Ναί! Στις 16 Σεπτεμβρίου (ή Σεπτέμβρη) ο πολιτικός μας κόσμος θα υπακούσει στην λαϊκη βούληση και θα επιλέξει την κυβέρνηση της επόμενης τετραετίας (λέμε τώρα, δεν γνωρίζω κάποια κυβέρνηση που να την εξάντλησε).
Πιστεύω ακράδαντα πως ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, η νέα κυβέρνηση, όποια και να 'ναι θα κάνει την Ελλάδα παράδεισο (όχι του Αμαρουσίου). Η ανεργία θα γίνει άγνωστη λέξη, ο πληθωρισμός θα γίνει αρνητικός, το βιωτικό μας επίπεδο θα ανυψωθεί στα ουράνια, θα παρουμε την Πόλη και ναι ο Θρύλος θα πάρει το Champions League. (μια μικρή δόση ειρωνίας δεν βλάπτει...)
Θυμάμαι παλαιότερες εκλογικές περιόδους, που έσφυζαν από πάθος, πλαστικές σημαίες, λαοθάλλασες σε προεκλογικές συγκεντρώσεις όπου οι οπαδοί μετρούσαν την επόμενη μερα ποιος αρχηγός την είχε πιο μεγάλη (την συγκέντρωση.) Το τρίπτυχο αποτελούσαν τα τρία Π
- Πάθος
- Πίστη
- Προσδοκία
Αυτή η προεκλογική περίοδος είναι πολύ ανάλατη: ελάχιστοι από εμάς ασχολούμαστε και ελάχιστοι από τους ελάχιστους που ακόμα πιστευούν και ασχολούνται πιστεύουν, προσδοκούν και παθιάζονται.
Αλλά και οι οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές: σε λίγες μέρες θα συμβεί το μεγάλο ντέρμπι: Θρύλος εναντίων του προαιωνίου εχθρού του ΠΑΟ. Ποιος θα νοιαστεί για τα κόμματά μας, ενώ προσμένει την μονομαχία Λούα Λούα - Εντογιέ;
Η μεγάλη πλάκα είναι άλλη: υπάρχει το ενδεχόμενο την ημέρα των εκλογών να παίζουμε στο τελικό του Ευρωμπάσκετ. Ο Παπαλουκάς, ο Διαμαντίδης και ο Δράκος θα κλέψουν το ενδιαφέρων από το Γιώργο και τον Κώστα;
Η απαξίωση της πολιτικής στο κολοφώνα της!
Παρ' όλα αυτά οι πολιτικοί μας πρέπει να είναι ευχαριστημένοι που οι πολίτες δεν ασχολούνται με την πολιτική και ιδιωτεύουν: για την αν ασχοληθούν πολλοί από αυτούς θα χορτάσουν κλωτσιά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου