και δεν τις θέλουν. Δεν θέλουν ανθρώπους ανεξάρτητους και αυτοδημιούργητους. Θέλουν συναλλασσόμενους με πολιτικά γραφεία, χειροκροτητές σε προεκλογικές συγκεντρώσεις,  προλεταρίους που θα επαναλαμβάνουν τα συνθήματα της ντουντούκας και φοβισμένους συμβασιούχους.

Πρέπει το δυναμικό αυτό τμήμα της κοινωνίας μας, να εγκαταλείψει τα όπλα; Σε καμία περίπτωση! Κάποιοι θα τα καταφέρουν είτε εδώ, είτε στο εξωτερικό. Και δεν αποκλείεται να παρασύρουν και άλλους εμπρός, και να δημιουργήσουν ένα ρεύμα που θα σαρώσει τη μιζέρια του νεοελληνικού κράτους. Απίθανο ακούγεται, αλλά ας το αποκλείουμε!

Δεν θα μας σώσουν οι ξένοι

Την περασμένη εβδομάδα η Κύπρος δέχθηκε το οικονομικό αντίστοιχο πυρηνικής επίθεσης. Ο τραπεζικός της τομέας ξεθεμελιώθηκε, ενώ προδόθηκε ουσιαστικά από το Ισραήλ που έβαλε στο παιχνίδι της εκμετάλλευσης του υδρογονανθράκων τους Τούρκους. Η περίφημη βοήθεια από τους Ρώσους δεν ήρθε ποτέ.

Δυστυχώς, για άλλη μια φορά ο Ελληνισμός έλαβε ένα σκληρό μάθημα. Δεν υπάρχουν σύμμαχοι που θα μας σώσουν, είτε πολεμώντας στο πλάι μας, είτε διευκολύνοντας μας  οικονομικά, αν αυτό δεν εξυπηρετεί και τα δικά τους συμφέροντα.

Ανεξάρτητα από αυτό, οι Έλληνες δεν πρέπει να γίνουν σωστρεφεί. Πρέπει να επιδιώκουμε συμμαχίες με χώρες που έχουμε κοινές επιδιώξεις, υπογράφοντας συμφωνίες αμοιβαία επικερδής. Ανεξάρτητα όμως από τις πρόσκαιρες συμφωνίες και συνθήκες, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε κίνδυνο βασιζόμενοι ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.

Τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος, παρασύρθηκαν από το κλίμα της επίπλαστης ευημερείας και δεν φρόντισαν να λύσουν τα προβλήματα τους. Ήρθε η κρίση και πλέον πληρώνουμε τις συνέπειές τους.

Είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε μια καινούργια αρχή. Να χτίσουμε από την αρχή, σε καινούργια στέρεα θεμέλεια. Οι ψεύτες και ανόητοι λαικιστές πολιτικάντηδες πρέπει να μπουν στην άκρη, να παραμερήσουμε τεχνητούς και επιβλαβείς διαχωρισμούς, και βασιζόμενοι μόνο στους εαυτούς μας να δημιουργήσουμε από το μηδέν.

Με τις καταθέσεις δεν πρέπει να παίζουμε

Η απόφαση για την φορολόγηση (ή κούρεμα) των τραπεζικών καταθέσεων στην Κύπρο, πρέπει να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πιο ηλίθιες, κοντόφθαλμες που έχουν παρθεί. Δεν είμαι από αυτούς που κατηγορούν τους Γερμανούς για όλα, αλλά δεν είναι μυστικό ότι αυτοί την προώθησαν. Δυστυχώς αποδεικνύουν για άλλη μια φορά πόσο δογματικοί και στενόμυαλοι μπορεί να γίνουν, με ολέθριες συνέπειες για όλη την Ευρώπη.

Το μέτρο αυτό είναι άδικο, γιατί είναι οριζόντιο. Και δεν αναφέρομαι στο ύψος των καταθέσεων. Αν είναι ο συσσωρευμένος κόπος και οι θυσίες του καταθέτη, είναι ιερές, είτε είναι 100€ είτε 100 εκατομμύρια ευρώ. Δεν κάνει τη διαφορά το ποσό, αλλά ο τρόπος απόκτησή του. Και αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους που με εξοργίζει ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, όταν στελέχη του θέλουν να παραστήσουν τον Ανδρέα, με χρήματα των άλλων.

Οι συνέπειες για το Κυπριακό σύστημα είναι ανυπολόγιστες, είτε το μέτρο εφαρμοστεί, είτε όχι. Το βασικό "προϊόν" μιας Τράπεζας είναι η αξιοπιστία, δηλαδή θα πάρει τις καταθέσεις και θα τις διαφυλάξει. Αν όμως υπάρχει έστω και ως ενδεχόμενο, η απώλεια μέρους ή του συνόλου των χρημάτων η αξιοπιστία εξανεμίζεται. Και αυτό δυστυχώς έχασαν οι Τράπεζες της Μεγαλονήσου.

Υπάρχουν βέβαια ενδείξεις ότι στην Κύπρο υπάρχει μαύρο χρήμα, και δεν μπορώ να αποδείξω αν έχει βάσει ή όχι ο ισχυρισμός. Το ζήτημα αυτό δεν επιλύεται με την κατεδάφιση του τραπεζικού συστήματος, αλλά με την επιβολή αλλαγών στον τρόπο ελέγχου και λειτουργίας του.

Εννοείται πως το πρόβλημα δεν θα περιοριστεί στην Κύπρο.Σε όλες τις χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα όπως η χώρα μας, ή θα αντιμετωπίσουν (η Γαλλία) η κατάρρευση του Τραπεζικού συστήματος θα ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Ο κίνδυνος να πανικοβληθούν οι καταθέτες, και να επιχειρήσουν να αποσύρουν τις οικονομίες τους είναι πλέον πιο έντονος. Και αν η κατάρρευση της Κύπρου και τις Ελλάδας είναι διαχειρίσιμες, αυτό δεν συμβαίνει με χώρες σαν την Ιταλία ή τη Γαλλία.

Δυστυχώς η ζημιά έγινε, απομένει πλέον να δούμε τις επιπτώσεις.

Ο μύθος του περίφημου ορυκτού πλούτου

Είμαι πλέον σίγουρος πως δεν πρέπει να υπολογίζουμε για τη σωτηρία της χώρας, τον ορυκτό πλούτο. Μην περιμένετε πετρέλαια, ούτε φυσικό αέριο ούτε σπάνια και πολύτιμα ορυκτά. Είναι σαν να μην υπάρχουν.

Δεν γνωρίζω ποια από τις δυο πλευρές έχουν δίκιο στην υπόθεση των ορυχείων χρυσού στη Χαλκιδική. έχω ακούσει και διαβάσει, απόψεις όσο υπέρ της επένδυσης, όσο και κατά. Δεν γνωρίζω το αντικείμενο και δεν μπορώ να λάβω θέση υπέρ ή κατά. Εννοείται πως όλα τα χρήματα του κόσμου δεν φτάνουν για να επανορθώσουν μια ενδεχόμενη περιβαλλοντολογική καταστροφή.

Υπάρχουν βέβαια και ομάδες συμφερόντων στη χώρα, έτοιμες να πολεμήσουν οποιαδήποτε προσπάθεια εκμετάλλευσης του υπεδάφους. Μόλις άρχισε να γίνεται συζήτηση για τους υδρογονάνθρακες, άρχισαν να μιλούν για ενδεχόμενη μόλυνση του περιβάλλοντος. Οι αντιδράσεις τους θα κλιμακωθούν, και είμαι βέβαιος ότι θα έχουν αποτέλεσμα.

Οπότε , οι επίδοξοι σωτήρες της χώρας θα χρειαστεί να αφαιρέσουν την εκμετάλλευση του υπεδάφους τις χώρας από τις εναλλακτικές λύσεις για τη σωτηρία της χώρας. Ας περιοριστούν στις γνωστές επιτυχημένες λύσεις, όπως πάταξη της φοροδιαφυγής (δηλαδή νέοι φόροι στα γνωστά κορόιδα). Ή ακόμα καλύτερα, ας ασχοληθούν με την Τράπεζα της Ανατολής και τα δις από τα διαστημόπλοια.

Αστειάκια με κρέας αλόγου!

Δυστυχώς δεν είναι δικά μου, τα έκλεψα από το διαδίκτυο, αλλά αξίζουν!

• Τα κεφτεδάκια του ΙΚΕΑ τα τρώμε με σπιρούνι.
• Μέχρι και το κρέας στα ΙΚΕΑ κιμάς ήταν! Έπρεπε να το....συναρμολογήσεις για να βγει άλογο
• Φήμες λένε ότι κυκλοφόρησε διασκευή τραγουδιού του Μπιθικωτση με τίτλο "Ένα όμορφο μπιφτέκι με δυο άλογα"
• ..συνταγή για κιμά απ τα ΙΚΕΑ.....πρώτα βγάζουμε την σέλα...
• Ο γύρος αλόγου λέγεται carousel;
• Κεφτεδάκια παχνί
• Φήμες λένε ότι ο ΣΕΦ στα ΙΚΕΑ ήθελε το ένα τ'αλογο να είναι άσπρο, όπως τα όνειρα που έκανε παιδί...
• Καταπληκτικά αυτά τα ΙΚΕΑ Fοrada..