Πόσα χρόνια πίνω καφέ; Αν με ρωτούσε κανείς πριν τρεις περίπου
μήνες, η απάντηση θα ήταν "περίπου 30". Αν θυμάμαι καλά, γύρω στα 14-15
έφτιαχνα και έπινα φραπέ, τι άλλο θα μπορούσα να πίνω ως γνήσιος
νεοέλλην;
Ο καφές έγινε από τότε καθημερινή συνήθεια. Στα σχολικά μου χρόνια, συχνά έπινα ένα καφέ το μεσημέρι. Ως φοιτητής, η μέρα μου ξεκινούσε πάντα με ένα καφέ, σίγουρα άλλον ένα το απόγευμα και ειδικά στις εξεταστικές ένα με δυο ακόμα το βράδυ. Κατά τη θητεία μου, θυμάμαι να ετοιμάζομαι να βγω περίπολο και να κρατώ ένα φραπέ στο χέρι, ακόμα και όταν χιόνιζε. Στο γραφείο σπάνια θα ξεκινήσω την ημέρα μου χωρίς καφέ, ενώ μπορεί να μην φάω το μεσημέρι, αλλά καφέ θα πιω.
Μπορεί ο φραπέ να αντικαταστάθηκε, από freddo espresso ή freddo capuccino αλλά ο τρόπος που τον έπινα δεν είχε αλλάξει από τα 14 μου. Ήταν πάντα γλυκός και για κάποιο λόγο που δεν είχα κατανοήσει, τον έπινα το πολύ σε πέντε λεπτά!
Πριν από τρεις μήνες, έκοψα μαχαίρι τη ζάχαρη! Δεν με ανάγκασε κανένας, δεν υπήρξε λόγος υγείας, απλά αποφάσισα να ακολουθήσω μια συγκεκριμένη διατροφή.
Ο καφές πλέον είναι σκέτος. Μπορεί πλέον είναι πικρή η γεύση του, αλλά μου αρέσει. Και επιπλέον, δεν αδειάζω το ποτήρι μου μέσα σε πέντε λεπτά. Άρχισα να ξεχωρίζω τα χαρμάνια, όχι μόνο από τη γεύση τους αλλά και το άρωμά τους.Συνειδητοποίησα ότι τόσα χρόνια δεν έπινα καφέ, αλλά... ζαχαρόνερο! Καφέ άρχισα να πίνω, εδώ και τρεις μήνες!
Ο οργανισμός μου, πρακτικά ζητούσε ζάχαρη, όταν ένοιωθα την ανάγκη για καφέ. Όλα αυτά τα χρόνια έχω καταναλώσει τσουβάλια από ζάχαρη, επιβαρύνοντας τον οργανισμό μου, χωρίς λόγο.
Η αλλαγή στη διατροφή μου, είχε ως ορατά αποτελέσματα και από πλευράς φυσικής κατάστασης έχω γυρίσει πίσω το ρολόι πάνω από δέκα χρόνια. Εκτός από αυτά τα προφανή οφέλη, διαπίστωσα ότι μπορώ να ζήσω χωρίς πολλούς μικρούς αλλά επιζήμιους καθημερινούς εθισμούς. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσω αυτές τις διατροφικές συνήθειες, αλλά τον καφέ μου, θα τον πίνω πλέον σκέτο!
Ο καφές έγινε από τότε καθημερινή συνήθεια. Στα σχολικά μου χρόνια, συχνά έπινα ένα καφέ το μεσημέρι. Ως φοιτητής, η μέρα μου ξεκινούσε πάντα με ένα καφέ, σίγουρα άλλον ένα το απόγευμα και ειδικά στις εξεταστικές ένα με δυο ακόμα το βράδυ. Κατά τη θητεία μου, θυμάμαι να ετοιμάζομαι να βγω περίπολο και να κρατώ ένα φραπέ στο χέρι, ακόμα και όταν χιόνιζε. Στο γραφείο σπάνια θα ξεκινήσω την ημέρα μου χωρίς καφέ, ενώ μπορεί να μην φάω το μεσημέρι, αλλά καφέ θα πιω.
Μπορεί ο φραπέ να αντικαταστάθηκε, από freddo espresso ή freddo capuccino αλλά ο τρόπος που τον έπινα δεν είχε αλλάξει από τα 14 μου. Ήταν πάντα γλυκός και για κάποιο λόγο που δεν είχα κατανοήσει, τον έπινα το πολύ σε πέντε λεπτά!
Πριν από τρεις μήνες, έκοψα μαχαίρι τη ζάχαρη! Δεν με ανάγκασε κανένας, δεν υπήρξε λόγος υγείας, απλά αποφάσισα να ακολουθήσω μια συγκεκριμένη διατροφή.
Ο καφές πλέον είναι σκέτος. Μπορεί πλέον είναι πικρή η γεύση του, αλλά μου αρέσει. Και επιπλέον, δεν αδειάζω το ποτήρι μου μέσα σε πέντε λεπτά. Άρχισα να ξεχωρίζω τα χαρμάνια, όχι μόνο από τη γεύση τους αλλά και το άρωμά τους.Συνειδητοποίησα ότι τόσα χρόνια δεν έπινα καφέ, αλλά... ζαχαρόνερο! Καφέ άρχισα να πίνω, εδώ και τρεις μήνες!
Ο οργανισμός μου, πρακτικά ζητούσε ζάχαρη, όταν ένοιωθα την ανάγκη για καφέ. Όλα αυτά τα χρόνια έχω καταναλώσει τσουβάλια από ζάχαρη, επιβαρύνοντας τον οργανισμό μου, χωρίς λόγο.
Η αλλαγή στη διατροφή μου, είχε ως ορατά αποτελέσματα και από πλευράς φυσικής κατάστασης έχω γυρίσει πίσω το ρολόι πάνω από δέκα χρόνια. Εκτός από αυτά τα προφανή οφέλη, διαπίστωσα ότι μπορώ να ζήσω χωρίς πολλούς μικρούς αλλά επιζήμιους καθημερινούς εθισμούς. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσω αυτές τις διατροφικές συνήθειες, αλλά τον καφέ μου, θα τον πίνω πλέον σκέτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου