Κάπου έχω ακούσει ότι η λεξιπλασία, δηλαδή να δημουργείς λέξεις, δεν είναι σημάδι πνευματικής υγίειας. Εγώ, που λέτε, έχω στο λεξιλόγιό μου κάποιες, τις οποίες δεν θα βρεί κανείς σε άλλα λεξικά. Είναι λέξεις που έχουν επινοηθεί είτε από 'μένα, είτε από άλλους. Ας τις γνωρίσουμε:
- Κάγκουρας: Νεαρής ηλικίας, οδηγός παπιού, με χαίτη, με φλαϊ μπουφάν, πίνει φραπέ, γουστάρει τσακωμούς και κόντρες. Μεταφορικά, ο κάφρος. Η λέξη είναι αρκετά διαδεδωμένη στη Θεσσαλονίκη
- Τάγκαλος: ο υπερθετικός βαθμός του κάγκουρα, ο υπερκάφρος
- Σαλαμαντράνης: παιχνιδιάρης σκύλος. Συνώνυμα: μπακαμπότας, καλότας
- Σουρουκούμπλαρα: χωριό, βορείως της μάνας του διαβόλου. Μη υπαρκτό χωριό και πολύ απομακρυσμένο
- Πυρηνικός: άτομο ατημέλητο, που ξημεροβραδιάζεται είτε παίζοντας rpg είτε μπροστά σε ένα υπολογιστή και βεβαίως είναι ακοινώνητο, με εξαίρεση τους άλλους πυρηνικούς. Τα συγκεκριμένα άτομα είναι μάλλον ραδιενεργά, εξ' ου και η ονομασία.
- Οβιδοσκάστης: τελείως ηλίθιο άτομο. Σε περίπτωση πολέμου, θα χρησιμοποιηθεί στο να σκάει τις εχθρικές οβίδες με το κεφάλι του (από εκεί και το όνομά του)
- Τιριτάγκας: παραφθορά του ντιγκιντάγκας (δηλαδή gay)
- Μπραζόγυφτος: ο γύφτος εις την δευτέρα
- Σαολινιά: ταινία με θέμα τις πολεμικές τέχνες, με πρωταγωνιστές μοναχούς σαολίν, γελοίο σενάριο, τελείως μη ρεαλιστικές σκηνές μάχης και άθλια μεταγλώτιση. Αν και δεν είναι ο σκοπός τους, βγάζουν αρκετό γέλιο!
Ελπίζω να σας φανούν χρήσιμες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου