Πέρασαν 30 ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του Somewhere In Time των αγαπημένων μου Iron Maiden.
Ήταν το πρώτο album του αγαπημένου μου συγκροτήματος που αποκτήσαμε (με
τον αδελφό μου). Δεν είναι το πρώτο βινύλιο. Είχαμε πάει με τον πατέρα
μας σε ένα δισκάδικο στην Αθηνάς, για να το αγοράσουμε, η τιμή του
κρίθηκε ακριβή (όχι από εμάς) και αντ' αυτού πήραμε το πολύ καλό, Creatures of the Night των Kiss που υπήρχε σε προσφορά!
Θα περίμενε κανείς ότι θα είχα ένα ειδικό δεσμό με αυτό το album. Και
όμως, ποτέ δεν το αγάπησα. Είχε την ατυχία να είναι διάδοχος του
κολλοσιαίου Powerslave και να σηματοδοτεί το τέλος της
ολόχρυσης εποχής των Maiden. Αν και μουσικά άπειρος όταν το πρωτο-άκουσα
κατάλαβα ότι δεν συγκρίνεται με τα προηγούμενα...
Ο συγκεκριμένος δίσκος έχει το καλύτερο εξώφυλο στην ιστορία του
συγκροτήματος και ίσως στην ιστορία του Heavy Metal. Μπορεί κανείς να
περάσει ώρες, ψάχνοντας τις λεπτομέρειές του και τα μυστικά του. Επίσης,
όταν πρωτοκυκλοφόρισε, είχε γραμμένους τους τίτλους των τραγουδιών
στα... ελληνικά (π.χ. Κοτ Σαμεγουερ ιν ταϊμ!).
Το συγκεκριμένο βινύλιο υπάρχει ακόμα, αν και ψιλοκαταστράφηκε από το
άθλιο πικάπ που είχαμε. Εννοείται ότι το ξανα-αγοράσαμε, ενώ έχουμε το
συγκεκριμένο εξώφυλο υπογεγραμμένο από τον μεγάλο ηγέτη του group, τον
Steve τον Harris! Πως έγινε αυτό, θα το διηγηθώ κάποια άλλη στιγμή.
Από αυτό το album, δυο τραγούδια αγαπώ, το Stranger in a Strange Land και το Waysted Years,
τα οποία έγιναν και κορυφαία singles (λόγω b-sides). To Waysted Years
μάλιστα το αγαπώ όσο περνούν τα χρόνια και περισσότερο, λόγω των στίχων
του... Δεν χάνετε τίποτα να το ακούσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου