Χθες, βρέθηκα να χαζεύω ένα σημείο του
πάγκου της κουζίνας. Καθόμουν σε μια καρέκλα που έχω καθίσει χιλιάδες
φορές, να παρατηρώ τη μορφή μια λεπτομέρειας ,που ήταν αόρατη για πολλά
χρόνια, μέχρι χθες.
Σε στιγμές λύπης ή έντονης μελαγχολίας, την προσοχή μου μπορεί να αποσπάσουν γεωμετρικά σχέδια, που δεν τα έχω προσέξει μέχρι εκείνη τη στιγμή: χαζεύω τα "νερά" μιας αδιάφορης μοκέτας ή προσπαθώ να "ταιριάξω" στα καρέ ενός τραπεζομάντιλου ένα βιβλίο.
Εκείνες τις στιγμές, κάτι ψάχνω: ίσως στις υπαρκτές ή μη γεωμετρικές μορφές, να αναζητώ ένα σχέδιο, ή ένα σενάριο πίσω από τα γεγονότα. Να ψάχνω τις αιτίες και μια κρυμμένη λογική που γνωρίζω εκ' των προτέρων πως δεν υπάρχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου